* Ι.ΜΠΟΣΤΑΝΙΤΗΣ: ΕΠΙΔΗΜΙΑ Ο ΔΙΑΒΗΤΗΣ. ΤΟ 2025 ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ 480 – 500 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ!
* Η.ΤΣΑΝΙΚΙΔΗΣ: ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΙ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΕ ΜΕΣΗ ΚΑΙ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ, ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΒΑΔΙΣΜΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΛΥΜΠΙ!
Ο Καρδιολόγος Ιωάννης Μποστανίτης
Στην ομιλία του ο Καρδιολόγος τού Νοσοκομείου Κατερίνης, Ιωάννης Μποστανίτης, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στη συνεχώς αυξανόμενη ασθένεια του διαβήτη μεταξύ των κατοίκων αυτού του πλανήτη, γεγονός που πλέον δίνει την εικόνα επιδημίας.
Συγκεκριμένα, όπως είπε, σύμφωνα με υπάρχουσες μελέτες προβλέπεται ότι το 2035 θα υπάρχει παγκοσμίως μια αύξηση στην επίπτωση του Διαβήτη κατά 55%. Αναμένεται να υπάρχει αύξηση 23% στην Ευρώπη και 110% στην Αφρική. Σημείωσε δε ότι το 1985 είχαν καταγραφτεί 30.000.000 διαβητικοί ενώ το 2025 προβλέπεται να υπάρχουν πάνω από 480.000.000 – 500.000.000 διαβητικοί σ’ ολόκληρο τον κόσμο.
Υπογράμμισε μάλιστα ότι οι μισοί από εκείνους στους οποίους εμφανίζεται η νόσος, αγνοούν την ύπαρξή της, δεν γνωρίζουν δηλαδή ότι έχουν Σακχαρώδη Διαβήτη. Και πρόσθεσε ότι σήμερα υπάρχουν και 300.000.000 επιπλέον άνθρωποι οι οποίοι αντιμετωπίζουν διαταραχές τού μεταβολισμού των υδατανθράκων, δεν είναι δηλαδή επίσημα διαβητικοί αλλά έχοντας διαταραχές στον μεταβολισμό τους, αργά ή γρήγορα θα γίνουν διαβητικοί.
Ανέφερε ακόμη ότι οι οκτώ στους δέκα διαβητικούς πεθαίνουν από καρδιαγγειακή νόσο, δηλαδή από προβλήματα που προκαλούνται στην καρδιά και στα αγγεία, διότι ο Διαβήτης προκαλεί αύξηση της καρδιακής νοσηρότητας και των εγκεφαλικών. Γι αυτό, είπε, οι γιατροί συνιστούν διακοπή τού καπνίσματος τόσο του ενεργητικού όσο και του παθητικού, μεσογειακή διατροφή και συγχρόνως καθημερινή άσκηση.
Ο Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πιερίας, Ηρακλής Τσανικίδης.
Το βάδισμα, ως καθημερινή άσκηση, βοηθά όχι μόνο τους διαβητικούς αλλά και εκείνους που επιδιώκουν, μέσα από την υγιεινή διατροφή και την άσκηση, να έχουν ευεξία και να παραμένουν υγιείς. Ωστόσο, όπως ανέφερε στην ομιλία του ο Παθολόγος-Διαβητολόγος και Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πιερίας, Ηρακλής Τσανικίδης, οι διαβητικοί ασθενείς που έχουν προβλήματα με τη μέση και τις αρθρώσεις τους, επιβάλλεται, αντί για βάδισμα, να κάνουν κολύμπι, χειμώνα – καλοκαίρι.
Ζήτησε όμως, προτού μπει κανείς στη θάλασσα, να μετρήσει το σάκχαρό του, είτε είναι διαβητικός, είτε όχι, διότι, όπως σημείωσε, μπαίνοντας κανείς στη θάλασσα δεν θα πρέπει να έχει υπογλυκαιμία, δεν πρέπει να έχει αυξημένο σάκχαρο… Ως προς την υπογλυκαιμία, είπε ότι αυτή αντιμετωπίζεται π.χ. με κάποιον χυμό, οπότε, αφού ληφθεί ο χυμός και αφού γίνει και νέα μέτρηση ώστε να διαπιστωθεί ότι το σάκχαρο έχει ανέλθει στα κανονικά επίπεδα, τότε ενδείκνυται να μπει κάποιος στη θάλασσα.
Είπε ακόμη ότι θα ήταν καλό, όταν κάποιος επισκέπτεται μια ακτή για να κάνει μπάνιο, να μην πηγαίνει μόνος αλλά με άλλους, ώστε αν του συμβεί κάτι, να μπορεί ένας άλλος να τον βοηθήσει, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι αυτός ο άλλος θα έχει ενημερωθεί ότι ο φίλος του/η φίλη του έχει την ασθένεια του διαβήτη προκειμένου, σε περίπτωση ανάγκης, να μπορεί και να βοηθήσει (να καλέσει βοήθεια, να ενημερώσει ότι ο φίλος/η φίλη πάσχει από διαβήτη, να μετρήσει το επίπεδο σακχάρου και, εφόσον υπάρχει υπογλυκαιμία, να χορηγηθεί π.χ. χυμός κλπ, ώστε το σάκχαρο να ανέλθει).
Αντιμετώπιση κινδύνων στις ακτές
Υπάρχουν όμως και άλλοι κίνδυνοι στην αμμουδιά, όπως, για παράδειγμα, ο κίνδυνος έκθεσης στον ήλιο όπου για έναν διαβητικό οι συνέπειες μπορεί να είναι μεγαλύτερες. Επιπλέον, περπατώντας στην αμμουδιά υπάρχει πιθανότητα κανείς, εδώ στην Ελλάδα, να πατήσει γυαλιά, κονσέρβες, αναμμένο τσιγάρο κλπ, οπότε μπορεί και να προκληθούν τραύματα και ακρωτηριασμοί.
