Προβλήματα που χρονίζουν τόσο, που δύσκολα μπορούμε να θυμηθούμε από πότε έχουν εμφανιστεί και αν υπήρχε ποτέ χειμώνας χωρίς προβλήματα. Δυστυχώς και αυτό είναι το χειρότερο, συνηθίσαμε στα προβλήματα στο Β΄ ΔΑΚ και στερούμε από τα παιδιά μας, από την νεολαία, ποιοτική αθλητική εκπαίδευση και τα μαθαίνουμε από μικρά να συνηθίζουν και αυτά στα προβλήματα, μικραίνοντας τα όνειρά τους.
Όχι ότι τον υπόλοιπο χρόνο δεν υπάρχουν θέματα στο Β΄ ΔΑΚ, αλλά τον χειμώνα είναι εντονότερα. Έτσι λοιπόν με μία ημέρα βροχής, η είσοδος πάλι πλημμύρισε, οι προπονήσεις στο βοηθητικό κλειστό γυμναστήριο (όσες έγιναν) ήταν με προβλήματα, με νερά να στάζουν εντός του, με ότι αυτό συνεπάγεται για την σωματική ακεραιότητα των αθλητών-τριών. Αν στα παραπάνω προσθέσουμε, τις απαράδεκτες τουαλέτες, το κρύο που επικρατεί και στα δύο κλειστά γυμναστήρια, την έλλειψη διαθέσιμου χρόνου για προπονήσεις των συλλόγων και τις απαρχαιωμένες υποδομές του αθλητικού κέντρου, το αποτέλεσμα σίγουρα δεν μπορεί να κάνει τις αρμόδιες τοπικές αρχές να υπερηφανεύονται ότι προσφέρουν ποιοτικό αθλητισμό στα παιδιά μας.
Κάποια στιγμή, πρέπει από το "ΘΑ" να πάμε στο τώρα! Βαρεθήκαμε να ακούμε από τα χείλια των αρμοδίων ότι θα κάνουν αυτό, θα κάνουν εκείνο, θα κάνουν το άλλο. Μια φορά να ακούσουμε επιτέλους για αυτά που έκαναν! Δυστυχώς για αυτούς η πραγματικότητα και η καθημερινότητα δεν είναι με το μέρος τους. Και αυτό είναι κάτι που το διαπιστώνουν όσοι και όσες προσπαθούν μετ' εμποδίων να αθληθούν στο Β΄ ΔΑΚ.
