Η επέτειος του ΟΧΙ και του έπους του ’40 βρίσκει το λαό μας σε παρόμοια ψυχική, ηθική, πολιτική και οργανωτική κατάσταση...
όπως ακριβώς ήταν και στις παραμονές της εισβολής του φασιστικού άξονα. Τότε που βρισκόταν σε κατάσταση πλήρους αποδιοργάνωσης από την επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά, διαιρεμένος πολιτικά ανάμεσα στις φατρίες «βασιλοφρόνων» και «βενιζελικών», φτωχοποιημένος και σκυφτός από την ανέχεια, χωρίς ηθικό ανάστημα και χωρίς ψυχικό σθένος απέναντι στα χτυπήματα του καθεστώτος που τον καταρράκωναν καθημερινά και επί σειρά ετών.
Όλα άλλαξαν μέσα σε λίγα 24ωρα, όταν ο λαός αυτός ένιωσε την ομοψυχία και τη σύμπνοια που τον συνέδεε, υπερασπιζόμενος του πατρίου εδάφους. Μια σύμπνοια και ομοψυχία που οδήγησε στην αναγκαία Ενότητα αργότερα για να επιτευχθεί το έπος της Εθνικής Αντίστασης. Αυτή η ενότητα του λαού στη βάση των δικαίων του, είναι αναγκαίος παράγοντας και πάλι προκειμένου να σώσει τη χώρα του από τις άρπαγες των δανειστών και δυναστών, τη δικτατορικές δομές που επιβάλλει η Ε.Ε. και τους ντόπιους εθελόδουλους και δωσίλογους συνεργάτες τους. Μια ενότητα που δεν μπορεί να στηρίζεται παρά μόνο στο συνεκτικό ιστό που συνέχει κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα, πέρα από τις οποιεσδήποτε ιδεολογικές ή άλλες διαφορές τους, και δεν είναι άλλος από την αγάπη για την πατρίδα
Ενδεικτικό του αισθήματος της αντίστασης που υποβόσκει στα αισθήματα μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού, είναι το ότι σε μια εποχή που κάνουν "ό,τι περνάει από το χέρι τους" τα κέντρα εξουσίας για να υποβαθμίσουν ή να αμαυρώσουν τη σημαία ως σύμβολο «εθνικιστικό», ωστόσο συνεχίζει ο κόσμος, τούτες τις μέρες, να την αναρτά για να ανεμίζει στα μπαλκόνια του. Είναι μια υπόγεια αντίσταση που επιμένει να κωφεύει στην αντεθνική προπαγάνδα του καθεστώτος, υπενθυμίζοντας στους κρατούντες πως πρόκειται για το σύμβολο εκείνο που κρατούσαν τα στρατευμένα παιδιά του λαού στο έπος του ’40 φωνάζοντας «Αέρα» στα βουνά της Αλβανίας και που κρατούσαν, στη συνέχεια, οι μαχητές της Εθνικής Αντίστασης ενάντια σε Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους φασίστες· το σύμβολο που ανεμίζανε οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο και λέκιασε με το αίμα τους, το ίδιο σύμβολο που απαιτούσαν οι μαθητές στους δρόμους, προτρέποντας μαχητικά τους πολίτες με το σύνθημα «Βγάλτε σημαίες στα μπαλκόνια» στις πρώτες -και άτυπες ακόμη- επετείους του Πολυτεχνείου. Η σημαία είναι το σύμβολο που η πλειονότητα του ελληνικού λαού, ανεξαρτήτως πολιτικών, ιδεολογικών ή άλλων καταβολών, νοιώθει να τον ενώνει στις κρίσιμες στιγμές για να ενεργήσει ομόψυχα και από κοινού.
Στη βάση των εθνικών συμβόλων και των εθνικών δικαίων για μια πατρίδα ελεύθερη, ανεξάρτητη και δημοκρατική, είναι ικανή να επιτευχθεί και σήμερα η ενότητα των δυνάμεων του λαού. Με πρωτεργάτες της ενότητας, τους πιο συνειδητοποιημένους ανάμεσα στα πρόσωπα και τους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς, που τα προτάγματα της γενιάς του ΟΧΙ για Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία και Κοινωνική Δικαιοσύνη, δεν τα αντιλαμβάνονται σαν συνθήματα για κατανάλωση ή άλλοθι της απραξίας τους, αλλά ως πρωτεύοντες, αναγκαίους και εφαρμόσιμους στόχους.
Η ενότητα αυτή των λαϊκών δυνάμεων, έθεσε ήδη τις βάσεις υλοποίησής της και παίρνει σάρκα και οστά, καλώντας κάθε έντιμη πατριωτική φωνή να την ενισχύσει. Για να επιτευχθεί η ανατροπή του φαύλου καθεστώτος, η τελική νίκη του πάσχοντος λαού και η απελευθέρωσή του από τα δεσμά των δανειστών και του απολυταρχικού μορφώματος της Ε.Ε. Το έπος της 28ης Οκτωβρίου 1940, που επέφερε την παλλαϊκή ενότητα πέρα και πάνω από κάθε διχαστική αντίληψη, γιγαντώνοντας και πολλαπλασιάζοντας σε βαθμό θηριώδη τη δύναμη του λαού, αποτελεί μνήμη, παρακαταθήκη αλλά και οδηγό για το μέλλον.
Αθήνα, 27 Οκτωβρίου 2019
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ
