Α΄ Μέρος
«Ποιος βαστιέται μ’ αδάκρυτα μάτια
Τι αμαρτίες πληρώνεις
Και στα χέρια τ’ Αντίχριστου κοίτα
του χαμού τη σαΐτα!
Έρμη, σκλάβα πικρή Ρωμιοσύνη
σε τρυπάει στην καρδιά και σε σβήνει».
(Κωστής Παλαμάς, από το « Δωδεκάλογο του Γύφτου: 1899»)
Γράφει ο Γιώργος Βαζάκας* – φιλόλογος
Α΄ Μέρος
Το μεταναστευτικό – προσφυγικό - λαθρομεταναστευτικό, όπως και να το ονομάσει κανείς ως θέμα κι ως πρόβλημα δεσπόζει στις μέρες μας. Πολλά λέγονται, πολλά γράφονται γι’ αυτό… Ευελπιστούμε με τη μικρή μας ανάλυση να συνεισφέρουμε στην ενημέρωση σχετικά με το μεταναστευτικό για το καλό της πατρίδας μας.
Κι όπως παρατηρούμε, ξεκινήσαμε το άρθρο μας με κάποιους στίχους του μεγαλόπνοου ποιητή μας Κωστή Παλαμά από το σημαντικό του ποίημα: «Ο δωδεκάλογος του Γύφτου», που το ’γραψε το 1899, την επαύριο της εθνικής μας ταπείνωσης του 1897, μια που τότε μας επιβλήθηκε ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος λόγω της 3ης ιστορικά στην πατρίδα μας χρεοκοπίας και τώρα τα Μνημόνια ζώντας την 5η χρεοκοπία. Τι τραγική αναλογία!... Και θρηνεί ο μεγάλος μας ποιητής, όπως βλέπουμε, για τη σκλάβα Ρωμιοσύνη, που τρυπιέται από σαΐτες και σβήνει. Θεωρούμε, ότι ανάλογες σαΐτες δέχεται ο κορμός του Ελληνισμού με την επέλαση των προσφυγικών ροών.
Μακριά από μας κι από τον ηθικό μας πολιτισμό να αδιαφορούμε στη δυστυχία των τόσων δυστυχισμένων και ταλαίπωρων ανθρώπων. Αλλά άλλο συμπόνια κι άλλο εργαλειοποίηση αυτής για οικονομικές και γεωπολιτικές σκοπιμότητες από τους ισχυρούς της γης και συγκεκριμένα για την περιοχή μας από τους Τούρκους, Ευρωπαίους και Αμερικάνους. Και δε θα εκφρασθούμε με μισόλογα. Είναι ανείπωτο τα διεθνώς νόμιμα να τονίζουν, ότι τα κράτη, που προκαλούν τους πολέμους – οι πρόσφυγες ως επί το πλείστον είναι δημιούργημα πολέμων – αυτά πρωτίστως πρέπει να δέχονται τους πρόσφυγες και αντ’ αυτού όχι μόνο δεν τους μοιράζεται αναλογικά με τον πληθυσμό του το κάθε τέτοιο κράτος , αλλά τα ευρωπαϊκκά τουλάχιστον ως γνωστόν κράτη έκλεισαν τα σύνορά τους και η έρμη Ελλάδα μας έγινε – γίνεται αποθήκη ψυχών των προσφύγων. Αληθινά δε « ζηλεύουν, μα δε ζηλεύουν» καθόλου τη φιλευσπλαχνία των Ελλήνων κυβερνώντων προς τους πρόσφυγες, τους αφήνουν κι αυτή την πρωτιά!...
