Ο Απόστολος Παύλος απευθυνόμενος στον στενό συνεργάτη του και κατόπιν επίσκοπο Εφέσου Τιμόθεο , αφού αναφέρει τα προσόντα και τις αρετές που πρέπει να κοσμούν τον κατέχοντα ιερατικό αξίωμα, επιτάσσει μεταξύ των άλλων «δει δε αυτόν και μαρτυρίαν καλήν έχειν από των έξωθεν» [Α΄ Τιμ.3,7].
Αναλογικά η «η έξωθεν καλή μαρτυρία» ισχύει υπό ευρεία έννοια και για τους μοναχούς ,τον κατώτερο κλήρο[ιεροψάλτες, νεωκόρους κλπ],αλλά και για όσους ασκούν οποιασδήποτε μορφής κρατική εξουσία , όπως οι υπουργοί, βουλευτές , δήμαρχοι, περιφερειάρχες, αστυνομικοί ,στρατιωτικοί κλπ ή κάποιο από τα χαρακτηριζόμενα κοινωνικά λειτουργήματα, όπως εκείνα του δικαστικού, του δικηγόρου, του ιατρού, του δημοσιογράφου, εκπαιδευτικού κλπ.
Ο βίος και πολιτεία των προαναφερομένων λειτουργών, η ατομική και οικογενειακή τους κατάσταση, το ήθος , η εντιμότητα, η ειλικρίνεια ,η αξιοπρέπεια και η εκτέλεση με υπευθυνότητα του έργου που έχουν αναλάβει, είναι από τα βασικά κριτήρια του σχηματισμού θετικής ή αρνητικής γνώμης-μαρτυρίας του κοινού για την καταλληλότητα ή μη των εν λόγω λειτουργών. Κατά πόσον βέβαια ερευνάται η ύπαρξη των ιδιοτήτων αυτών σε όσους διορίζονται π.χ.σε θέσεις δικαστών ή εκλέγονται βουλευτές είναι αμφίβολο, αφού κανένας υποψήφιος δικαστής δεν εξετάζεται από επιτροπή ψυχολόγων, ψυχιάτρων και λοιπών αρμοδίων προς διαπίστωση της καταλληλότητας του, πέραν των επιστημονικών γνώσεων ,γα την ανάληψη του σοβαρού έργου της απονομής της δικαιοσύνης. Ομοίως δεν ερευνάται, ως γνωστό, η έξωθεν καλή μαρτυρία και για τους προτεινόμενους προς εκλογή βουλευτές, ή άρχοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης ,αφού τα ψηφοδέλτια απαρτίζονται από άτομα που επέλεξε κυρίως με κομματικά κριτήρια η εκάστοτε τοπική επιτροπή.
Δεν πρέπει βέβαια να διαφεύγει της προσοχής το γεγονός, ότι άτομα που ασκούν εκκλησιαστική ή πολιτική εξουσία, όπως επίσης κάποιο άλλο κοινωνικό λειτούργημα , ενδέχεται να συκοφαντηθούν ασύστολα από κακοήθεις και ζηλόφθονες, που πλάθουν μύθους και διαδίδουν επιτηδείως χαλκευμένες ψευδείς φήμες για να μειώσουν το κύρος και την προσωπικότητα κάποιου, όπως συμβαίνει ιδίως μέσω του διαδικτύου από ανώνυμους συκοφάντες. Κάποτε όμως η αλήθεια λάμπει και αρκετοί αδικηθέντες αποκαθίστανται ,όπως συνέβη π.χ. με τον Άγιο Νεκτάριο και πολλούς άλλους βάναυσα συκοφαντηθέντες συνανθρώπους μας.
Εν κατακλείδι ,όλοι έχουμε την ανάγκη της έξωθεν καλής μαρτυρίας και πληροφορίας από τον κοινωνικό περίγυρό μας, αφού και ο ίδιος ο Χριστός ρώτησε κάποτε τους μαθητές τι λένε οι άνθρωποι για τον ίδιο «τίνα με λένε οι άνθρωποι είναι»[Ματ.16,13. Είναι γνωστή επίσης η παροιμιώδης φράση « η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια αλλά πρέπει και να φαίνεται», που είπε ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Ιούλιος Καίσαρ για την σύζυγό του, η οποία .καίτοι ήταν πιστή και έντιμη, κόντεψε να παρεξηγηθεί ως ανήθική επειδή δεχόταν επισκέψεις κάποιων αξιωματούχων στα ανάκτορα. Σχετική είναι και η παροιμία «πες μου με ποιον κάνεις παρέα, να σου πω ποιος είσαι», που στη πράξη σημαίνει πόσο προσεκτικοί πρέπει να είναι στην επιλογή των συνεργατών και συναναστροφών τους ιδίως οι κατέχοντες κάποιο από τα προαναφερόμενα δημόσια λειτουργήματα,λόγω του κινδύνου εκθέσεως τους από μέρους τους.
Ατυχώς στην εποχή μας της εκτεταμένης διαφθοράς, του ψεύδους , της αναισχυντίας και της κατάπτωσης των ηθικών αξιών,όπου έχει ατονήσει ο λεγόμενος κοινωνικός έλεγχος,το κριτήριο της καλής φήμης και της «έξωθεν καλής μαρτυρίας» έχει περιπέσει σε απαξίωση, αφού υπάρχει διάχυτη η τάση του «ωχαδελφισμού» και της αδιαφορίας για το « τι θα πει ο κόσμος» για την οποιαδήποτε αντικοινωνική συμπεριφορά μας.
