Σύμμαχό της η εργοδοσία έχει τις λεγόμενες «ενώσεις προσώπων», που προβλέπονται από το νόμο 4024/2011 και μπορούν να υπογράφουν επιχειρησιακές συμβάσεις με όρους χειρότερους από τις κλαδικές, οι οποίες πλέον έχουν λήξει στην πλειοψηφία τους και δεν έχουν ανανεωθεί, με ευθύνη της εργοδοσίας και τις πλάτες του κράτους.
Έτσι, λειτουργώντας σαν πέμπτη φάλαγγα σε βάρος των εργαζομένων, κάτω από την καθοδήγηση ή και τις απειλές της εργοδοσίας, οι «ενώσεις προσώπων» αποδέχονται επιχειρησιακές συμβάσεις με όρους που είτε υλοποιούν με τον πιο ακραίο τρόπο την υφιστάμενη αντεργατική νομοθεσία είτε την ξεπερνάνε κιόλας, στρώνοντας το έδαφος για τις επικείμενες νέες αντεργατικές αλλαγές. Ορισμένες τέτοιες περιπτώσεις καταγράφει πιο κάτω ο «Ριζοσπάστης».
1. Μισθός μικρότερος κι από τον κατώτερο!
Επιχειρησιακή σύμβαση που υπογράφτηκε στις 25 Μάη ανάμεσα στην εταιρεία με την επωνυμία «Τουριστικές Οικοδομικές Ξενοδοχειακές Επιχειρήσεις ΑΕ» (ΤΟΞΕ ΑΕ), με έδρα τη Θεσσαλονίκη και την Ένωση Προσώπων στην επιχείρηση, επιβάλλει σε όλους τους εργαζόμενους με σχέση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου, βασικό μισθό μικρότερο ακόμα και από τον κατάπτυστο που ορίζει η Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) 6/2012!
Συγκεκριμένα, η σύμβαση ομαδοποιεί τους εργαζόμενους ανάλογα με την ειδικότητα καικαθορίζει βασικό μισθό για όλους τα 500 ευρώ και βασικό μεροκάματο τα 20 ευρώ μεικτά. Από το γενικό ψαλίδι σε σχέση με τον κατώτερο μισθό των 586 και 511 ευρώ (για νέους κάτω των 25 ετών) μεικτά, εξαιρείται μόνο η κατηγορία των διοικητικών υπαλλήλων, οι οποίοι θα αμείβονται με 600 ευρώ μισθό ή με 24 ευρώ μεροκάματο.
Με την ίδια σύμβαση, καθορίζεται επίδομα 10 ευρώ για κάθε χρόνο προϋπηρεσίας στον κλάδο και 5% σε πτυχιούχους τουριστικών σχολών. Το επίδομα θέσης - ευθύνης - απόδοσης και εξομάλυνσης θα δίνεται κατά βούληση από την εργοδοσία, ενώ καταργείται και κάθε άλλο επίδομα «το οποίο δεν προβλέπεται ρητά στην παρούσα».
Εργοδοσία και Ένωση Προσώπων συμφωνούν να δίνονται κανονικά ο 13ος και ο 14ος μισθός, στην πραγματικότητα όμως αυτοί καταργούνται με τη μείωση του βασικού μισθού. Ετσι, το ετήσιο εισόδημα για τους εργαζόμενους της εταιρείας, συμπεριλαμβανομένων του 13ου και του 14ου μισθού, θα είναι 7.000 ευρώ (14χ500), όσο ακριβώς θα ήταν αν ίσχυε ο κατώτερος μισθός των 586 ευρώ, χωρίς όμως να δίνονται ο 13ος και ο 14ος μισθός (12χ586=7.032 ευρώ).
Με τον τρόπο αυτό, η εργοδοσία συνεχίζει να δίνει τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και το επίδομα άδειας, αλλά αυτά δεν της κοστίζουν τίποτα, αφού το «κόστος» εργασίας για κάθε απασχολούμενο παραμένει στα 7.000 ευρώ, λόγω της μείωσης του βασικού μισθού. Η σύμβαση αυτή (ισχύει από 1/6/2016 έως 31/5/2018) έχει αναγγελθεί στο υπουργείο Εργασίας και στον ΟΜΕΔ, που σημαίνει ότι είναι σε γνώση των αρμόδιων υπηρεσιών, χωρίς από την πλευρά τους να υπάρχει κάποια αντίδραση!