Άραγε οι ανεξιχνίαστες εντελώς, προς το παρόν, σκοτεινές δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης – της νέας τάξης πραγμάτων επιδιώκουν να πραγματοποιήσουν για την πατρίδα μας αυτό ,που ιστορικά συνέβη και τονίζουν σχετικοί επιστήμονες, ότι δηλαδή οι μετανάστες – πρόσφυγες είναι μοχλός διάλυσης έθνους – κράτους, πρόξενοι κοινωνικών αναταραχών κι εμφυλίων διαμαχών; Θέλουν μήπως να ζήσουμε στη χώρα μας γεγονότα σαν εκείνα στη Ρουάντα της Αφρικής το 1994, οπότε εκεί με όπλο το προσφυγικό σφάχτηκαν 850 χιλιάδες Τούτσι από τους ομοεθνείς τους Χούτου και εκτοπίσθηκαν 2 εκατομμύρια Ρουαντέζοι;
Ίσως μας πει κάποιος ότι συνομοσιολογούμε, το ιστορικό όμως δεδομένο δεν μπορούμε να το αμφισβητήσουμε. Και πώς να κάνουμε τα στραβά μάτια στα προαναφερθέντα, όταν δυστυχώς οι επίσημοι πολιτικοί της χώρας μας ως προς το πώς χειρίστηκαν τα μνημόνια καταδείχθηκαν φοβικοί, γελοίοι, κοντοί ανθρωπάκοι κυβερνήτες θλιβερής αποικίας χρέους – του τόπου μας. Και στο μεταναστευτικό που φουντώνει ιδιαίτερα από το 2015, η αντιμετώπιση από τις κυβερνήσεις μας πάει από το κακό στο χειρότερο για τη χώρα μας.
Και λέμε αυτά, γιατί τις στιγμές, που γράφουμε, η νέα εδώ και τρεις μήνες κυβέρνηση της Ν.Δ. καταθέτει ένα νομοσχέδιο στις 31/10/2019, που υποτίθεται, φιλοδοξεί να λύσει το πρόβλημα του προσφυγικού – μεταναστευτικού. Το πετυχαίνει;… Τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι: Το πρώτο είναι ότι καταλύει τη συμφωνία Ε.Ε – Τουρκίας του 2015 – την καταγγείλαμε τότε, ότι δε λύνει το πρόβλημα, εξυπηρετεί την Ε.Ε και Τουρκία ερήμην της Ελλάδας και έτσι αντί λύσης φθάσαμε μέχρι σήμερα να συσσωρεύονται διαρκώς άνθρωποι χωρίς ταυτοποίηση στη χώρα μας. Να τη θυμηθούμε βεβαίως τη συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας που εν συντομία έλεγε: « Τράνσιτ στα νησιά, Hot spot στα νησιά για τους μετανάστες, με σκοπό την επαναπροώθηση ή την επανακατονομή, όσων έρχονται. Αυτό λέει η συμφωνία Μέρκελ – Ερντογάν και οι Έλληνες κυβερνώντες από πίσω κολαούζοι εφαρμόζουν από τότε συμφωνίες άλλων.
Τώρα το καινούργιο νομοσχέδιο της Ν.Δ. μιλά για εγκατάσταση προσφύγων – μεταναστών σε κλειστά κέντρα κράτησης, δηλαδή φυλακές τύπου της περιώνυμης Αμυγδαλέζας. Και ενθυμούμαστε τι γινότανε στην Αμυγδαλέζα: Εγκλωβισμένοι εκεί Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες από την Τουρκία κατ’ επιταγή των Αμερικάνων και σ’ αυτή την ιστορία πέθαινε κόσμος. Ήταν εγκλεισμένες οικογένειες με μικρά παιδιά και συνέβησαν απίστευτες κινητοποιήσεις, για να ανοίξει αυτή η φυλακή, για να μπορούν οι άνθρωποι να βγαίνουν για ένα μπουκάλι νερό, για ένα «σάντουιτς». Και τώρα ο κ. Μητσοτάκης με τους συμβουλάτορές του θέλουνε με τα κλειστά κέντρα κράτησης να «πήξουνε» τη χώρα μας με Αμυγδαλέζες, με δηλωμένο στόχο την ενσωμάτωση στον εθνικό κορμό των εκεί προσφύγων, δηλαδή τη μόνιμη παραμονή τους στην Ελλάδα;
Με αγανακτισμένη ψυχρή παρατήρηση βλέπουμε κλιμάκωση προς το χειρότερο των χειρισμών του προβλήματος του μεταναστευτικού. Ο κ. Τσίπρας – θυμάστε – έλεγε, ό,τι του λέγανε οι Γερμανοί για τους πρόσφυγες: « Να τους διαχειριστούμε, προσωρινά και να δούμε και ότι θα τους γυρίσουμε πίσω στην Τουρκία και πως θα τους στείλουμε στην Ευρώπη. Αποτέλεσμα σ’ αυτά «τζίφος», που λέει κι ο λαός μας.
