Γράφει ο Γιώργος Βαζάκας * - φιλόλογος.
«Εάν με ρωτήσετε, με ποιον εθνικισμό συντάσσομαι; Με τον εθνικισμό των αδυνάτων ή με τον εθνικισμό των δυνατών; Θα πω ότι συντάσσομαι με τον εθνικισμό των αδυνάτων». (Ισαάκ Ντούτσε: Εβραίος, μαρξιστής στοχαστής).
Δύο πόλεμοι, σχετικά κοντά στην περιοχή μας μαίνονται. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και πρόσφατα από τις 7 Οκτωβρίου 2023 ο πόλεμος στη γη της Παλαιστίνης. Θα ασχοληθούμε με τον δεύτερο δηλαδή με τη σύγκρουση ανάμεσα στο Ισραήλ και τους Παλαιστίνιους στη Γάζα. Προκλήθηκε αυτός ο πόλεμος ως γνωστόν, ύστερα από πολεμική επιχείρηση της παλαιστινιακής οργάνωσης Ηamas εναντίον του Ισραήλ.. Από τότε, με πρόσχημα την αυτοάμυνά του ξεκίνησε το Ισραήλ ανηλεείς βομβαρδισμούς εναντίον της Γάζας. Με τις αεροπορικές του επιδρομές η γενοκτονία και η εθνοκάθαρση του άμοιρου λαού της Γάζας καλά κρατεί.
Κι εμείς ανυποψίαστοι για το τι συμβαίνει σ ΄ αυτό τον πόλεμο, ακούμε από τα επίσημα ΜΜΕ, ότι εναντίον της τρομοκρατικής οργάνωσης Hamas πολεμά το Ισραήλ. Όμως αυτό είναι μια έξυπνη ισραηλινή προπαγάνδα. Στην πραγματικότητα και η Hamas και η Tzihad και άλλες οργανώσεις έχουν αποδοχή από την κοινωνία της Γάζας, έχουν λαϊκό αντίκρισμα, δεν είναι δικτατορικές οργανώσεις, που επιβάλουν τη θέλησή τους στον καημένο παλαιστινιακό λαό. Από τα ένοπλα τμήματα αυτών των οργανώσεων προέρχονται οι Παλαιστίνιοι μαχητές εναντίον των Ισραηλινών σ ‘ αυτόν τον πόλεμο.
Και μάλλον εμφανίζουν ό,τι ηρωικότερο σήμερα στον πλανήτη. Και δεν είναι υπερβολή αυτό που λέμε, γιατί οι άνθρωποι αυτοί από στιγμή σε στιγμή θα είναι νεκροί οι περισσότεροι απ’ αυτούς. Και δεν είναι μόνο οι βόμβες, τα αεροπλάνα οι στρατιώτες του Idf (στρατός του Ισραήλ) κλπ, είναι και οι δυνάμεις των μυστικών υπηρεσιών, που τους απαγάγουν, τους σκοτώνουν κρυφά στη χώρα τους, (στη χώρα τους;) ή σε άλλη χώρα, όπου κι αν βρίσκονται. Κι όμως αυτοί αγωνίζονται, εναντίον της κατεχόμενης γης τους, για τη δικιά τους ελευθερία και του λαού τους. Και δεν πολεμούν οι Παλαιστίνιοι για χρήματα, όπως γνωρίζουμε οι μισθοφόροι των σύγχρονων στρατών, δεν πολεμούν διεκδικώντας θέσεις εργασίας, όπως οι πολίτες των δυτικών χωρών, που στο στρατό βρίσκουν ένα επάγγελμα. Και το αξιοθαύμαστο είναι, ότι δεν πολεμούν με έναν ισότιμο αντίπαλο, πολεμούν εναντίον ενός από τους ισχυρότερους στρατούς του κόσμου δηλαδή του Ισραήλ, που βέβαια ανυπολόγιστα υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ.