Για να αποφευχθούν όλα αυτά, είπε ότι δεν θα πρέπει ποτέ το βάδισμα στην παραλία να γίνεται με γυμνά πόδια. «Πάντα με τις σαγιονάρες μας. Ακόμη και στη θάλασσα μέσα πρέπει πάλι κάτι να φοράμε, ώστε να προλάβουμε μία από τις χειρότερες επιπλοκές τού Διαβήτη, να αποφευχθούν τραύματα και ακρωτηριασμοί», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
Επίσης, είπε ότι όταν κάποιοι ετοιμάζονται για εκδρομή, διανύοντας μάλιστα μια μεγάλη απόσταση, θα πρέπει πάντα να μετρούν το σάκχαρό τους, να μην οδηγούν ποτέ νηστικοί, να κάνουν στάσεις ενδιάμεσες αν η απόσταση είναι αρκετά μεγάλη ενώ εάν νιώσουν αδιαθεσία, που μπορεί να είναι π.χ. μια υπογλυκαιμία, τότε να σταματήσουν το όχημά τους στην άκρη του δρόμου και να δουν τί συμβαίνει, να μετρήσουν το σάκχαρό τους, να πιούν λίγο χυμό, να χαλαρώσουν και, εφόσον η αδιαθεσία περάσει, να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Αν το ταξίδι γίνεται με αεροπλάνο, οι διαβητικοί θα πρέπει να έχουν στη χειραποσκευή τους ινσουλίνες. Επειδή όμως σε κάποιες πτήσεις υπάρχει απαγόρευση μεταφοράς υγρών (για λόγους ασφαλείας, μέτρο που επιβλήθηκε μετά από τρομοκρατικές επιθέσεις με εκρηκτικά υγρά), τότε οι διαβητικοί είναι καλό να έχουν μαζί τους διάγνωση από ιατρό – και μάλιστα, όταν ταξιδεύουν στο εξωτερικό, αυτή η διάγνωση να είναι και μεταφρασμένη.
Η χρήση φαρμάκων – Πώς το αλκοόλ προκαλεί …υπογλυκαιμία!
Αναφερόμενος δε στη μεταφορά φαρμάκων, σημείωσε ότι τα φάρμακα πρέπει γενικά να φυλάσσονται σε δροσερό μέρος, να μην εκτίθενται σε υψηλές θερμοκρασίες, ούτε όμως σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, διότι η δράση τους αποδυναμώνεται ή και καταστρέφεται. Για να προληφθούν τέτοιου είδους καταστάσεις, είπε ότι θα είναι καλό να μελετώνται οι οδηγίες χρήσης που βρίσκονται σε κάθε συσκευασία φαρμάκου.
Για το ζήτημα της χρήσης των φαρμάκων, τόσο ο κ. Μποστανίτης όσο και ο κ. Τσανικίδης ξεκαθάρισαν ότι η εμφάνιση του διαβήτη δεν αντιμετωπίζεται σε όλους τούς ασθενείς με τον ίδιο τρόπο, ούτε δίνονται τα ίδια φάρμακα κλπ. Κάθε περίπτωση ασθενή είναι διαφορετική και αντιμετωπίζεται με διαφορετικό τρόπο.
Δεν σημαίνει, είπε ο κ. Τσανικίδης, ότι αν ένας γείτονάς μας έχει Διαβήτη και λαμβάνει συγκεκριμένο φάρμακο ή κάνει συγκεκριμένη αγωγή, το ίδιο υποχρεωτικά πρέπει να ισχύει και για εμάς ή για όλους. Γι αυτό και επιβάλλεται επίσκεψη στον ειδικό ιατρό, εξετάσεις, φαρμακευτική αγωγή ανάλογα με κάθε περίπτωση, καθώς επίσης άσκηση και διατροφή που θα ταιριάζει στην περίπτωση κάθε ασθενούς, ώστε το σάκχαρο να ισορροπήσει.
Μιλώντας πάλι για το ζήτημα της υπογλυκαιμίας είπε ότι το αλκοόλ, όχι μόνο για έναν διαβητικό αλλά και για έναν μη ασθενή, προκαλεί υπογλυκαιμία. «Δηλαδή, ένας μεθυσμένος που έρχεται στο νοσοκομείο, του βάζουμε ορό με ζάχαρη 10%, διότι το σάκχαρό του έχει πέσει πολύ και αντιμετωπίζει υπογλυκαιμικό κώμα», τόνισε. Και πρόσθεσε ότι το αλκοόλ (σε αλόγιστη χρήση) κάνει και ζημιές σε διάφορα όργανα, γι αυτό, υποστήριξε ότι «κακώς διαφημίζουνε το αλκοόλ στην τηλεόραση».
Και μια πολύ ευχάριστη έκπληξη
Μετά από κάθε εισήγηση ακολούθησαν ερωτήσεις προς τους δυο γιατρούς οι οποίοι έδωσαν και τις δέουσες απαντήσεις ενώ με το πέρας τής εκδήλωσης τα μέλη τής Διοίκησης της Ένωσης Διαβητικών επιφύλαξαν έκπληξη προς την Πρόεδρο της Ένωσης, Σωτηρία Ουσταμπασίδου. Ήταν μια τούρτα με κεράκι, επειδή τις προηγούμενες ημέρες είχε τα γενέθλιά της. Η κ. Ουσταμπασίδου συγκινημένη εξέφρασε τις ευχαριστίες της για την αγάπη των μελών τής Διοίκησης καθώς και για την αγάπη των μελών τής Ένωσης, ευχήθηκε δε σε όλους να έχουν υγεία και δύναμη.