Κι έρχονται τώρα ο κ. Μητσοτάκης με τους περί αυτόν και θεσμοθετούν την ενσωμάτωση στον εθνικό κορμό και μάλιστα με κίνητρα. Και ένα εύλογο δημοκρατικό ερώτημα: Αυτούς που θέλεις να ενσωματώσεις τους ρώτησες, που θέλουν να πάνε, από πού κι ως πού; Άραγε είναι τόσο ανιστόρητοι οι κυβερνήτες μας και ξεχνούν ότι ιστορικά οι μουσουλμάνοι ενσωματώνουν και δεν ενσωματώνονται; Δεν προβληματίζονται απ’ το γεγονός ότι όλη η φίλη και «φιλεύσπλαχνός» μας Ευρώπη έκλεισε τα σύνορά της στους μετανάστες; Δεν περνά απ’ το μυαλό τους καθόλου, ότι η χώρα μας μπορεί να Λιβανοποιηθεί – αν δεν έγινε ήδη; – ή να μετατραπεί σε ένα νέο Κοσυφοπέδιο στα Βαλκάνια; Νισάφι πια!... Οι κυβερνώντες τον τόπο μας τόσο κολαούζοι των ευρωπαϊκών και υπερατλαντικών πολιτικών; (Κατά τα πιο σοβαρά λεξικά: κολαούζος = ο προσκολλημένος σε ισχυρό πρόσωπο, εξυπηρετώντας με δουλοπρέπεια τα συμφέροντά του για ιδιοτελείς σκοπούς). Τα μόλις ειπωθέντα εξηγούνται, αν θυμηθούμε: Ο κ. Μουζάλας υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ διαλαλούσε « Το μεταναστευτικό ρεύμα μας σώζει δημογραφικά» και ο κ. Μητσοτάκης σε πρόσφατη ομιλία του: « Θέλουμε μια γόνιμη ενσωμάτωση των μεταναστών στων εθνικό κορμό». Είναι φανερό λοιπόν, γιατί ούτε οι προηγούμενοι κυβερνώντες, αλλά ούτε και οι τωρινοί δεν παίρνουν κανένα μέτρο για τη μείωση των εισερχομένων μεταναστών και ούτε εφαρμόζουν τις διαδικασίες για, όσους έχουν χαρακτηρισθεί πρόσφυγες, για να μεταβαίνουν στις χώρες, που αυτοί θέλουν.
Μα για όνομα του Θεού, τα είδαμε μέχρι τώρα τα κλειστά κέντρα κράτησης π.χ. στη Μόρια, στα Διαβατά. Και σ’ αυτά είδαμε αναταραχές… Δεν ανησυχούμε; Μπορεί να εφησυχασθεί ο κόσμος με την αντιμετώπιση του προσφυγικού με το να συσσωρεύονται αυτοί σε κλειστά κέντρα κράτησης δηλ. σα σε φυλακές; Να γεμίσει ο τόπος μας τέτοια στρατόπεδα – εστίες εκρήξεων; Και αυτοί που θα εξεγείρονται θα’ χουν κίνητρο, δε θα’ ναι μόνο οι βαλτοί, που θα τους παρακινούν, αλλά γιατί το παιδί τους θα ‘ναι σε άθλια κατάσταση και επειδή κι οι ίδιοι θα ζουν σε τραγικές καταστάσεις. Ήδη η παραβατικότητα στις κλειστές δομές φουντώνει. Δεν είναι τυχαίο, που στα Διαβατά λειτουργούν δικαστικές φυλακές.
