Α΄ Μέρος
Είναι τόσο συγκλονιστικό για όλο τον κόσμο το ζήτημα της πανδημίας του κορωνοϊού (covid 19), που προσωπικά τις κάποιες απόψεις που διατύπωσα γι’ αυτή κάπου προς το τέλος του περασμένου Μαρτίου, θέλω να τις συμπληρώσω στη βάσει των νέων βιωματικών κι όχι μόνο δεδομένων από τότε μέχρι σήμερα.
Κι ενώ ήδη η πανδημία του κορωνοϊού διέτρεξε και επελαύνει στον πλανήτη μας κοντά στους τρεις μήνες, παρότι καταιγίδες πληροφοριών για ιούς, κορωνοϊούς , επιδημίες, πανδημίες, φάρμακα και εμβόλια χτυπούν τον πλανήτη απ’ άκρη σ’ άκρη, είναι αμφίβολο, αν έχουμε καταλήξει συμπεριλαμβανομένων εδώ και των αρμοδίων επιστημόνων, σε κάποια βέβαιη γνώση γι’ αυτό που συμβαίνει παγκοσμίως.
Δεν ξέρουμε από πού προήλθε αυτός ο κορωνοϊός, δεν ξέρουμε τι θνησιμότητα έχει, δεν ξέρουμε τον αριθμό των φορέων του ιού, για να μπορούμε έτσι να υπολογίσουμε την επικινδυνότητά του, αλλά επίσης και την ανοσοποίηση τμημάτων του πληθυσμού, που θα απομακρύνει τον κίνδυνο νέων Lock down στο άμεσο μέλλον. Δεν ξέρουμε πότε θα βρεθεί εμβόλιο, αλλά και τα σχετικά φάρμακα. Και όπως επίσης δεν ξέρουμε, αν το εμβόλιο και τα φάρμακα, που θα διατεθούν στους ανθρώπους, ανεξάρτητα από ποσοστιαία αποτελεσματικότητά τους θα είναι λιγότερο ή περισσότερο επικίνδυνα από τον ίδιο τον ιό.
Βέβαια το θέμα του εμβολίου είναι πολύ λεπτό. Σε πολλές χώρες, όπως και στην Ελλάδα ήδη η νομοθεσία έχει εξοπλισθεί και με διατάξεις, οι οποίες θα αφορούν στον υποχρεωτικό εμβολιασμό του πληθυσμού, εφόσον το αποφασίσει η πολιτική εξουσία. Όμως είναι δυνατόν αυτό να γίνει αποδεκτό, δηλαδή το να δέχονται οι άνθρωποι στο σώμα τους υποχρεωτικά ουσίες, τις οποίες δεν γνωρίζουν, απλώς επειδή κάποιες φαρμακοβιομηχανίες έχουν εγγυηθεί ενδεχομένως την ασφάλειά τους. Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι οι φαρμακοβιομηχανίες κινούνται κυρίως με την προσδοκία του κέρδους. Να πουλήσουν όσο το δυνατό περισσότερα εμβόλια και φάρμακα στο συντομότερο δυνατόν χρόνο. Επομένως πώς είναι δυνατόν να γίνονται επεμβάσεις στο σώμα των ανθρώπων χωρίς τη συναίνεσή τους; Το θέμα είναι σοβαρότατο και από νομική και από ηθική και από ιατρική φυσικά πλευρά.
Και φυσικά ο κόσμος είναι επιφυλακτικός μέχρι αρνητικός. Και πώς να μην είναι ιδιαίτερα εκείνο το πιο πληροφορημένο κομμάτι του κόσμου, όταν μαθαίνει, ότι ο Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) χρηματοδοτείται από παγκόσμιους χρηματοδότες ιδιωτικών πηγών: Από το Ίδρυμα Μπ. Γκέιτς (ο γνωστός με τα (Microsoft , κλπ) και τη συμμαχία για τα εμβόλια Γκάβι, χρηματοδοτούμενη από το Ίδρυμα Ροκφέλερ. Αυτοί οι δυο χρηματοδότες του Π.Ο.Υ ανέλαβαν εμβολιασμούς στην Αφρική και Ασία μικρών παιδιών, για να τα γλυτώσουν από τη μηνιγγίτιδα. Αυτός όμως ο εμβολιασμός προκάλεσε πολλούς θανάτους. Ακόμη στην Ινδία δοκιμαστικοί εμβολιασμοί θανάτωσαν πάνω από 100.000 παιδιά. Αδυνατούμε να εκφέρουμε γνώμη από ιατρική άποψη τι συνέβη, όμως θα μιλήσουμε απερίφραστα, γιατί ο Π.Ο.Υ. – ο παγκόσμιος φύλακας υγείας – δε διερεύνησε το θέμα, όταν μάλιστα τα προαναφερθέντα Ιδρύματα τα κατήγγειλαν κυβερνήσεις, μάλιστα η κυβέρνηση Μόντι της Ιταλίας έστειλε στα δικαστήρια τον Μπ. Γκέιτς και τη Γκάβι.
