Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017

Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σχοινί

Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σχοινί
Του Στέργιου Καστόρη
βουλευτή Πιερίας του ΣΥΡΙΖΑ


Αμετανόητοι εκεί στη ΝΟΔΕ Πιερίας , επιμένουν να μιλάνε για σχοινί -παρότι στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σχοινί, όπως λέει η λαϊκή θυμοσοφία-και να καλούν την κυβέρνηση και τους βουλευτές της «να ασχοληθούν με τα σοβαρά προβλήματα των αγροτών, αντί να τους παραπλανούν», όπως αναφέρουν, «σχετικά με την καταβολή των ενισχύσεων».


Ας ξαναδούμε, λοιπόν, μερικά πράγματα όσο συνοπτικά μπορούμε. Επειδή τα προβλήματα δε γεννιούνται από μόνα τους, χωρίς αιτία και αφορμή, ας δούμε ποιος και γιατί τα δημιούργησε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες, που δεν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και ας ξαναθέσουμε κάποια ερωτήματα, για να θυμίσουμε ποιος και γιατί έφτιαξε τη θηλιά για να κρεμάσει τους αγρότες.

Ποιος και γιατί , αντί να αξιοποιήσει τα κοινοτικά κονδύλια για την παραγωγική ανασυγκρότηση της υπαίθρου, επέλεγε να κατευθύνει το 80% αυτών των οικονομικών ενισχύσεων προς το, μόλις, 20% των απασχολούμενων στον αγροτικό τομέα, οι οποίοι, όλως «τυχαίως», ήταν μεγαλοαγρότες –μεγαλοεπιχειρηματίες, ενώ στη συντριπτική πλειοψηφία του 80% των μικρών και μεσαίων αγροτών μοίραζε το 20% των κονδυλίων.

Ποιος και γιατί, διέλυσε το συνεταιριστικό κίνημα, μετατρέποντάς το σε εστίες σκανδάλων και πελατειακών -ρουσφετολογικών συναλλαγών.

Ποιος και γιατί μετέτρεψε τους αγρότες σε φτωχούς συγγενείς του ασφαλιστικού συστήματος, σε σημείο που η σύνταξη ΟΓΑ να είναι συνώνυμη της σύνταξης απορίας.

Ποιος και γιατί χρεοκόπησε τη μοναδική αγροτική τράπεζα αναγκάζοντάς την να δίνει θαλασσοδάνεια σε κόμματα και ημέτερους και ποιος και γιατί την ξεπούλησε, φορτώνοντας το «άρρωστο» κομμάτι της στις πλάτες του ελληνικού λαού.

Η απάντηση σε αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα, που γέννησαν (για να μην ξεχνιόμαστε) τα σοβαρά προβλήματα των αγροτών, είναι προφανής, γνωστή και, δυστυχώς για τη ΝΟΔΕ Πιερίας, μη λησμονητέα από τους αγρότες, κυρίως από κείνους που σέβονται και αγαπούν πραγματικά τον κόπο και τη δουλειά τους.

Είναι, λοιπόν, πέρα για πέρα προκλητικό να μας ρωτούν οι θύτες τι κάναμε εμείς για τα προβλήματα που αυτοί φόρτωσαν στα θύματά τους.

Αν όμως, παρ’ ελπίδα, υπάρχουν ανάμεσά τους και κάποιοι καλοπροαίρετοι, (παραπλανημένοι ίσως και παραπληροφορημένοι για το χθες και το σήμερα) να τους ενημερώσουμε πως η σημερινή κυβέρνηση κατάφερε , κατ΄ αρχήν, να λύσει πολλά από τα χθεσινά προβλήματα.



-Εξοφλήθηκαν οφειλές παρελθόντων ετών (από το 2012 ακόμη) προς τους αγρότες.

-Δόθηκε τέλος στην ομηρία ετών με τις εγγυητικές επιστολές , που ταλαιπωρούσε εκατοντάδες Πιεριείς.