Κατερίνη 27 Νοεμβρίου 2019
*Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.
Mail: vazakas1954@gmail.com
Γράφει ο Γιώργος Βαζάκας* – φιλόλογος
Α΄ Μέρος
Το μεταναστευτικό – προσφυγικό - λαθρομεταναστευτικό, όπως και να το ονομάσει κανείς ως θέμα κι ως πρόβλημα δεσπόζει στις μέρες μας. Πολλά λέγονται, πολλά γράφονται γι’ αυτό… Ευελπιστούμε με τη μικρή μας ανάλυση να συνεισφέρουμε στην ενημέρωση σχετικά με το μεταναστευτικό για το καλό της πατρίδας μας.
Κι όπως παρατηρούμε, ξεκινήσαμε το άρθρο μας με κάποιους στίχους του μεγαλόπνοου ποιητή μας Κωστή Παλαμά από το σημαντικό του ποίημα: «Ο δωδεκάλογος του Γύφτου», που το ’γραψε το 1899, την επαύριο της εθνικής μας ταπείνωσης του 1897, μια που τότε μας επιβλήθηκε ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος λόγω της 3ης ιστορικά στην πατρίδα μας χρεοκοπίας και τώρα τα Μνημόνια ζώντας την 5η χρεοκοπία. Τι τραγική αναλογία!... Και θρηνεί ο μεγάλος μας ποιητής, όπως βλέπουμε, για τη σκλάβα Ρωμιοσύνη, που τρυπιέται από σαΐτες και σβήνει. Θεωρούμε, ότι ανάλογες σαΐτες δέχεται ο κορμός του Ελληνισμού με την επέλαση των προσφυγικών ροών.
Μακριά από μας κι από τον ηθικό μας πολιτισμό να αδιαφορούμε στη δυστυχία των τόσων δυστυχισμένων και ταλαίπωρων ανθρώπων. Αλλά άλλο συμπόνια κι άλλο εργαλειοποίηση αυτής για οικονομικές και γεωπολιτικές σκοπιμότητες από τους ισχυρούς της γης και συγκεκριμένα για την περιοχή μας από τους Τούρκους, Ευρωπαίους και Αμερικάνους. Και δε θα εκφρασθούμε με μισόλογα. Είναι ανείπωτο τα διεθνώς νόμιμα να τονίζουν, ότι τα κράτη, που προκαλούν τους πολέμους – οι πρόσφυγες ως επί το πλείστον είναι δημιούργημα πολέμων – αυτά πρωτίστως πρέπει να δέχονται τους πρόσφυγες και αντ’ αυτού όχι μόνο δεν τους μοιράζεται αναλογικά με τον πληθυσμό του το κάθε τέτοιο κράτος , αλλά τα ευρωπαϊκκά τουλάχιστον ως γνωστόν κράτη έκλεισαν τα σύνορά τους και η έρμη Ελλάδα μας έγινε – γίνεται αποθήκη ψυχών των προσφύγων. Αληθινά δε « ζηλεύουν, μα δε ζηλεύουν» καθόλου τη φιλευσπλαχνία των Ελλήνων κυβερνώντων προς τους πρόσφυγες, τους αφήνουν κι αυτή την πρωτιά!...
