Σύμφωνα με το έθιμο, από βραδύς τα κορίτσια στόλιζαν τα καλαθάκια τους με όμορφα λουλούδια και πρωί–πρωί, το Σάββατο του Λαζάρου, οι «Λαζαρίνες», έψελναν τα κάλαντα σε κάθε σπίτι, ανάλογα με την περίπτωση.
Δηλαδή, άλλα κάλαντα έλεγαν στο σπίτι που είχε νεογέννητο, άλλα σ` αυτό που είχε νέο ή νέα έτοιμο/η για γάμο, άλλα στον δάσκαλο, άλλα στον δέσποτα. Οι νοικοκυρές βάζανε στα καλαθάκια τους κυρίως αυγά.
«Απάνου σε χρυσομηλιά και κάτου απ` τ` άγιου κλίμα εκεί κοιμάται ο Δέσποτας…», γέμισαν με τις παιδικές τους φωνές οι «Λαζαρίνες» του Λυκείου των Ελληνίδων Κατερίνης με τα ειδικά για τον Δέσποτα κάλαντα στη Μητρόπολη, ενώπιον του Σεβασμιοτάτου κ.κ. Γεωργίου.
Αφού πήραν την ευλογία του, συνέχισαν να τραγουδούν τα κάλαντα στους δρόμους της πόλης, στα καταστήματα, και μέχρι την κεντρική πλατεία, όπου ολοκλήρωσαν με χορό τη μεταφορά της χαρμόσυνης είδησης της Ανάστασης του Λαζάρου.
Τη διδασκαλία και γενική επιμέλεια για τα κάλαντα του Λαζάρου είχε η χοροδιδασκάλισσα του Λυκείου των Ελληνίδων Κατερίνης, κ. Χαρά Αλεστά, με την αρωγή του χοροδιδασκάλου του ΛΕΚ, κ. Αποστόλη Σκρέκα.
Τις «Λαζαρίνες» συνόδευαν μαζί με τους δασκάλους τους, η Πρόεδρος του ΛΕΚ, κ. Λίτσα Κουκουλιάτα, μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, χορευτές του ΛΕΚ και γονείς των παιδιών.
Και του χρόνου!
Καλό Πάσχα!
