Μια καινούργια ζωή αρχίζει. Η εφηβεία σου έλαβε τέλος. Καλώς ήλθες στον κόσμο των ενηλίκων. Αν έχεις περάσει σε κάποια σχολή ή αν αποφάσισες να ξαναπροσπαθήσεις ή να αναζητήσεις σπουδές στην ιδιωτική εκπαίδευση, εντάξει. Παίρνεις μία αναβολή. Όχι μόνο από τον στρατό (τ’ αγόρια) αλλά και από τα προβλήματα και τις υποχρεώσεις, που αυτό συνεπάγεται.
Όπως και να ‘χει πρόκειται για μία αλλαγή, που θα τη θυμάσαι για πάντα. Μπορεί μέχρι σήμερα να ανυπομονούσες να τελειώσει το σχολείο, όμως πίστεψέ το. Θα το νοσταλγήσεις σύντομα. Άλλωστε μην ξεχνάς το τραγούδι της Βίσση: «τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα’ αλλάζω με τίποτα».
Ακόμα και καθηγητές, που έβριζες, θα διαπιστώσεις ότι είναι καλύτεροι από τους περισσότερους καθηγητές, που θα συναντήσεις στα φοιτητικά σου χρόνια.
Να μη σου πω όμως ψέματα. Αν ρωτήσεις τους μεγαλύτερους, θα σου πουν ένα άλλο τραγούδι, που δεν έγραψε ο Καρβέλας: «τα φοιτητικά τα χρόνια δεν τ’ αλλάζω με τίποτα». Πράγματι. Η ψευδαίσθηση της απόλυτης ελευθερίας, ειδικά αν σπουδάζεις μακριά από το σπίτι σου, είναι κάτι, που δεν θα το ξανανιώσεις ποτέ ξανά στη ζωή σου.
Ναι. Μπορεί να δυσκολευτείς λίγο στην αρχή. Μόλις όμως περάσει μια μικρή περίοδος προσαρμογής, μόλις κάνεις καινούργιες παρέες αυτομάτως όλες οι σκιές εξαφανίζονται.
Νέα ζωή λοιπόν για σένα. Μην χαραμίσεις τα χρόνια, που έρχονται. Αξιοποίησέ τα. Απόκτησε τα εφόδια και τις εμπειρίες, που θα χρειαστείς στην υπόλοιπη ζωή σου. Όσο κι αν τώρα μπορεί να μοιάζει λίγο μάταιο να είσαι σίγουρος ότι σε 4-5 χρόνια τα πράγματα θα είναι διαφορετικά.
Και θυμήσου. Δεν είσαι δέντρο. Αν δεν σ’ αρέσεις εκεί, που στέκεσαι, κουνήσου. Πιάσε τη ζωή από το λαιμό και απαίτησε να σου δώσει αυτά, που σου αξίζουν.
Γιώργος Βαρδακώστας
Πρόεδρος Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας
