Είναι από τα πιο σημαντικά μνημεία του Ναυπλίου. Βρίσκεται στην πλατεία που αλλάζει διαρκώς ονόματα, όπως πλατεία Τριών Ναυάρχων, Συντριβανίου, Ανακτόρων, Οπλοστασίου, Δημαρχείου.
Αναφερόμαστε στο ταφικό μνημείο του Δημήτριου Υψηλάντη, αδερφού του αρχηγού της Φιλικής Εταιρείας Αλέξανδρου Υψηλάντη και ήρωα του 1821.
Εντός του μνημείου βρίσκεται το σώμα του Πρίγκηπα Δημήτριου Υψηλάντη μέσα σε μεταλλική λάρνακα.
* Ο Δημήτριος Υψηλάντης (Κωνσταντινούπολη, 25 Δεκεμβρίου 1793 – Ναύπλιο, 5 Αυγούστου 1832) ήταν Έλληνας πρίγκηπας, στρατιωτικός, αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και πολιτικός.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν δεύτερος γιος του ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας και γόνου εύπορης και ισχυρής φαναριώτικης οικογένειας, Κωνσταντίνου Υψηλάντη, και της δεύτερης συζύγου του, Ελισάβετ Βακαρέσκου.
Αδελφός του ήταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας. Στάλθηκε στη Γαλλία για να σπουδάσει σε στρατιωτικές σχολές και στη συνέχεια κατατάχθηκε στην αυτοκρατορική φρουρά του Τσάρου στην Πετρούπολη, φτάνοντας έως το βαθμό του λοχαγού. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Από τον Οκτώβριο του 1820 και έως την έναρξη της Επανάστασης στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, υπηρετούσε στο Κίεβο ως υπασπιστής του στρατηγού Ραγέφσκι.
Υπήρξε γενικός διοικητής της πολιορκίας της Τριπολιτσάς οργανώνοντας τα ελληνικά στρατιωτικά σώματα.
Την 8 Ιουλίου 1822, επικεφαλής δύναμης 300 ανδρών και με συμπαραστάτες τους Πάνο Κολοκοτρώνη και Γεώργιο Μαυρομιχάλη, αντιστάθηκε επί τριήμερο στην προέλαση του Δράμαλη, στο Ναύπλιο.
Ξεχώρισε στη μάχη των Μύλων (κοντά στο Άργος), όπου διορίστηκε αρχηγός των ελληνικών δυνάμεων και χάρη στη γενναιότητά του απέκρουσε τον Ιμπραήμ.
Με την έλευση του Ιωάννη Καποδίστρια, ο Υψηλάντης διορίστηκε στρατάρχης του Στρατού και ανέλαβε την οργάνωσή του και τη μετατροπή του σε τακτικό στρατό με βάση τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Ο Κυβερνήτης τού ανέθεσε την αρχηγία του στρατού της Ανατολικής Ελλάδας. Τον Οκτώβριο του 1828, ως στρατάρχης Δημητρής Υψηλάντης, επικεφαλής των έξι χιλιαρχιών που είχαν συγκροτηθεί, πραγματοποίησε νικηφόρες επιχειρήσεις κατά των Τούρκων στη Βοιωτία και διατήρησε την περιοχή υπό ελληνικό έλεγχο. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1829, διηύθυνε την τελευταία μάχη του Αγώνα στην Πέτρα της Βοιωτίας.
Μικρόσωμος και φιλάσθενος, απεβίωσε νέος στο Ναύπλιο τον Αύγουστο του 1832, πιθανώς από κληρονομική μυοτονική δυστροφία.
Κατά την εκφώνηση του επικήδειου λόγου για τον Υψηλάντη, ο Γεώργιος Τερτσέτης, είπε χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων: "Επέλεξε να θυσιάσει τα πάντα για την πατρίδα, χωρίς να σκιάσει την ψυχή του το μίσος για τους άλλους. Ο ιστορικός Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος χαρακτηρίζει τον Δημήτριο Υψηλάντη ως τον «αγνότερο ίσως και περισσότερο ανιδιοτελή από τους αρχηγούς της Ελληνικής Επανάστασης».
Προς τιμήν του, τρεις πόλεις των ΗΠΑ φέρουν το όνομά του (Ypsilanti): στις πολιτείες Μίσιγκαν, όπου βρίσκεται η έδρα του Eastern Michigan University, Βόρεια Ντακότα και Τζόρτζια.
Το μνημείο έγινε από τον αδερφό του Δημήτριου Υψηλάντη, Αλέξανδρο, το 1843. Και όπως συμβαίνει στην πατρίδα μας την ευγνωμοσύνη προς τους ήρωες μας δεν την δείχνει το επίσημο κράτος, αλλά οι συγγενείς και διάφοροι σύλλογοι και σωματεία.