Αγωνίζονται λοιπόν οι Παλαιστίνιοι για την Παλαιστίνη στη Γάζα. Και η Γάζα είναι μια περίκλειστη περιοχή σήμερα, όπως είναι και όλες οι πόλεις της δυτικής όχθης της Παλαιστίνης. Γύρω από κάθε πόλη της Παλαιστίνης υπάρχει ένα τείχος 10 – 12 μέτρα, που συνήθως έχει μία ή δύο διεξόδους, που φρουρούνται από τον ισραηλινό στρατό κι όλη η δυτική όχθη είναι διάσπαρτη από οικισμούς Ισραηλινών εποίκων, που είναι εγκατεστημένοι στα πιο στρατηγικά σημεία, δηλαδή στα υψώματα, που δεσπόζουν πάνω στις παλαιστινιακές πόλεις, απ’ όπου οι έποικοι οπλισμένοι πυροβολούν τους Παλαιστίνιους Αυτοί οι έποικοι είναι εκείνοι, που ο Νετανιάχου τους αποκαλεί αμάχους και που η Hamas εξόντωσε ή απήγαγε.
Αυτοί οι έποικοι είναι οι άνθρωποι που συγκέντρωσε το Ισραήλ από όλα τα μέρη του πλανήτη δίνοντας τους ανταλλάγματα, για να έχουν μόνη υποχρέωση να σκοτώνουν Παλαιστίνιους. Αυτή ήταν η κατάσταση μέχρι την 7η Οκτωβρίου του 2023, οπότε είδαμε την αντίδραση των Παλαιστινίων. Με αυτόν τον ασφυκτικό αποκλεισμό το Ισραήλ επιδιώκει να οδηγήσει τους Παλαιστίνιους στη μετανάστευση. Και με τον πόλεμο που διεξάγεται εξοντώνοντας παλαιστίνιους προσπαθούν να διώξουν τους παλαιστίνιους και τα μέρη τους να τα κάνουν ισραηλινό έδαφος. Οπότε το τέλος του πολέμου θα προκαλέσει δημογραφική αλλαγή. Κάτι ανάλογο που οι Αζέροι έκαναν με την πρόσφατη εθνοκάθαρση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Βέβαια η εξόντωση των αμάχων Παλαιστινίων από τους βομβαρδισμούς του πολύ ισχυρού ισραηλινού στρατού μπορεί να πάει μέχρις ένα ποσοστό Δεν είναι εύκολοι οι σκοποί του Ισραήλ, γιατί έχουν να κάνουν με τον Παλαιστινιακό λαό ώριμο φορέα ενός βαθιού πολιτισμού του αραβικού και με έναν λαό, που έχει δίκιο. Κι αυτό φαίνεται, απ’ το ότι ο πόλεμος καλά κρατεί.
Σ’ αυτό τον πόλεμο σημειωτέον η Γάζα είναι αποκλεισμένη από τη θάλασσα. Σ’ αυτόν τον αποκλεισμό εκτός από τα άλλα υποτελή στους Αμερικάνους – βασικούς συμμάχους του Ισραήλ – και Ευρώπη κράτη συμμετέχει και η Ελλάδα με μια φρεγάτα στη δύναμη κρούσης αεροπλανοφόρου. Και σε άλλους πολέμους του ΝΑΤΟ, στο Ιράκ, στη Γιουγκοσλαβία η Ελλάδα συμμετείχε, αλλά όχι όπως τώρα δηλαδή επιχειρησιακά. Επίσης όλες οι βάσεις στην Ελλάδα παίρνουν ενεργό μέρος στην αερογέφυρα για τον εξοπλισμό και επανεξοπλισμό του Ισραήλ, ώστε να σκοτώνει τους Παλαιστίνιους. Ο κ. Μητσοτάκης ξανάνοιξε τη βάση της Ελευσίνας, που ως αμερικανική βάση είχε κλείσει από τη δεκαετία του 70. Τέτοια πληρότητα υποστήριξης δεν έκανε ούτε η Χούντα. Μάλιστα στο δεύτερο πόλεμο του 1973 η Χούντα έκλεισε τον εναέριο χώρο για την αμερικανική αερογέφυρα. Τώρα η κυβέρνησή μας όχι μόνο δεν έκλεισε, αλλά άνοιξε κι επί πλέον βάση.
