Πολλά επιχειρήματα τέθηκαν τόσο από τα μακεδονικά σωματεία όσο και από αξιόλογους Έλληνες επιστήμονες ενάντια στο “λάθος” που τελικά έκανε η “ελληνική” κυβέρνηση με την παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας στο γειτονικό κράτος των Σκοπίων.
Όμως το αποτέλεσμα, δηλαδή το “λάθος” ήταν θέμα ορθότητας ή όχι των επιχειρημάτων ή κάτι άλλο; Χρειαζόταν δηλαδή κάποιος να επιχειρηματολογήσει για να αποδείξει το αυτονόητο; Υπήρχε περίπτωση να πειστεί η κυβέρνηση από επιχειρήματα και να μην προχωρούσε αρχικά στη σύναψη και μετέπειτα στην επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών; Σε καμιά περίπτωση.
Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με το αν οι Σκοπιανοί είναι ή δεν είναι Μακεδόνες - που δεν είναι ή με το αν οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες - που ήταν, αλλά με την υλοποίηση των γεωπολιτικών και οικονομικών σχεδίων των δυτικών “συμμάχων” μας στην Βαλκανική χερσόνησο και στην ευρύτερη περιοχή μας. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια! Άρα δεν πρόκειται περί λάθους αλλά για ηθελημένη εκτελεστική ενέργεια.
Μήπως η παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας στο γειτονικό κράτος των Σκοπίων και η υλοποίηση των σχεδίων των ισχυρών του κόσμου στην γειτονιά μας θα είναι επωφελείς για την πατρίδα μας; Όχι! Γιατί έχουμε πέντε ανοιχτά ζητήματα: ενιαία Μακεδονία, αυτόνομη Θράκη, μεγάλη Αλβανία, μοίρασμα του Αιγαίου, κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ένα έκτο που θα ανοίξει στην συνέχεια και που είναι η ανεξαρτητοποίηση της Κρήτης.
Ειδικότερα το θέμα της διαμόρφωσης της νέας Βαλκανικής όπως κατ’ επανάληψη έχει γραφτεί, έχει αναλάβει να το υλοποιήσει ο Τζώρτζ Σόρος. Και αυτό δεν είναι συνωμοσιολογία. Οι χάρτες που κατά καιρούς εμφανίζονται και απεικονίζουν την ενιαία Μακεδονία με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη φανερώνουν τον σχεδιασμό και διαμορφώνουν το έδαφος. Και οπωσδήποτε εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με τις αλυτρωτικές επιδιώξεις ενός μικρού κρατιδίου και του συνονθυλεύματος λαού που το απαρτίζει. Όπως με απλό τρόπο λέει ο λαός “άλλοι είναι από πίσω”. Άρα χρησιμοποιήθηκε το θέμα του ονόματος για να ανοίξει ο δρόμος για την υλοποίηση ευρύτερων γεωπολιτικών σχεδιασμών. Και επειδή κάποιοι με ευκολία θα πουν ότι γίνομαι μάντης επερχόμενων κακών για την χώρα μας θα τονίσω ότι η πρόβλεψη είναι γνώρισμα των προνοητικών ανθρώπων και βασίζεται στην λογική ανάλυση. Αλλοίμονο στο κράτος που δεν προβλέπει και δεν σχεδιάζει για το μέλλον του.
Επομένως, μια κυβέρνηση που δεν πράττει σύμφωνα με το επωφελές για την χώρα μας αλλά με γνώμονα το συμφέρον ξένων χωρών δεν είναι μια ελληνική κυβέρνηση.
Όσο μια ξένη προς τα συμφέροντα της χώρας κυβέρνηση συνεχίσει να βρίσκεται στο τιμόνι της δεν πρόκειται όχι μόνο η δυσμενή θέση στην οποία βρίσκεται πλέον η Ελλάδα από την συμφωνία των Πρεσπών να αμβλυνθεί αλλά στη συνέχεια και σε πιο επικίνδυνα μονοπάτια πρόκειται να βάλει την χώρα.
Πέρα από τους κινδύνους που συνεπάγονται για την χώρα τόσο από την συνεχιζόμενη διακυβέρνηση της σημερινής ενδοτικής κυβέρνησης όσο και από την πρακτική που εφαρμόζει το υπόλοιπο υποταγμένο εγχώριο πολιτικό σύστημα εξουσίας, επιπλέον η Ελλάδα βρίσκεται εγκλωβισμένη σε μια οικονομική παγίδα ελεγχόμενου θανάτου από την οποία είναι σχεδόν ακατόρθωτο να ξεφύγει. Και η κατάσταση είναι χειρότερη γιατί το οικονομικό θέμα είναι άμεσα συνδεδεμένο με το γεωπολιτικό.
