επειδή τόλμησε να απεργήσει στις 8 Μάρτη, μέρα που τα Συνδικάτα όλης της χώρας, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες πήρανε απόφαση να αγωνιστούν, να διεκδικήσουν μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, παντού. Μέρα που η φωνή των εργαζομένων και του λαού όλης της χώρας έγινε οργή και ποτάμι φουσκωμένο που βούλιαξε όλες τις πόλεις με ένα σύνθημα “Θα γίνουμε η φωνή των νεκρών για να μην ξαναζήσουμε άλλα Τέμπη”.
Να ποιοι είναι αυτοί που μας κηρύξανε τον πόλεμο. Να ποιοι ενοχλούνται όταν η οργή των εργαζομένων γίνεται οργανωμένος αγώνας. Από τη μια οι εργαζόμενοι στον Αμβροσιάδη να δουλεύουν 15 και 17 ώρες για να βγει η παραγωγή σε άθλιες συνθήκες, με κρύο, χωρίς ΜΑΠ, με μεροκάματο ψίχουλα και από την άλλη όταν οι εργάτες διεκδικούν μέσα από τα Συνδικάτα τους ανθρώπινους όρους δουλειάς απολύονται.
Είναι μάλιστα τόσο μεγάλη η πρεμούρα τους να “ξεφορτωθούν” κάθε φωνή αγωνιστικής διεκδίκησης, που αφενός 2 ώρες αφού γνωστοποιήσανε προφορικά την απόλυση στον συνάδελφο, του την κοινοποιήσανε και με εξώδικο(!), αφετέρου ξεθάψανε ένα Βασιλικό Διάταγμα του 1920 για να στηρίξουν την άθλια επιχειρηματολογία της απόλυσης. Αν δεν ήταν επικίνδυνοι, θα ήταν αστείοι..
Επιβεβαιώνεται περίτρανα οτι ο μόνος φόβος της εργοδοσίας είναι ο οργανωμένος αγώνας στους χώρους δουλειάς. Οτι μόνο οικογένεια δεν είμαστε όταν πρόκειται για τις δικές μας ανάγκες. Επιβεβαιώνεται περίτρανα ποιοι και γιατί “τα βρίσκουνε” με την ομάδα στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ η οποία αυτές τις μέρες διεξάγει συνέδριο στο Καβούρι μακριά από τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων και κλίνει σε όλες τις πτώσεις τον “κοινωνικό εταιρισμό” όπου σταθεί και όπου βρεθεί.
Είναι υπόλογη τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις που η μια μετά την άλλη σμπαραλιάσανε κάθε εργασιακό δικαίωμα, μετατρέψανε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς σε Ανεξάρτητη Αρχή, ποινικοποιήσανε τη συνδικαλιστική δράση και όλα αυτά για να διαφυλάξουν την απρόσκοπτη κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και να δημιουργήσουν το λεγόμενο ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον.
Δε δεχόμαστε καμία φτηνή δικαιολογία της εργοδοσίας. Δε δεχόμαστε να μείνει κανένας συνάδελφος μας χωρίς μεροκάματο. Δε δεχόμαστε να μας σκοτώνουν στις ράγες της “ανάπτυξης”.
Απαιτούμε εδώ και τώρα να πάρουν πίσω την απόλυση του συναδέλφου μας! Δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν να τρομοκρατεί τους εργαζόμενους με εκδικητικές απολύσεις!
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ!
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙ Η ΑΠΟΛΥΣΗ
