Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Χάρης Τζαμακλής: Γιατί πρέπει να πούμε την Κυριακή ΟΧΙ.

 Σε λίγες ώρες οι Έλληνες πολίτες καλούνται στην κάλπη για να αποφασίσουν στη βάση της αρχής της λαϊκής κυριαρχίας και του Συντάγματος αν αποδέχονται την πρόταση των δανειστών για συνέχιση της λιτότητας και της ύφεσης χωρίς αναπτυξιακή προοπτική και χωρίς κούρεμα του μη βιώσιμου χρέους. 
      Στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου οι Έλληνες πολίτες με την ψήφο τους έδωσαν εντολή στο ΣΥΡΙΖΑ να διαπραγματευθεί εντός της ευρωζώνης για τον τερματισμό της λιτότητας και της φτωχοποίησης της ελληνικής κοινωνίας. Αυτήν την εντολή ο ΣΥΡΙΖΑ την υπηρέτησε και την υπηρετεί μέσα σε αντίξοες συνθήκες, μέσα σ’ ένα εχθρικό περιβάλλον, μέσα σ’ έναν δυσμενή συσχετισμό δυνάμεων με όπλα την αλήθεια, τη θέληση του λαού και την υπεράσπιση του δικαίου. Η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία δεν συνιστά απόσειση των ευθυνών της Κυβέρνησης, αλλά αναβάπτιση και άμεση νομιμοποίηση για εξάντληση όλων των δυνατοτήτων.    
Ποιες είναι αυτές οι δυνατότητες;

Πρώτη δυνατότητα η δικαιότερη κατανομή των βαρών, δηλαδή η κατανομή υπέρ των αδύναμων και εις βάρος των εχόντων.
Δεύτερη δυνατότητα το κούρεμα του χρέους ώστε να καταστεί βιώσιμο και εξυπηρετήσιμο – μην μας διαφεύγει η χθεσινή έκθεση του ΔΝΤ ότι δεν είναι βιώσιμο και ότι απαιτείται γενναίο κούρεμα και παράταση με περίοδο χάριτος, που, εκτός των άλλων, επιβεβαιώνει τη θέση της Κυβέρνησης.
Τρίτη δυνατότητα η σαφής κατεύθυνση αναπτυξιακής προοπτικής, χωρίς την οποία ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται εις το διηνεκές χωρίς αποτέλεσμα.
Τέταρτη δυνατότητα η άσκηση εσωτερικής πολιτικής βασιζόμενης στις εξαγγελίες και στο πρόγραμμα της Κυβέρνησης. Η πολιτική αυτή είναι πολύ συγκεκριμένη και συνδέεται άμεσα με την επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας, με την ελάφρυνση της φορολογίας των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, με τη θέσπιση αφορολόγητου ορίου, με τη ρευστότητα και τη χρηματοδότηση επενδύσεων και πολλά άλλα.
      Επομένως, σημασία έχει να αναλυθούν τα διακυβεύματα με όρους επιχειρημάτων και όχι αφορισμών, με όρους νηφαλιότητας, ψυχραιμίας και σοβαρότητας, με όρους ομοψυχίας και όχι διχαστικούς.
Με το ΟΧΙ ενδυναμώνουμε τη διαπραγματευτική δύναμη της χώρας και αυξάνουμε τις πιθανότητες εξάντλησης των δυνατοτήτων μας.
Με το ΟΧΙ θέτουμε στο τραπέζι πιο ισχυρά το ζήτημα της μείωσης του χρέους.
Με το ΟΧΙ μπορούμε να ασκούμε πολιτική στο εσωτερικό της χώρας στη βάση του δικού μας προγράμματος.
Με το ΟΧΙ εκπέμπουμε ισχυρό μήνυμα στην Ευρώπη και προωθούμε δυναμικά την αναγκαιότητα της αλλαγής του συσχετισμού των δυνάμεων, αφού το παράδειγμά μας θα βρει πολλούς μιμητές.
Με το ΟΧΙ ΔΕΝ διακυβεύεται η παραμονή της χώρας στο ευρώ, γιατί αυτό δεν αποτελεί επιλογή της Κυβέρνησης και των Ελλήνων πολιτών, παρά τις κραυγές που ακούγονται ότι δήθεν η υπερψήφιση του ΟΧΙ οδηγεί σε grexit.
Με το ΝΑΙ συναινούμε στη συνέχιση της λιτότητας – άλλωστε το είπε χθες ξεκάθαρα ο Νταισελμπλουμ.