-Διορθώθηκαν λάθη του 2013-2014 στο πρόγραμμα ολοκληρωμένης διαχείρισης καπνού και πληρώθηκαν επιτέλους οι παραγωγοί.

-Μέσα στο 2016 μπήκαν 3,7 δισεκατομμύρια ευρώ στους τραπεζικούς λογαριασμούς δικαιούχων αγροτών, ποσό ρεκόρ από τότε που υπάρχει η Κοινή Αγροτική Πολιτική.

-Ενώ πριν, είτε 10.000 ευρώ εισόδημα είχε ο αγρότης , είτε 200.000, ο φόρος τους καθοριζόταν με τον ίδιο συντελεστή (13%), εφαρμόζεται τώρα το αφορολόγητο ως τις 9,5 χιλιάδες ευρώ , ανάλογα με τον αριθμό των προστατευόμενων τέκνων, ενώ με τον συνυπολογισμό μόνο της βασικής ενίσχυσης - γιατί η λεγόμενη συνδεδεμένη και η λεγόμενη πράσινη ενίσχυση μένουν αφορολόγητες - το αφορολόγητο των αγροτών φθάνει στα 12.000-15.000 ευρώ. Μέτρο θετικό για τη μεγάλη πλειοψηφία, καθώς με βάση το εισόδημα που δηλώνουν οι αγρότες, το 95%, σύμφωνα με τα στοιχεία του 2015, έχει, χωρίς τις ενισχύσεις, εισοδήματα κάτω από 9.000 ευρώ τον χρόνο. Είναι η ίδια μεγάλη πλειοψηφία των αγροτών, το 95%, που όχι μόνο δεν πλήρωσε το 2017 ούτε ένα ευρώ φόρο, αλλά και του επιστράφηκε μέσα στο τρέχον έτος όλη η προκαταβολή φόρου που πλήρωσε το 2016.

-Θεσμοθετήθηκε η εθνική σύνταξη στα 384 ευρώ, όχι ως κατώτερη, αλλά ως ελάχιστη βάση υπολογισμού, που μαζί με την ανταποδοτική θα είναι τουλάχιστον 450 ευρώ για έναν αγρότη με είκοσι χρόνια ασφάλισης, ενώ στην πορεία, η ελάχιστη σύνταξη θα είναι στα 504 ευρώ, γιατί πλέον ο αγρότης θα απολαμβάνει ίδιες παροχές με τους υπόλοιπους ασφαλισμένους.

-Οι αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ, που το 2016 έφθασαν τα 144 εκατομμύρια ευρώ, καταβλήθηκαν όλες μέσα στον ίδιο χρόνο.

-Ενισχύεται μεγαλύτερος αριθμός νέων αγροτών, για να μην πεθάνει η ύπαιθρος και η αγροτική παραγωγή.

-Ενισχύονται θεσμικά και οικονομικά τα συνεργατικά σχήματα των απασχολούμενων στον αγροτοδιατροφικό τομέα.

Όλα αυτά και άλλα πολλά, βρίσκονται στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που οδήγησαν τον αγροτικό κόσμο οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Όλα αυτά έχουν έναν και μοναδικό στόχο: όχι απλώς να επιβιώσουν οι αγρότες, αλλά να ξανακερδίσουν τη χαμένη αξιοπιστία και αξιοπρέπεια τους και να γίνουν τα βασικά εργαλεία για την ανασυγκρότηση της χώρας.

Μπορεί κάποιοι, για δικούς τους λόγους, να αναπολούν τις παλιές αμαρτωλές μέρες, όσο όμως κι αν κοπιάσουν δεν πρόκειται να ξανάρθουν. Κι αυτό δεν το εγγυάται μόνο η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και η τεράστια πλειοψηφία των αγροτών που συντάσσεται στην προσπάθεια για τη δημιουργία ενός νέου μοντέλου αγροτικής ανάπτυξης, επωφελές και για τους ίδιους και για τα παιδιά τους και για την κοινωνία ολόκληρη.