Άραγε οι ανεξιχνίαστες εντελώς, προς το παρόν, σκοτεινές δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης – της νέας τάξης πραγμάτων επιδιώκουν να πραγματοποιήσουν για την πατρίδα μας αυτό ,που ιστορικά συνέβη και τονίζουν σχετικοί επιστήμονες, ότι δηλαδή οι μετανάστες – πρόσφυγες είναι μοχλός διάλυσης έθνους – κράτους, πρόξενοι κοινωνικών αναταραχών κι εμφυλίων διαμαχών; Θέλουν μήπως να ζήσουμε στη χώρα μας γεγονότα σαν εκείνα στη Ρουάντα της Αφρικής το 1994, οπότε εκεί με όπλο το προσφυγικό σφάχτηκαν 850 χιλιάδες Τούτσι από τους ομοεθνείς τους Χούτου και εκτοπίσθηκαν 2 εκατομμύρια Ρουαντέζοι;
Ίσως μας πει κάποιος ότι συνομοσιολογούμε, το ιστορικό όμως δεδομένο δεν μπορούμε να το αμφισβητήσουμε. Και πώς να κάνουμε τα στραβά μάτια στα προαναφερθέντα, όταν δυστυχώς οι επίσημοι πολιτικοί της χώρας μας ως προς το πώς χειρίστηκαν τα μνημόνια καταδείχθηκαν φοβικοί, γελοίοι, κοντοί ανθρωπάκοι κυβερνήτες θλιβερής αποικίας χρέους – του τόπου μας. Και στο μεταναστευτικό που φουντώνει ιδιαίτερα από το 2015, η αντιμετώπιση από τις κυβερνήσεις μας πάει από το κακό στο χειρότερο για τη χώρα μας.
Και λέμε αυτά, γιατί τις στιγμές, που γράφουμε, η νέα εδώ και τρεις μήνες κυβέρνηση της Ν.Δ. καταθέτει ένα νομοσχέδιο στις 31/10/2019, που υποτίθεται, φιλοδοξεί να λύσει το πρόβλημα του προσφυγικού – μεταναστευτικού. Το πετυχαίνει;… Τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι: Το πρώτο είναι ότι καταλύει τη συμφωνία Ε.Ε – Τουρκίας του 2015 – την καταγγείλαμε τότε, ότι δε λύνει το πρόβλημα, εξυπηρετεί την Ε.Ε και Τουρκία ερήμην της Ελλάδας και έτσι αντί λύσης φθάσαμε μέχρι σήμερα να συσσωρεύονται διαρκώς άνθρωποι χωρίς ταυτοποίηση στη χώρα μας. Να τη θυμηθούμε βεβαίως τη συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας που εν συντομία έλεγε: « Τράνσιτ στα νησιά, Hot spot στα νησιά για τους μετανάστες, με σκοπό την επαναπροώθηση ή την επανακατονομή, όσων έρχονται. Αυτό λέει η συμφωνία Μέρκελ – Ερντογάν και οι Έλληνες κυβερνώντες από πίσω κολαούζοι εφαρμόζουν από τότε συμφωνίες άλλων.
Τώρα το καινούργιο νομοσχέδιο της Ν.Δ. μιλά για εγκατάσταση προσφύγων – μεταναστών σε κλειστά κέντρα κράτησης, δηλαδή φυλακές τύπου της περιώνυμης Αμυγδαλέζας. Και ενθυμούμαστε τι γινότανε στην Αμυγδαλέζα: Εγκλωβισμένοι εκεί Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες από την Τουρκία κατ’ επιταγή των Αμερικάνων και σ’ αυτή την ιστορία πέθαινε κόσμος. Ήταν εγκλεισμένες οικογένειες με μικρά παιδιά και συνέβησαν απίστευτες κινητοποιήσεις, για να ανοίξει αυτή η φυλακή, για να μπορούν οι άνθρωποι να βγαίνουν για ένα μπουκάλι νερό, για ένα «σάντουιτς». Και τώρα ο κ. Μητσοτάκης με τους συμβουλάτορές του θέλουνε με τα κλειστά κέντρα κράτησης να «πήξουνε» τη χώρα μας με Αμυγδαλέζες, με δηλωμένο στόχο την ενσωμάτωση στον εθνικό κορμό των εκεί προσφύγων, δηλαδή τη μόνιμη παραμονή τους στην Ελλάδα;
Με αγανακτισμένη ψυχρή παρατήρηση βλέπουμε κλιμάκωση προς το χειρότερο των χειρισμών του προβλήματος του μεταναστευτικού. Ο κ. Τσίπρας – θυμάστε – έλεγε, ό,τι του λέγανε οι Γερμανοί για τους πρόσφυγες: « Να τους διαχειριστούμε, προσωρινά και να δούμε και ότι θα τους γυρίσουμε πίσω στην Τουρκία και πως θα τους στείλουμε στην Ευρώπη. Αποτέλεσμα σ’ αυτά «τζίφος», που λέει κι ο λαός μας.