Στην πρόσοψη του ταφικού μνημείου βρίσκεται η επιγραφή: «ΟΥΚ ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ ΣΦΙΣΙ ΠΑΙΔΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΛΛ ΑΓΑΘΟΥΣ ΚΑΙ ΕΥΚΛΕΕΙΣ». Δηλαδή: (Οι γονείς δεν εύχονται να γίνουν αθάνατα τα παιδιά τους, αλλά αντρειωμένα και δοξασμένα).
Και στο πίσω μέρος του: «ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΤΟ ΑΨΨΛ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΚΣ ΕΤΕΛΕΥΤΗΣΕ ΤΟ ΛΩΝΒ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ. ΤΩ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗ, ΔΗΜΗΤΡΙΩ ΥΨΗΛΑΝΤΗ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΑΥΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ ΤΗ ΙΒ ΜΑΪΟΥ ΑΩΜΓ
Εντός του μνημείου βρίσκεται το σώμα του Πρίγκηπα Δημήτριου Υψηλάντη μέσα σε μεταλλική λάρνακα.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν δεύτερος γιος του ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας και γόνου εύπορης και ισχυρής φαναριώτικης οικογένειας, Κωνσταντίνου Υψηλάντη, και της δεύτερης συζύγου του, Ελισάβετ Βακαρέσκου.
Αδελφός του ήταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας. Στάλθηκε στη Γαλλία για να σπουδάσει σε στρατιωτικές σχολές και στη συνέχεια κατατάχθηκε στην αυτοκρατορική φρουρά του Τσάρου στην Πετρούπολη, φτάνοντας έως το βαθμό του λοχαγού. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Από τον Οκτώβριο του 1820 και έως την έναρξη της Επανάστασης στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, υπηρετούσε στο Κίεβο ως υπασπιστής του στρατηγού Ραγέφσκι.
Υπήρξε γενικός διοικητής της πολιορκίας της Τριπολιτσάς οργανώνοντας τα ελληνικά στρατιωτικά σώματα.
Την 8 Ιουλίου 1822, επικεφαλής δύναμης 300 ανδρών και με συμπαραστάτες τους Πάνο Κολοκοτρώνη και Γεώργιο Μαυρομιχάλη, αντιστάθηκε επί τριήμερο στην προέλαση του Δράμαλη, στο Ναύπλιο.
Ξεχώρισε στη μάχη των Μύλων (κοντά στο Άργος), όπου διορίστηκε αρχηγός των ελληνικών δυνάμεων και χάρη στη γενναιότητά του απέκρουσε τον Ιμπραήμ.
Με την έλευση του Ιωάννη Καποδίστρια, ο Υψηλάντης διορίστηκε στρατάρχης του Στρατού και ανέλαβε την οργάνωσή του και τη μετατροπή του σε τακτικό στρατό με βάση τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Ο Κυβερνήτης τού ανέθεσε την αρχηγία του στρατού της Ανατολικής Ελλάδας. Τον Οκτώβριο του 1828, ως στρατάρχης Δημητρής Υψηλάντης, επικεφαλής των έξι χιλιαρχιών που είχαν συγκροτηθεί, πραγματοποίησε νικηφόρες επιχειρήσεις κατά των Τούρκων στη Βοιωτία και διατήρησε την περιοχή υπό ελληνικό έλεγχο. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1829, διηύθυνε την τελευταία μάχη του Αγώνα στην Πέτρα της Βοιωτίας.
Μικρόσωμος και φιλάσθενος, απεβίωσε νέος στο Ναύπλιο τον Αύγουστο του 1832, πιθανώς από κληρονομική μυοτονική δυστροφία.
Κατά την εκφώνηση του επικήδειου λόγου για τον Υψηλάντη, ο Γεώργιος Τερτσέτης, είπε χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων: "Επέλεξε να θυσιάσει τα πάντα για την πατρίδα, χωρίς να σκιάσει την ψυχή του το μίσος για τους άλλους. Ο ιστορικός Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος χαρακτηρίζει τον Δημήτριο Υψηλάντη ως τον «αγνότερο ίσως και περισσότερο ανιδιοτελή από τους αρχηγούς της Ελληνικής Επανάστασης».
Προς τιμήν του, τρεις πόλεις των ΗΠΑ φέρουν το όνομά του (Ypsilanti): στις πολιτείες Μίσιγκαν, όπου βρίσκεται η έδρα του Eastern Michigan University, Βόρεια Ντακότα και Τζόρτζια.
* Πηγή πληροφοριών: el.wikipedia.org