Αυτό κατά τη γνώμη μας είναι επώδυνο πλήγμα στις σχέσεις της Ελλάδας με τον Αραβικό κόσμο.
Και ο πόλεμος συνεχίζεται και τα θύματα των Παλαιστινίων ατέλειωτα. Και σ’ αυτή τη φάση είναι πρόωρο να κρίνει κανείς, πού θα καταλήξει αυτή η σύγκρουση. Όμως η κατάσταση, που υπήρχε στην Παλαιστίνη μέχρι την 7η Οκτωβρίου του 2023, οδηγούσε την Παλαιστίνη σε μια εξόντωση. Επικρατούσαν εκεί συνθήκες ασφυξίας και αυτές ή θα οδηγούσαν σε μαζική έξοδο ή σε σύγκρουση. Οι Παλαιστίνιοι επειδή έχουνε παράδοση αγώνα, επέλεξαν τη σύγκρουση και να μην παραδοθούν αμαχητί.
Αυτό είναι το νόημα της επίθεσης, που έκανε η Hamas και οι υπόλοιπες παλαιστινιακές οργανώσεις την 7η Οκτωβρίου 2023 στις κοντινές ισραηλινές θέσεις και μάλιστα με πολύ σημαντική επιτυχία. Ακούμε και ξαναακούμε, ότι η τρομοκρατική Hamas διενήργησε την επιχείρηση. Αυτό είναι μισή αλήθεια. Σ’ αυτή την επίθεση η Παλαιστινιακή πολιτική ηγεσία ήταν και είναι ενοποιημένη. Ας λένε για Hamas. Υπάρχουν 4 κόμματα ενοποιημένα στη βάση της αντίστασης. Τα δύο μεγαλύτερα κόμματα είναι η hamas και η ισλαμική Tzihad με 50.000 η μια και 30.000 άνδρες η άλλη, που άλλοτε είναι πολιτικοί ακτιβιστές κι άλλοτε μαχητές ανάλογα με την κατάσταση. Επίσης δυο άλλες μικρότερες οργανώσεις το Λαϊκό Μέτωπο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης και το Δημοκρατικό Μέτωπο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Αυτές οι οργανώσεις δραστηριοποιούνται και στη Δυτική όχθη και στη λωρίδα της Γάζας. Περισσότερο όμως στη Γάζα, γιατί οι Ισραηλινοί έχουν αναγκασθεί εδώ και πολλά χρόνια να αποχωρήσουν απ’ τη Γάζα . Ενώ στη Δυτική όχθη όπου υποτίθεται, ότι ηγείται ο Αμπού Αμπάς με την ομάδα του με κάποια υπολείμματα της παλιάς Φατάχ επί κεφαλής μιας αστυνομίας, που χρηματοδοτούν οι Ισραηλινοί λειτουργούν ως πληροφοριοδότες του Ισραήλ. Η συμπεριφορά του Αμπάς είναι προδοτική, οπότε εδώ οι αγωνιστές Παλαιστίνιοι δυσκολεύονται, έχουν διπλό εχθρό.
