Η "ΑΛΗΘΕΙΑ" σας παρουσιάζει μέσα από εύκολα και γρήγορα βήματα πως να κατασκευάσετε τον παραδοσιακό χαρταετό, με τις οδηγίες του Αντώνη Μητρόπουλου.Υλικά:
- 3 ή 4 καλάμια ή βέργες από ελαφρύ ξύλο ίσου μήκους (60-
- πολύ λεπτό χαρτί
- σπάγκο
- υγρή κόλλα ή κολλητική ταινία
- ψαλίδι , μαχαίρι
Για τον σκελετό χρειαζόμαστε καλάμια και λεπτό ανθεκτικό
σκοινί (σπάγκο).
Διαλέγουμε τα καλάμια ώστε αυτά να είναι ίσια και ξερά.
Αποφεύγουμε τα πράσινα (χλωρά) καλάμια, γιατί αυτά έχουν μεγαλύτερο βάρος και όταν ξεραθούν στραβώνουν.
Με ένα μεγάλο και κοφτερό μαχαίρι κόβουμε κατά μήκος το
καλάμι (εικ.1), ώστε (εάν είναι δυνατόν)
να σχηματιστούν 2 ίδια κομμάτια (εικ. 2). Εάν τα κομμάτια που σχηματιστήκαν
είναι χοντρά μπορούμε επαναλαμβάνοντας το κόψιμο να σχηματίσουμε 4 λεπτότερα
κομμάτια.. Από αυτά θα χρησιμοποιήσουμε αυτά που θεωρούμε ότι είναι τα πιο γερά
και ίσια. Το κατάλληλο πάχος του καλαμιού είναι περίπου 1,5 εκ. (εικ. 3).
Διαλέγουμε 3 καλάμια που τηρούν τις παραπάνω προδιαγραφές
και μετράμε ώστε να έχουν ακριβώς το ίδιο μήκος. Τα χαράσσουμε με διπλές
εγκοπές στις άκρες (εικ. 4) ώστε να μπορέσουμε αργότερα να δέσουμε το σκοινί
που θα χρειαστεί για τον σκελετό ώστε αυτό να μην γλιστράει και να είναι
σταθερό (εικ. 7).
Σε πολλές περιοχές της χώρας
μας υπάρχουν καλάμια με μικρή διάμετρο και αρκετά ελαφριά τα οποία
μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε ολόκληρα χωρίς να χρειαστεί να τα κόψουμε σε
κομμάτια.
Αντί για καλάμια μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε επίσης βέργες
από ελαφρύ ξύλο.
Προτιμούμε βέβαια τα καλάμια γιατί σε σχέση με το ξύλο είναι
πιο ελαφριά και έχουν μεγαλύτερη ελαστικότητα και αντοχή.
Προσέχουμε ιδιαίτερα κατά την κοπή των καλαμιών αφού αυτά
είναι ιδιαίτερα κοφτερά .
Δένουμε με τον σπάγκο
σφιχτά μεταξύ τους πρώτα τα 2 καλάμια
στο κέντρο τους και ύστερα το τρίτο,
ώστε να σχηματιστούν 6 ισοσκελή τρίγωνα
και αφήνουμε τον σπάγκο να κρέμεται (εικ.5 & 6)
Ξεκινάμε έτσι να
σχηματίζουμε την περίμετρο του χαρταετού μας, δένοντας τον σπάγκο που κρεμόταν
από το δέσιμο των καλαμιών στην άκρη του ενός καλαμιού και προχωρώντας
διαδοχικά στα υπόλοιπα, περνώντας πάντοτε από τη μία εγκοπή στην άλλη και
σφίγγοντας τον καλά (εικ 7). Προσπαθούμε ώστε
οι αποστάσεις μεταξύ των καλαμιών να είναι ίσες ώστε το εξάγωνο που τελικά θα σχηματιστεί να
είναι κανονικό (εικ. 8).
Τοποθετούμε τον
σκελετό πάνω στο χαρτί. Κόβουμε το χαρτί περιμετρικά, αφήνοντας περιθώριο (εικ
9) περίπου 3 εκ.
έτσι ώστε να τυλιχτεί-κολληθεί γύρω από
την περίμετρο του σκελετού και πάνω στο σκοινί. Μπορούμε να κάνουμε συνδυασμούς στο χαρτί που θα
χρησιμοποιήσουμε συνδυάζοντας κόλλες διαφορετικών χρωμάτων. Επίσης μπορούμε να
διακοσμήσουμε τον χαρταετό μας
χρησιμοποιώντας αυτοκόλλητα και ζωγραφιές.