Με το ΝΑΙ εγκρίνουμε την πενταετία των μνημονίων, την περιορισμένη κυριαρχία της χώρας και την απόπειρα δημιουργίας αποικίας χρέους στην καρδιά της Ευρώπης.
Με το ΝΑΙ εγκρίνουμε και ουσιαστικώς αποενοχοποιούμε και απαλλάσσουμε από τις ευθύνες του το διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό και το φθαρμένο πολιτικό σύστημα που αυτό υπηρέτησε επί σαράντα χρόνια.
Με το ΝΑΙ αδιαφορούμε για το μέλλον της ίδιας της Ευρώπης, του πολιτισμικού μας σπιτιού δηλαδή, αφού κρίνεται και η ίδια η Δημοκρατία, το κοινωνικό κράτος πρόνοιας, που κατακτήθηκε μεταπολεμικά και «γέννησε» την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με το ΝΑΙ αποδεχόμαστε τη δικτατορία των αγορών και την περιφρόνηση της δικαιοσύνης.
      Παρά τον εκβιασμό των εταίρων να διεξαχθεί το δημοψήφισμα με κλειστές τράπεζες και τις ποικιλότροπες απειλές τους, παρά την ασκούμενη τρομοκρατία από τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, παρά τα ψεύδη και την εικονική πραγματικότητα που εμφανίζεται, οι Έλληνες πολίτες έχουν αντιληφθεί τη δύναμη των επιχειρημάτων υπέρ του ΟΧΙ. Έχουν αντιληφθεί ότι ευρωπαϊστής είναι εκείνος που μάχεται για την Ευρώπη των λαών και των εργαζομένων, για την Ευρώπη της Δημοκρατίας και της Αξιοπρέπειας, για την Ευρώπη της Δικαιοσύνης και του Κράτους Πρόνοιας. Έχουν αντιληφθεί ότι ευρωπαϊστής είναι εκείνος που μάχεται για την επανατοποθέτηση της Ενωμένης Ευρώπης στα θεμέλια των ιδρυτικών της αξιών.  
      Αντιθέτως, η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης δεν υπηρετείται με την έγκριση της ανεργίας, της επισφαλούς εργασίας, της φτώχειας, της συρρίκνωσης της δημόσιας σφαίρας, του περιορισμού των δικαιωμάτων και της δημοκρατίας και της αποδόμησης του κράτους πρόνοιας. Η έγκριση αυτή γεννά τον ευρωσκεπτικισμό, την άνοδο της ακροδεξιάς και του νεοναζισμού. Γεννά την οικονομική και την ανθρωπιστική κρίση που την κυριεύει απ’ άκρου εις άκρον.
      Την Κυριακή οι Έλληνες πολίτες οφείλουμε χωρίς τον παραλυτικό φόβο που εκπέμπεται, με ωριμότητα και με σύνεση να ασκήσουμε το ύψιστο δημοκρατικό μας δικαίωμα απαντώντας στο δίλημμα ΟΧΙ ή ΝΑΙ. Δικαίωμα του καθενός και της καθεμιάς η επιλογή. Το πρωί της Δευτέρας, ανεξάρτητα από την επιλογή που θα επικρατήσει, οι Έλληνες πολίτες θα είμαστε ενωμένοι για να αφοσιωθούμε μαζί με την Ελληνική Κυβέρνηση στην επίλυση των μεγάλων προβλημάτων και των μεγάλων προκλήσεων. Χωρίς να «διαπραγματευθούμε την ιστορία μας, ούτε την περηφάνεια και την αξιοπρέπειά μας». Αναμετρώμενοι με την ιστορία μας να υψωθούμε στον δικό της πήχυ, στο δικό της ανάστημα. Να γίνουμε κάθε λέξη από το Σύνταγμα αυτής της χώρας, αυτής της πατρίδας.