Όσο για τη Φατάχ, μια ιστορική οργάνωση των Παλαιστινίων, ο κορμός της ένοπλης αντίστασης ενάντια στο Ισραήλ , απ΄ αυτή προήλθε και Γιασέρ Αραφάτ, όπως και άλλα ικανά στελέχη της, που δολοφονήθηκαν. Ο Αμπάς, αν και προβάλλεται, σήμερα ως ο αρχηγός της Φατάχ, στην πραγματικότητα δεν είναι. Ο πραγματικός αρχηγός της είναι ο Μπαργούτι, που οι Ισραηλινοί τον συνέλαβαν, χωρίς κατηγορία και εδώ και 20 χρόνια είναι στη φυλακή. Κι αυτό γιατί είδαν, ότι παίζει ένα ηγετικό και αντιστασιακό ρόλο ανάμεσα στους Παλαιστίνιους. Στη θέση του επέβαλαν τον Αμπάς, που είναι ένας παλιός συνεργάτης του, που εξελίχτηκε σε έναν κουίσλιγκ και ένα αργυρώνητο άτομο, που παίζει ένα πολύ άσχημο ρόλο αυτή τη στιγμή στην Παλαιστίνη, όχι μόνο γιατί είναι με τους Ισραηλινούς, αλλά και γιατί είναι ο εκπρόσωπός τους σ’ αυτή την οργανωμένη μετανάστευση, που προσπαθούν να επιβάλλουν στον πληθυσμό της της Γάζας.
Κι αυτό μεθοδεύεται ως εξής: Έχουν φτιάξει ένα ταξιδιωτικό γραφείο μέσω του Αμπάς, με επί κεφαλής τον Αμπάς, αν μπορούμε να το πούμε έτσι και με αντάλλαγμα ένα μικρό ποσό, για να μη φαίνεται, ότι είναι δωρεάν, κάτι της τάξης των 300 δολαρίων παίρνουν Παλαιστίνιους και τους μεταφέρουν στον Καναδά ως μετανάστες. Δηλαδή ουσιαστικά προσπαθούν να αδειάσουν με διάφορους τρόπους τη Λωρίδα της Γάζας. Η Αίγυπτος και οι γειτονικές χώρες αυτό αρνήθηκαν να το κάνουν. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη το συζητάει, δεν ξέρουμε, αν το έχει ξεκινήσει. Δυστυχώς αυτό είναι πολύ κρίσιμο δημογραφικό ζήτημα, γιατί απ’ το δημογραφικό θα εξαρτηθούν πολλά πράγματα. Σ’ αυτό ακριβώς αποσκοπούν οι ανηλεείς βομβαρδισμοί του Ισραήλ των αμάχων στη Γάζα να λύσουν το δημογραφικό πρόβλημα, να αναγκάσουν δηλαδή τους Παλαιστίνιους να ασχοληθούν με την επιβίωσή τους κι έτσι να αναγκαστούν να εκπατριστούν.
Και ενώ ο πόλεμος συνεχίζεται, ακούμε από δυτικά ΜΜΕ, ότι συντελείται μια ανθρωπιστική καταστροφή στη Γάζα, που την προκάλεσε η Hamas. Αυτή την καταστροφή όμως την προκαλεί ο στραγγαλισμός της Παλαιστίνης από τις Αμερικανοισραηλινές δυνάμεις που κρατάει ήδη 75 χρόνια, δηλαδή από τότε που ιδρύθηκε το Ισραήλ. Και κακώς λέγεται στη δυτική ρητορική ανθρωπιστική καταστροφή. Στην πραγματικότητα πρόκειται για σφαγή του άμαχου πληθυσμού του αντιπάλου. Αυτό είναι συνηθισμένη αμερικάνικη τακτική σε κατεχόμενες από αυτούς περιοχές. Στο Ιράκ π.χ. στα 10 χρόνια άμεσης στρατιωτικής κατοχής τους σκότωσαν μέσω του εμπάρκο 100000 άνθρώπους και 500.000 παιδιά Κι αυτό βέβαια η κ. Ολμπράιτ, η Υπέξ τότε των ΗΠΑ το αποκάλεσε εύσχημα παράπλευρες απώλειες.