Όπως, τέλος, αναφέρεται στην εισαγωγή της σύμβασης, τα συμβαλλόμενα μέρη έλαβαν υπόψη τους «τις οικονομικές συγκυρίες και τις ειδικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στη Ελλάδα, τον ιδιαίτερα σημαντικό περιορισμό της επιχειρηματικής δραστηριότητας της εργοδότριας καθώς επίσης την ανάγκη να διατηρηθεί ανέπαφος ο αριθμός των εργαζομένων και να μην γίνουν μειώσεις του κατά τη διάρκεια της οικονομικής ύφεσης».
Είναι πραγματικά πρόκληση να λέγονται τέτοια πράγματα από την πλευρά της εργοδοσίας και των εργατοπατέρων, όταν ο κλάδος του τουρισμού έχει πληγεί ελάχιστα από την κρίση και τώρα βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης, επιβεβαιώνοντας ότι τίποτα καλό δεν έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από αυτήν.
2. «Ταβάνι» τα 586 ευρώ του κατώτερου μισθού!
Σοβαρά ερωτήματα προκύπτουν από μία ακόμα Επιχειρησιακή Σύμβαση, που υπογράφτηκε στις 13 Απρίλη 2016 στην εταιρείαANTOPACK στο Βόλο, με Ενωση Προσώπων. Με τη σύμβαση αυτή,όλοι οι μισθοί κατρακυλάνε στα όρια των 586 και 511 ευρώ μεικτά, συν τις τριετίες.
Οπως όμως γράφεται πιο κάτω, «πέραν των ανωτέρω αποδοχών που ορίζει η Εθνική ΓΣΣΕ δύναται ο εργοδότης να καταβάλλει πρόσθετη οικειοθελή παροχή. Συμφωνείται ρητά ότι αυτό το πρόσθετο ποσό αποδοχών ο εργοδότης θα μπορεί στο μέλλον να το ανακαλέσει, να το μειώσει, να το μεταβάλει σε ύψος και διάρκεια χωρίς τη συγκατάθεση του εργαζόμενου και χωρίς η μείωση αυτή να αποτελεί μονομερή βλαπτική μεταβολή για τον εργαζόμενο».
Δηλαδή, η εργοδοσία μπορεί κατά βούληση να δίνει ένα χαρτζιλίκι παραπάνω στους εργαζόμενους, πέρα από τα 586 ευρώ που είναι το «ταβάνι» για όλους. Γιατί το κάνει αυτό; Η απάντηση έρχεται στοάρθρο 4 της εν λόγω σύμβασης, με τον τίτλο «Αντάλλαγμα παροχής εργασίας - Συμφωνία συμψηφισμού», όπου προβλέπεται ότι «στις ανώτερες των νομίμων αποδοχές που ισχύουν ή θα ισχύσουν για τους εργαζόμενους συμψηφίζεται και καταλογίζεται κάθε απαίτηση των εργαζομένων από τις ρητά αναφερόμενες αιτίες, σε εκτέλεση της παρούσας επιχειρησιακής σύμβασης».
Δηλαδή, αν ένας εργαζόμενος παίρνει έστω και 1 ευρώ πάνω από τον κατώτατο μισθό, η εργοδοσία θα μπορεί στο εξής να το συμψηφίζει με οποιαδήποτε απαίτηση έχει ο εργαζόμενος αυτός για υπερωριακή απασχόληση, επιδόματα, άδεια που δεν δόθηκε κ.ά.
Ο κατάλογος των παροχών που δικαιούται να συμψηφίζει η εργοδοσία με το «κάτι παραπάνω» που θα δίνει στο μισθό, όταν και όποτε θέλει, περιλαμβάνει τα παρακάτω: «Τα οποιαδήποτε μορφής ή φύσης επιδόματα, όπως το οικογενειακό επίδομα, επίδομα γάμου, ταμειακό, προϋπηρεσίας, πολυετούς υπηρεσίας στην εργοδότρια εταιρεία ή σε άλλο εργοδότη, ακόμη και αυτά που θα θεσπιστούν στο μέλλον. Πρόσθετη αμοιβή για πρόσθετη εργασία κύρια ή δευτερεύουσα, πρόσθετη αμοιβή για γνήσια ή απλή ετοιμότητα προς παροχή εργασίας. Αμοιβή ή προσαύξηση για υπερεργασία, ιδιόρρυθμη υπερωρία, εργασία Σαββάτου, εργασία έκτης ημέρας υπό καθεστώς πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, εργασία νύχτας, εργασία Κυριακής, εξαιρετέων ή μη εξαιρέσιμων εορτών και αργιών, υποχρεωτικών ή κατ' έθιμον αργιών. Αποζημίωση για διανυκτέρευση εκτός έδρας. Αποζημίωση μη χορηγηθείσας αναπληρωματικής ημέρας ανάπαυσης και αποζημίωση μη χορηγηθείσας αδείας. Οποιαδήποτε επιπλέον αμοιβή προβλέπεται από το νόμο, τις ΣΣΕ και δ.α. (διαιτητική απόφαση) ή από δικαστική απόφαση, ακόμη και αν έχει αναδρομική ισχύ».