Κι έρχονται τώρα ο κ. Μητσοτάκης με τους περί αυτόν και θεσμοθετούν την ενσωμάτωση στον εθνικό κορμό και μάλιστα με κίνητρα. Και ένα εύλογο δημοκρατικό ερώτημα: Αυτούς που θέλεις να ενσωματώσεις τους ρώτησες, που θέλουν να πάνε, από πού κι ως πού; Άραγε είναι τόσο ανιστόρητοι οι κυβερνήτες μας και ξεχνούν ότι ιστορικά οι μουσουλμάνοι ενσωματώνουν και δεν ενσωματώνονται; Δεν προβληματίζονται απ’ το γεγονός ότι όλη η φίλη και «φιλεύσπλαχνός» μας Ευρώπη έκλεισε τα σύνορά της στους μετανάστες; Δεν περνά απ’ το μυαλό τους καθόλου, ότι η χώρα μας μπορεί να Λιβανοποιηθεί – αν δεν έγινε ήδη; – ή να μετατραπεί σε ένα νέο Κοσυφοπέδιο στα Βαλκάνια; Νισάφι πια!... Οι κυβερνώντες τον τόπο μας τόσο κολαούζοι των ευρωπαϊκών και υπερατλαντικών πολιτικών; (Κατά τα πιο σοβαρά λεξικά: κολαούζος = ο προσκολλημένος σε ισχυρό πρόσωπο, εξυπηρετώντας με δουλοπρέπεια τα συμφέροντά του για ιδιοτελείς σκοπούς). Τα μόλις ειπωθέντα εξηγούνται, αν θυμηθούμε: Ο κ. Μουζάλας υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ διαλαλούσε « Το μεταναστευτικό ρεύμα μας σώζει δημογραφικά» και ο κ. Μητσοτάκης σε πρόσφατη ομιλία του: « Θέλουμε μια γόνιμη ενσωμάτωση των μεταναστών στων εθνικό κορμό». Είναι φανερό λοιπόν, γιατί ούτε οι προηγούμενοι κυβερνώντες, αλλά ούτε και οι τωρινοί δεν παίρνουν κανένα μέτρο για τη μείωση των εισερχομένων μεταναστών και ούτε εφαρμόζουν τις διαδικασίες για, όσους έχουν χαρακτηρισθεί πρόσφυγες, για να μεταβαίνουν στις χώρες, που αυτοί θέλουν.
Μα για όνομα του Θεού, τα είδαμε μέχρι τώρα τα κλειστά κέντρα κράτησης π.χ. στη Μόρια, στα Διαβατά. Και σ’ αυτά είδαμε αναταραχές… Δεν ανησυχούμε; Μπορεί να εφησυχασθεί ο κόσμος με την αντιμετώπιση του προσφυγικού με το να συσσωρεύονται αυτοί σε κλειστά κέντρα κράτησης δηλ. σα σε φυλακές; Να γεμίσει ο τόπος μας τέτοια στρατόπεδα – εστίες εκρήξεων; Και αυτοί που θα εξεγείρονται θα’ χουν κίνητρο, δε θα’ ναι μόνο οι βαλτοί, που θα τους παρακινούν, αλλά γιατί το παιδί τους θα ‘ναι σε άθλια κατάσταση και επειδή κι οι ίδιοι θα ζουν σε τραγικές καταστάσεις. Ήδη η παραβατικότητα στις κλειστές δομές φουντώνει. Δεν είναι τυχαίο, που στα Διαβατά λειτουργούν δικαστικές φυλακές.
Κατερίνη 27 Νοεμβρίου 2019
*Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.
Mail: vazakas1954@gmail.com