Στη δίνη του συνεχιζόμενου πολέμου είναι αξιόλογο να αναφέρουμε, και αυτό είναι πολύ θετικό, ότι υπήρξε η εδώ και καιρό βέβαια εκείνη η τετραήμερη ανακωχή και μακάρι να επαναληφθεί. Αυτή η ανακωχή υπήρξε μια πρώτη επιτυχία της παλαιστινιακής αντίστασης απέναντι στην ισραηλινή κατοχή. Με αυτή 150 γυναίκες και παιδιά, που ήταν φυλακισμένα χωρίς δίκη στις φυλακές του Ισραήλ απελευθερώθηκαν με ανταλλαγή με συλληφθέντες Ισραηλινούς στην επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. Αυτό και μόνο δικαιώνει την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, γιατί απελευθερώθηκε έστω κι ένας μικρός αριθμός Παλαιστινίων, που θα πέθαινε στις φυλακές του Ισραήλ, όπως γίνεται με τόσους άλλους.
Αλλά δυστυχώς ο πόλεμος συνεχίζεται. Οι Ισραηλινοί βομβαρδίζουν ανηλεώς και ήδη οι Παλαιστίνιοι άμαχοι νεκροί ξεπερνούν τις 25.490 και οι τραυματίες τους 63.354 και η τραγωδία συνεχίζεται, όμως οι Παλαιστίνιοι μαχητές πολεμούν εναντίον του Ισραήλ αλλά των των ΗΠΑ μαζί. Και όλα αυτά τα εγκλήματα του Ισραήλ μπροστά στα μάτια όλης της διεθνούς κοινότητας. Οι ισραηλινοί ακάθεκτοι συνεχίζουν την γενοκτονία και την εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων. Και κανείς στον κόσμο εκτός από ρητορείες συμπάθειας δεν έκανε κάτι πρακτικό, για να σταματήσει το έγκλημα. Μόνο η κυβέρνηση της Ν. Αφρικής κατήγγειλε το Ισραήλ στο Διεθνές Δικαστήριο του ΟΗΕ.
Όσο για τον ελληνικό πολιτικό κόσμο τα κόμματα εξουσίας της ελληνικής βουλής στηρίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το Ισραήλ. Όμως δεν είναι μόνο τα κόμματα της βουλής μας, αλλά είναι κι αυτές οι ευαίσθητες για το παραμικρό ΜΚΟ, που διαμαρτύρονται για το ελάχιστο, αλλά σ’ αυτό το έγκλημα σιωπούν. Ίσως περιμένουν τους 2000, που πιθανώς απ’ ότι λέγεται, θα φέρει στη χώρα μας ο κ. Μητσοτάκης, μια υπόθεση , που σημαίνει χρήματα, πολλά χρήματα για τις ΜΚΟ και γι’ αυτούς, που κρύβονται πίσω τους.
Βέβαια μας κάνει μεγάλη εντύπωση η στάση στα γεγονότα των εκκλησιαστικών οργανώσεων. Μόνο οι ορθόδοξοι ιεράρχες της περιοχής της Παλαιστίνης δείχνουν συμπαράσταση στους πάσχοντες. Εκ μέρους γενικά και ευρύτερα των εκκλησιαστικών θεσμών παρατηρούμε μια ηχηρή σιωπή Μα δεν έχουν το θεό τους, πού είναι η αγάπη για τον πλησίον και πώς εκφράζεται; Δεν έχουμε δει τίποτε εκ μέρους τους για τις χιλιάδες δολοφονημένων Παλαιστινίων, των βασανισμένων, των τραυματισμένων. Ειδικά για τους τραυματισμένους, που ας το πούμε, δεν έχουν ένα γδάρσιμο και αύριο θα είναι καλά, αλλά μπορεί αυτοί οι άνθρωποι να έχουν σημαδευτεί για ολόκληρη τη ζωή τους. Η αυτοθυσία τους νομίζουμε θυμίζει το ελληνικό: Ελευθερία ή Θάνατος.
*Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε. ΠΑ. Μ . ( Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο)