Όπως ακριβώς η ζωή του ασθενή, που έχουν πάθει σημαντικές ζημιές τα όργανά του, κρατιέται από τα μηχανήματα έτσι και η οικονομία της Ελλάδας δεν καταρρέει διότι στηρίζεται στις παρεμβάσεις των Αμερικάνων και των Ευρωπαίων (Θεσμών). Αυτοί γνωρίζουν άριστα τα οικονομικά στοιχεία της χώρας και φροντίζουν να μας δίνουν μόνο τον οικονομικό αέρα που χρειαζόμαστε για να ξεψυχήσουμε σιγά - σιγά από μόνοι μας και να μην υπάρξει η παραμικρή αντίσταση. Φρόντισαν να δώσουν το “οικονομικό μαξιλαράκι” στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τον διευκολύνουν με κάθε οικονομικό και πολιτικό τρόπο για να φτάσει ως το τέλος της θητείας του προκειμένου να συνεχίσει να υλοποιεί τα γεωπολιτικά τους σχέδια.
Οι δανειστές δεν πρόκειται να αφήσουν την Ελλάδα να καταρρεύσει ολοκληρωτικά αλλά και ούτε να αναπνεύσει. Έχουν πολλά μέσα και τρόπους για να το πετύχουν αυτό πώς π.χ. με ένα νέο κούρεμα με ανταλλάγματα φυσικά, που θα προταθεί στην νέα κυβέρνηση η οποία θα προκύψει μετά τις επερχόμενες εθνικές εκλογές.
Και έχουν αυτήν την δύναμη γιατί δανειστές, αξιολογητές, επενδυτές και διαχειριστές είναι τα ίδια πρόσωπα. Αυτοί αξιολογούν τις οικονομίες, εκδίδουν τα ομόλογα, ρυθμίζουν τα επιτόκια και βρίσκουν τους αγοραστές. Και επιπλέον το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι ταυτόσημο με το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας που υλοποιεί τα γεωπολιτικά και οικονομικά του σχέδια στην περιοχή μας.
Αν βρεθεί μια κυβέρνηση που θα αντισταθεί, αμέσως θα αποσυνδέσουν τα μηχανήματα από τον “ασθενή”.
Επίσης το διεθνές σύστημα εξουσίας φροντίζει να είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από τους λαούς. Γνωρίζει ότι η υλοποίηση των σχεδίων του, παρά την διαμόρφωση του εδάφους που προηγείται μέσα από την κατάλληλη προπαγάνδα, θα δημιουργήσει αντιδράσεις από μια μεριά ανθρώπων που και γνώσεις έχουν αλλά δεν είναι και πνευματικά νεκροί. Έτσι φροντίζει να συμμετέχει με τους δικούς του ανθρώπους σ’ αυτές τις αντιδράσεις ούτως ώστε και να περιορίσει τους κραδασμούς που θα δημιουργηθούν αλλά και να τις εκμεταλλευτεί για την ανάδειξη νέων ελεγχόμενων στελεχών.
Ως γνήσιος αντιμνημονιακός, έβλεπα ότι κάτι “δεν πήγαινε καλά” με όλους αυτούς που παρίσταναν τους μπροστάρηδες του αντιμνημονιακού αγώνα. Και επαληθεύτηκα διότι όταν με τη σειρά τους ανήλθαν στην εξουσία έγιναν χειρότεροι από τους μνημονιακούς.
Σήμερα διαπιστώνω την επανάληψη του ίδιου έργου, με ένα εξίσου σημαντικό θέμα, το σκοπιανό. Ενώ όπως ανωτέρω περιγράψαμε το θέμα υλοποιήθηκε κατ΄ υπόδειξη και για την εξυπηρέτηση των ξένων συμφερόντων από την άλλη μεριά τα ίδια αυτά συμφέροντα εκμεταλλεύονται το ίδιο γεγονός για να βγάλουν μια νέα σειρά ελεγχόμενων απ’ αυτούς μακεδονομάχων ηγετών. Δεν αναφέρομαι στον απλό και αγαθό ελληνικό λαό που έτρεξε και αγωνίστηκε για την Μακεδονία μας αλλά για κάποιους που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το θέμα του ονόματος για να δημιουργήσουν νέες πολιτικές καταστάσεις και για τους οποίους διαπιστώνει κάθε αντικειμενικός παρατηρητής ότι κάτι “δεν πάει καλά”.
Το καλό στην περίπτωση της Ελλάδας είναι ότι το σύστημα εξουσίας έχει ξεμείνει από πρωτοκλασάτα στελέχη. Του έχουν απομείνει μόνο “δευτεράντζες” γι’ αυτό και ο σχεδιασμός του όσον αφορά το τελευταίο ζήτημα ακόμα δεν του βγαίνει όπως αυτό θέλει.
Ο ελληνικός λαός είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένος να αρχίσει να σκέφτεται ένα κλικ πιο γρήγορα από το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας εάν θέλει να το κερδίσει και να σωθεί. Πράγμα σχεδόν ακατόρθωτο αλλά όχι εντελώς ακατόρθωτο. Ούτως ή άλλως δεν έχουμε άλλη επιλογή.
Ηλίας Ευαγγελόπουλος
Οικονομολόγος