Τώρα μπορούμε να κολλήσουμε το χαρτί πάνω στον εξαγωνικό
σκελετό (εικ. 10), χρησιμοποιώντας κόλλα, κολλητική ταινία (ή συραπτικό εάν
βιαζόμαστε). Παλαιοτέρα χρησιμοποιούσαμε αλεύρι ανακατεμένο με νερό. Το φυσικό
αυτό μείγμα ήταν ελαφρύτερο σε σχέση με τις κόλλες ή την κολλητική ταινία αλλά
είχε το μειονέκτημα ότι αργούσε να στεγνώσει.
Συνεχίζουμε με την
κατασκευή των ζυγιών. Εδώ θα χρειαστούμε
μεγάλη προσοχή αφού από αυτά και την ουρά εξαρτάται η ευστάθεια του χαρταετού μας .
Δένουμε ένα κομμάτι
σπάγκου από τις άκρες 2 συνεχόμενων καλαμιών (εικ. 12) . Το μήκος του σπάγκου
είναι τόσο όσο το μήκος ενός ολόκληρου καλαμιού-βέργας (εικ11). Στο κέντρο του χαρταετού (στο κέντρο των καλαμιών
και από την πίσω πλευρά ) δένουμε ένα κομμάτι σπάγκου το οποίο το περνάμε
ανοίγοντας μια μικρή τρυπούλα στην κόλλα στο μπροστινό μέρος του
χαρταετού(εικ.13). Από αυτό το κομμάτι σπάγκου θα χρειαστούμε τόσο όσο είναι το μισό μήκος του καλαμιού
(εικ. 14). Δένουμε το καινούργιο μας κομμάτι στο μέσον ακριβώς του σπάγκου που
ενωνόταν στα 2 καλάμια. Σχηματίσαμε λοιπόν τα ζύγια . Στο κομμάτι του σπάγκου
που περισσεύει δένουμε την καλούμπα μας.
Ο αετός μας δεν είναι έτοιμος για να πετάξει αφού του λείπει
η ουρά.
Επειδή η αναφερόμαστε σε παραδοσιακό χαρταετό θα πρέπει να
πούμε ότι αυτή αποτελείται από 2 επιμέρους κομμάτια . 1) τα γένια 2 ) την
κυρίως ουρά .
Για την κατασκευή των γενιών όσο και της ουράς απαιτείται
σπάγκος και λεπτές χάρτινες λουρίδες μήκους 20εκ. περίπου (εικ. 15).
Για τα γένια θα
χρειαστούμε σπάγκο με μήκος λίγο μεγαλύτερο από το μισό της περιμέτρου του
χαρταετού . Περνάμε τις λουρίδες χαρτιού που έχουμε κόψει από πριν σε θηλιές που δημιουργούμε στο σπάγκο σε
μικρές αποστάσεις (εικ. 16, 17). Αφού τελειώσει η κατασκευή των γενιών, δένουμε
τις 2 άκρες στα απέναντι καλάμια από αυτά που χρησιμοποιήσαμε για να δέσουμε τα
ζύγια.. Εφόσον τα δεσίματα μας είναι σωστά πρέπει να περισσεύει ένα καλάμι το
οποίο χωρίζει τον χαρταετό σε 2 κομμάτια και δεν έχει πάνω του κανένα επιπλέον δέσιμο.
Για την ουρά θα
χρειαστούμε σπάγκο με μήκος τριπλάσιο της περιμέτρου του χαρταετού. . Περνάμε
τις λουρίδες χαρτιού που έχουμε κόψει από πριν
σε θηλιές που δημιουργούμε στο σπάγκο σε μικρές αποστάσεις . Αφού
τελειώσει η κατασκευή της ουράς την δένουμε σταθερά στο κέντρο των γενιών (εικ.
18) . Μπορούμε να αυξομειώσουμε το μήκος της
ουράς ανάλογα με τον αέρα που
φυσά. Όταν επικρατεί χαμηλός άνεμος δεν
χρειάζεται μεγάλο μήκος ουράς, αφού μας
δίνει επιπλέον βάρος. Η μεγάλη ουρά είναι όμως απαραίτητη όταν επικρατούν
δυνατοί άνεμοι. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι όσο πιο μικρή είναι η απόσταση
μεταξύ των θηλιών η ουρά (και τα γένια ) γίνεται περισσότερο φουντωτή και
βαριά. Το αντίθετο φυσικά γίνεται όσο μεγαλώνει η απόσταση μεταξύ των θηλιών.
Ο αετός μας είναι έτοιμος να πετάξει.
Εάν είμαστε
μερακλήδες μπορούμε να στολίσουμε τον αετό μας με σκουλαρίκια. Αυτά κατασκευάζονται όπως ακριβώς τα γένια
και η ουρά. Το μήκος τους ανάλογα με το μέγεθος του χαρταετού μπορεί να είναι
20-30εκ . Δένονται–κρέμονται στο καλάμι το οποίο δεν έχει επάνω του κανένα
επιπλέον δέσιμο (γένια ή ζύγια).
Καλή επιτυχία
ΧΡΑΝΗ ΦΕΡΒΟΥΑΡΙΟΣ 2016
ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