Κατ' αυτόν τον τρόπο, ο κατώτερος μισθός, αυξημένος με το φιλοδώρημα που δίνει οικειοθελώς και κατά τα κέφια της η εργοδοσία, θα παραμένει αμετάβλητος, ανεξάρτητα από το χρόνο εργασίας και τις ειδικές προσαυξήσεις που προβλέπονται σε περιπτώσεις υπερεργασίας, υπερωρίας, ακόμα και αργιών.
Προστίθεται, μάλιστα, στη σύμβαση όρος ότι οι αξιώσεις των εργαζομένων για όλες τις παραπάνω αιτίες «εξοφλούνται μέσω συμψηφισμού και καταλογισμού στις ανώτερες των νομίμων αποδοχές τους (...) χωρίς να είναι απαραίτητο η εξόφληση διά του συμψηφισμού να καταγράφεται ή να επαναλαμβάνεται κάθε φορά ρητά στην εξοφλητική απόδειξη μισθοδοσίας»! Δηλαδή, όλα θα γίνονται στη «ζούλα»!
3. Καραμπινάτη διευθέτηση του χρόνου εργασίας!
Στις αρχές Γενάρη του 2016, το ελληνικό υποκατάστημα «Jager Bau GmbH», εταιρείας από την Αυστρία, υπέγραψε με Ενωση Προσώπων επιχειρησιακή σύμβαση, η οποία έχει αναδρομική ισχύ από το Μάρτη του 2015 και αφορά στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, με βάση τις αντεργατικές οδηγίες της ΕΕ. Η συμφωνία ισχύει μέχρι τη λήξη του έργου ή αλλιώς μέχρι τον Οκτώβρη του 2017. Οι εργαζόμενοι θα αποσπώνται από τη μητρική εταιρεία στην Αυστρία, γεγονός που παραπέμπει σε άλλη οδηγία της ΕΕ, περί «απόσπασης εργαζομένων».
Με το επιχείρημα των ιδιαζουσών συνθηκών εργασίας «σε εργοτάξιο συμβαλλομένου εργολάβου στις Γωνιές Δήμου Χερσονήσου Κρήτης» η σύμβαση προβλέπει ότι όλοι οι εργαζόμενοι της επιχείρησης θα δουλεύουν εξαήμερο και θα κάθονται μόνο την Κυριακή.
Το ανώτατο ημερήσιο όριο εργασίας θα μπορεί να φθάνει τις 10 ώρες (!) με τον περιορισμό ότι οι συνολικές ώρες που θα δουλεύει ένας εργαζόμενος σε μια περίοδο τεσσάρων μηνών δεν θα πρέπει να ξεπερνούν κατά μέσο όρο τις 40 ώρες τη βδομάδα. Αν λόγω της διευθέτησης συμπληρωθεί ο μέσος όρος πριν κλείσει το τετράμηνο, τότε θα δίνονται στον εργαζόμενο συνεχόμενες μέρες ανάπαυσης μέχρι τη συμπλήρωση του τετραμήνου.
Υπενθυμίζουμε ότι στο μέτρο της διευθέτησης ο επιπλέον χρόνος πέραν του κανονικού ωραρίου εργασίας δεν πληρώνεται ως υπερεργασία ή υπερωρία, ενώ η συνεχόμενη εργασία πάνω από το 8ωρο έχει βλαπτικές και επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία και την ασφάλεια του εργαζόμενου. Η φθορά στην υγεία του είναι ανεπανόρθωτη, όσα ρεπό κι αν του δώσει η εργοδοσία.
Επιπλέον, η εταιρεία διατηρεί και το προνόμιο να επιβάλλει υπερεργασία και υπερωρία, όταν το απαιτούν οι ανάγκες. Ετσι, η ίδια σύμβαση προβλέπει ότι «ο ανώτατος μέσος όρος ωρών εργασίας θα δύναται να προσαυξάνεται έως τις 48 εβδομαδιαίως με την καταβολή των αντιστοίχων νομίμων αποζημιώσεων στους εργαζόμενους για υπερεργασία και υπερωριακή εργασία». Φαίνεται πως η εργοδοσία, εκτιμώντας ότι θα εξαντλήσει τις ώρες που της προσφέρει η διευθέτηση, αξιοποιεί και τη δυνατότητα για υπερωρία. Τέλος, από τη σύμβαση προβλέπεται ότι η διευθέτηση θα είναι ατομική.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΤΕ ΠΙΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