Αναλογικά η «η έξωθεν καλή μαρτυρία» ισχύει υπό ευρεία έννοια και για τους μοναχούς ,τον κατώτερο κλήρο[ιεροψάλτες, νεωκόρους κλπ],αλλά και για όσους ασκούν οποιασδήποτε μορφής κρατική εξουσία , όπως οι υπουργοί, βουλευτές , δήμαρχοι, περιφερειάρχες, αστυνομικοί ,στρατιωτικοί κλπ ή κάποιο από τα χαρακτηριζόμενα κοινωνικά λειτουργήματα, όπως εκείνα του δικαστικού, του δικηγόρου, του ιατρού, του δημοσιογράφου, εκπαιδευτικού κλπ.
Ο βίος και πολιτεία των προαναφερομένων λειτουργών, η ατομική και οικογενειακή τους κατάσταση, το ήθος , η εντιμότητα, η ειλικρίνεια ,η αξιοπρέπεια και η εκτέλεση με υπευθυνότητα του έργου που έχουν αναλάβει, είναι από τα βασικά κριτήρια του σχηματισμού θετικής ή αρνητικής γνώμης-μαρτυρίας του κοινού για την καταλληλότητα ή μη των εν λόγω λειτουργών. Κατά πόσον βέβαια ερευνάται η ύπαρξη των ιδιοτήτων αυτών σε όσους διορίζονται π.χ.σε θέσεις δικαστών ή εκλέγονται βουλευτές είναι αμφίβολο, αφού κανένας υποψήφιος δικαστής δεν εξετάζεται από επιτροπή ψυχολόγων, ψυχιάτρων και λοιπών αρμοδίων προς διαπίστωση της καταλληλότητας του, πέραν των επιστημονικών γνώσεων ,γα την ανάληψη του σοβαρού έργου της απονομής της δικαιοσύνης. Ομοίως δεν ερευνάται, ως γνωστό, η έξωθεν καλή μαρτυρία και για τους προτεινόμενους προς εκλογή βουλευτές, ή άρχοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης ,αφού τα ψηφοδέλτια απαρτίζονται από άτομα που επέλεξε κυρίως με κομματικά κριτήρια η εκάστοτε τοπική επιτροπή.
Δεν πρέπει βέβαια να διαφεύγει της προσοχής το γεγονός, ότι άτομα που ασκούν εκκλησιαστική ή πολιτική εξουσία, όπως επίσης κάποιο άλλο κοινωνικό λειτούργημα , ενδέχεται να συκοφαντηθούν ασύστολα από κακοήθεις και ζηλόφθονες, που πλάθουν μύθους και διαδίδουν επιτηδείως χαλκευμένες ψευδείς φήμες για να μειώσουν το κύρος και την προσωπικότητα κάποιου, όπως συμβαίνει ιδίως μέσω του διαδικτύου από ανώνυμους συκοφάντες. Κάποτε όμως η αλήθεια λάμπει και αρκετοί αδικηθέντες αποκαθίστανται ,όπως συνέβη π.χ. με τον Άγιο Νεκτάριο και πολλούς άλλους βάναυσα συκοφαντηθέντες συνανθρώπους μας.
Εν κατακλείδι ,όλοι έχουμε την ανάγκη της έξωθεν καλής μαρτυρίας και πληροφορίας από τον κοινωνικό περίγυρό μας, αφού και ο ίδιος ο Χριστός ρώτησε κάποτε τους μαθητές τι λένε οι άνθρωποι για τον ίδιο «τίνα με λένε οι άνθρωποι είναι»[Ματ.16,13. Είναι γνωστή επίσης η παροιμιώδης φράση « η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια αλλά πρέπει και να φαίνεται», που είπε ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Ιούλιος Καίσαρ για την σύζυγό του, η οποία .καίτοι ήταν πιστή και έντιμη, κόντεψε να παρεξηγηθεί ως ανήθική επειδή δεχόταν επισκέψεις κάποιων αξιωματούχων στα ανάκτορα. Σχετική είναι και η παροιμία «πες μου με ποιον κάνεις παρέα, να σου πω ποιος είσαι», που στη πράξη σημαίνει πόσο προσεκτικοί πρέπει να είναι στην επιλογή των συνεργατών και συναναστροφών τους ιδίως οι κατέχοντες κάποιο από τα προαναφερόμενα δημόσια λειτουργήματα,λόγω του κινδύνου εκθέσεως τους από μέρους τους.
Ατυχώς στην εποχή μας της εκτεταμένης διαφθοράς, του ψεύδους , της αναισχυντίας και της κατάπτωσης των ηθικών αξιών,όπου έχει ατονήσει ο λεγόμενος κοινωνικός έλεγχος,το κριτήριο της καλής φήμης και της «έξωθεν καλής μαρτυρίας» έχει περιπέσει σε απαξίωση, αφού υπάρχει διάχυτη η τάση του «ωχαδελφισμού» και της αδιαφορίας για το « τι θα πει ο κόσμος» για την οποιαδήποτε αντικοινωνική συμπεριφορά μας.
