Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018

Έχεις στα αλήθεια δει την άλλη όψη του νομίσματος. Της Βένιας Βλώτσου.

Έχεις στα αλήθεια δεις την άλλη όψη του νομίσματος. Της Βένιας Βλώτσου.

Πέρασαν και οι γιορτές. Μπορεί να μη σε γνωρίζω ακόμα καλά, αλλά καταλαβαίνω ακριβώς το πώς μπορεί να νιώθεις βγάζοντας το τελευταίο λαμπάκι από το φαναράκι που είχες τοποθετήσει δίπλα στην τηλεόραση. Ναι, υπάρχουμε και εμείς που κάποιες φορές μας βρίσκει ο καινούργιος χρόνος χωρίς στολισμένο δέντρο στο σαλόνι μας.

Άλλη μια νέα πολλά υποσχόμενη χρονιά ξεκίνησε. Νέα η χρονιά, καινούργιες οι ιδέες, ανανεωμένοι οι στόχοι και όλα αυτά στοιχισμένα φορώντας τα καλά τους σου μιλάνε για επόμενες μέρες που μοιάζουν πολύ καλύτερες από τις προηγούμενες. Τα ξέρεις και εσύ πολύ καλά όλα αυτά, τα σκέφτεσαι, τα γράφεις στο σημειωματάριό σου, τα βλέπεις σε εκείνη την άτυχη κοπέλα στην ταινία που μετά από επιμονή και υπομονή παντρεύτηκε το πριγκιπόπουλο και έζησαν αυτοί καλά στην καρδιά του Μανχάταν, για εμάς δε ξέρω!


Και το ξυπνητήρι χτυπά, πρέπει να σηκωθείς από το κρεβάτι και να μπεις πάλι στην καθημερινή σου ρουτίνα. Πηγαίνεις στη δουλειά που οι περισσότερες πιθανότητες γέρνουν στο ενδεχόμενο να μη σου αρέσει αλλά πρέπει να βιοποριστείς ή είσαι ‘’τυχερός’’ και εργάζεσαι πάνω στο αντικείμενο που σπούδασες αλλά οι οικονομικές σου απολαβές δε σου επιτρέπουν να αποχωριστείς το δωμάτιο των εφηβικών σου χρόνων. Η ώρα να γυρίσεις σπίτι σου φτάνει αλλά αντί να νιώθεις ανακουφισμένος κάτι σε ενοχλεί, ανοίγεις τη θέρμανση, τρως μηχανικά μπροστά στην τηλεόραση και χαζεύεις στο instagram κάποιον που γυρίζει τον κόσμο και χαμογελάει προκλητικά. Γιατί να μη μπορείς να κάνεις και εσύ το ίδιο? Ωχ! Πέρασε η ώρα και πάλι και εσύ έχεις αργήσει για το γραφείο που δουλεύεις part time τα απογεύματα. Μπαίνοντας μέσα ακούγεται από ένα πηγαδάκι μια συζήτηση για έναν χαρισματικό και επιτυχημένο οδοντίατρο ο οποίος χωρίς ιδιαίτερο κόπο εξαιτίας του οικογενειακού του ιατρείου, ζει ζωή χαρισάμενη. Εσύ κατευθείαν σκέφτεσαι το πτυχίο που με τόση προσπάθεια απέκτησες καθώς και τα χρήματα που διέθεσες για το μεταπτυχιακό σου. Σκύβεις το κεφάλι και προχωράς. Τελειώνει η δουλειά και κανονίζετε με τον Κώστα και τη Νικολέτα να πιείτε ένα κρασάκι στο απέναντι μαγαζάκι για να τους εξιστορήσεις κάτι απίθανα συμβάντα που έγιναν στις διακοπές σου! Γυρίζεις σπίτι σκέφτεσαι τι θα κάνεις με τη ζωή σου και σε παίρνει ο ύπνος, αλλά χτυπάει το ξυπνητήρι και πάλι από την αρχή!



Για δες το όμως και από την άλλη πλευρά, την πλευρά που το βλέπω εγώ…


Το 21% των ανθρώπων που κατοικούν στην Ελλάδα είναι άνεργοι όταν εσύ σηκώνεσαι κάθε πρωί για να πας στη δουλειά σου. Μπορεί να μην είναι αυτό που αγαπάς ή να μην ικανοποιεί πλήρως τις απαιτήσεις σου, ακόμα μπορεί οι συνθήκες εργασίας σου να είναι πολύ μακριά από αυτό που είχες στο μυαλό σου αλλά εκεί που θα ένιωθες πλήρη απόγνωση για την καθημερινή σου έκβαση και θα εξαρτιόσουν ολοκληρωτικά από τους γονείς σου, γίνεσαι παραγωγικός, αλληλεπιδράς με άλλους ανθρώπους και ως ένα ποσοστό οριοθετείς μόνος σου τις προσωπικές σου ανάγκες. Μπορεί να ανήκεις σε εκείνους που κατάφεραν να σπουδάσουν αυτό που επέλεξαν και να βιώσουν μοναδικές εμπειρίες γεμάτες λέξεις και αριθμούς ικανές να τους βοηθούν να αντιλαμβάνονται καλύτερα τον κόσμο γύρω τους, να γυρνάνε την πλάτη σε φανατισμούς, αισθήματα μίσους και φόβου προς το διαφορετικό. Μπορείς να ταξιδέψεις αν όχι με αεροπλάνο σίγουρα μέσα από τις άπειρες εικόνες και τις πληροφορίες που σου δίνονται, να δεις, να γευτείς την αφράτη πίτα που ψήνεται στο φούρνο, να μοιραστείς μέσα από ένα ποτήρι κρασί τις ανησυχίες σου με τον απέναντι. Το ξέρεις ότι η πιθανότητα να γεννηθείς και να ζήσεις είναι μια στις τετρακόσιες τρισεκατομμύρια ? πόσο τυχερός είσαι που έχεις αυτό το προνόμιο έστω μια φορά!


Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σηκωθείς για τη δουλειά κάτσε για λίγο μπροστά από το τζάμι σου και νιώσε τις ακτίνες του ηλίου πάνω στο πρόσωπό σου, πες ένα καλημέρα στο γείτονά σου και να το εννοείς, μέθυσε με το χαλαρωτικό άρωμα του καφέ που ανυπομονείς να γευτείς, τραβώντας άτσαλα προς τα κάτω το κασκόλ που ζεσταίνει τη μύτη σου. Άκουσε προσεκτικά τη φίλη σου αυτή τη μισή ώρα που ξέκλεψες για να τη δεις, πάρε αγκαλιά το σύντροφό σου και ευχαρίστησέ τον που υπάρχει στη ζωή σου. Πριν το βάλεις κάτω σταμάτα πάρε μια βαθιά ανάσα και νιώσε ευγνώμων που και σήμερα είσαι καλά και νιώθεις ικανός να παλέψεις.


Τελικά μπορεί η άλλη πλευρά του νομίσματος να μην είναι και τόσο ονειρική, τι λες? Μέχρι την επόμενη ζήστε αυτό που σας δίνεται και μη ξεχνάτε να χαμογελάτε.





*Βένια Βλώτσου


Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1992. Μεγάλωσε στην πόλη της Λάρισας και τώρα αποτελεί φοιτήτρια του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στο τμήμα Φυσικής. Έχει συμμετάσχει στο συνέδριο Φυσικής που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2011 στο Δημόκριτο (ΕΚΕΦΕ) στην Αθήνα, στο σεμινάριο Φυσικής με θέμα << Διάθλαση υλικών >> στην Ουρανούπολη Χαλκιδικής τον Αύγουστο του 2012, εργάστηκε στο παγκόσμιο συνέδριο Φυσικής EUROMAR το 2013 στο Ηράκλειο Κρήτης και παρακολούθησε το θερινό σχολείο ΕΚΕΦΕ Δημοκρίτου τον Ιούλιο του 2014. Αγαπημένη της ασχολία είναι η συγγραφή κειμένων, της οποίας άρθρα έχουν δημοσιευθεί σε τοπικά έντυπα. Μικρό χρονικό διάστημα αποτέλεσε μέλος της συγγραφικής ομάδας του mycampus.gr. Πλέον έχει την επιμέλεια του διατροφικού site activeat.gr στο οποίο εμπεριέχεται και η στήλη ‘’και μη ξεχνάτε να χαμογελάτε’’ με προσωπικά της άρθρα. Επίσης ήταν μέλος στην αθλητική κατασκήνωση SKOURAS CAMP στη Χαλκιδική, από το 2000-2012 όπου και εργάστηκε ως ομαδάρχισσα τα τρία τελευταία χρόνια. Κύρια αθλητική της δραστηριότητα είναι η ενασχόληση με το άθλημα της πετοσφαίρισης (βόλεϊ) όπου έχει διακριθεί στην A2 εθνική κατηγορία. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται γενικά με το αντικείμενο της ψυχολογίας όπου έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με θέμα «αγχώδεις διαταραχές», «ανθρώπινος εγκέφαλος και ψυχολογία» , «πως ο εγκέφαλος χειρίζεται τα συναισθήματα» κ.α.