Αυτός ο κ. Γκέιτς πολυδιαφημιζόμενος από το σημαντικό έντυπο των δημοκρατικών, το Politiko, στις Η.Π.Α., άκουσον, άκουσον, ως ο πιο ισχυρός γιατρός… Γιατί, επειδή έχει αμύθητα λεφτά; Έτσι λοιπόν από το 2015 ο Μπ. Γκέιτς παρουσιάζεται ως ο πιο επιδημιολόγος και χρηματοδοτεί με δισεκατομμύρια πρωτοβουλίες σε ιατρικούς συλλόγους και ιατρικές κοινότητες. Χιλιάδες γιατρούς, στελέχη υγειονομικών υπηρεσιών μεγάλων κρατών, γιατρών, που συνδέονται με τις πανεπιστημιακές κλινικές του Χάρβαρντ και του Τζων Χόπκινς, για να υποστηρίζουν τις εκτιμήσεις του για μέλλουσα καταστροφική πανδημία σαν εκείνη της Ισπανικής γρίπης του 1918. Στις 26/4/2018 ο κ. Γκέιτς καλέστηκε κατά περίεργο τρόπο στη Μάσα Σούτσες του Medical Society (Ιατρικός Σύλλογος), για να τους μιλήσει για το ενδεχόμενο πανδημίας Τότε λοιπόν αυτός ο κύριος πρόβλεψε θανάτους 33 εκατομμυρίων κι ότι ο κόσμος έπρεπε να προετοιμάζεται για πόλεμο. Τη φράση αυτή για πόλεμο την ακούσαμε εν μέσω κορωνοϊού κι από τον κ. Τζόνσον, τον κ. Τραμπ, αλλά και τον κ. Μητσοτάκη .
Με αυτές τις ενέργειες ο κ. Γκέιτς δαπανά τρελά λεφτά, για να πείσει τις πολιτικές ηγεσίες, ότι η μόνη λύση για αντιμετώπιση μιας πανδημίας είναι το Lock Down ( η Καραντίνα), Πολύ φιλάνθρωπος ο κ. Γκέιτς θα μου πείτε – έτσι τον ονόμασαν και Έλληνες μεγαλογιατροί, εν μέσω καραντίνας – στην πραγματικότητα όμως και αυτός κι ο κ. Τζ. Σόρος κ.λ.π. πρότειναν στις πολιτικές ηγεσίες να ενιαιοποιηθεί ο τομέας της έρευνας υπό ιδιωτική επίβλεψη σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα κράτη δηλαδή να χάσουν τη δυνατότητα της επίβλεψης, της ιατρικής και φαρμακευτικής έρευνας και αυτή να περάσει κατευθείαν στις μεγάλες πολυεθνικές και βεβαίως στις δομές που κατασκευάζει ο κ. Γκέιτς και τα συμφέροντά του και ταυτόχρονα να κατασκευάσουν το εξής: Ένα Γενικό Εμβόλιο (Universal Vaccin ). Ένα εμβόλιο για τα πάντα. Καταλαβαίνουμε την απάτη της χιλιετίας. Δε χρειάζεται να είναι κανείς γιατρός για να εκτιμήσει, ότι δεν μπορεί να υπάρξει φάρμακο, που να θεραπεύει τα πάντα. Κάτι τέτοιο μας οδηγεί στις προφητείες του Νοστράδαμος ή στο δικό μας το νερό του Καματερού.
Αλλά για να πουλήσουν αυτό το φάρμακο, που θεραπεύει τα πάντα, πρέπει να υπάρξει πανικός παγκόσμια και γι’ αυτό πρέπει να πεθάνει πολύς κόσμος ή να νομίζει πολύς κόσμος, ότι θα πεθάνουν εκατομμύρια ή δεκάδες εκατομμύρια έτσι και τολμήσει να ξεμυτίσει από το σπίτι του. Έτσι και αμφισβητήσει, ό,τι του λένε οι διάφοροι κ. Τσιόδρες.
Όμως ο κορωνοϊός δεν είναι πρωτίστως ιατρικό θέμα, αλλά κυρίως κοινωνικό και ουσιαστικά οικονομικό. Σίγουρα υπήρξαν και θα υπάρχουν φωνές, οι οποίες λένε, ότι η αντιμετώπιση του κορονοϊού με το κατέβασμα των ρολών (Lock down) είναι πολιτική απόφαση και δεν είναι ιατρική απόφαση. Είναι μια απόφαση, που έχει να κάνει, αν θέλετε με δημιουργία πανικού και στις κυβερνήσεις. Με το Lock down προσφέρεται μια λύση, η οποία μεταφέρει την ευθύνη από το κράτος και τις πολιτικές του στο άτομο. Είναι κλασική λογική κοινωνικού δαρβινισμού. όποιος πεθάνει κι όποιος θα υποφέρει, είναι γιατί, δεν κλείστηκε στο σπίτι του. Όμως κανένας δεν έχει αποδείξει ότι ο εγκλεισμός λιγοστεύει τους θανάτους συνολικά Και το πιο σημαντικό κανένας δε συζήτησε. δε συζητάει, για το τι θα γινόταν, αν είχαμε άλλο σύστημα υγείας.
Το πρόβλημα είναι ότι ο ιός του κορωνοϊού έχει εργαλειοποιηθεί. Στα διάφορα , που λέγονται, ότι προέρχεται από εργαστήριο ή ότι δεν προέρχεται από εργαστήριο, αυτό δεν έχει κανένα ενδιαφέρον. Βέβαια σήμερα, στην πολυπλοκότητα της εποχής κάποιος θα ήταν τουλάχιστον ηλίθιος, εάν απέκλειε τα πάντα. Πιθανόν στις αμφιβολίες του οποιουδήποτε, αν φτιάχτηκε ή όχι ο ιός απαντά η δήλωση του ίδιου του κ. Τσιόδρα σε συνέδριο του 2019, όπου υποστήριξε, ότι χρειάζεται να κατασκευάζουμε ιούς, για να παρασκευάζουμε εμβόλια μέσα από ένα δίκτυο 100 εργαστηρίων παγκοσμίως. Βέβαια άγνωστο, ποιος ελέγχει τα εργαστήρια αυτά για τη φερεγγυότητά τους ως προς τη δημόσια υγεία. Όπως και να ’ χει αυτή τη στιγμή ο κορωνοϊός προσφέρει μια φοβερή υπηρεσία σε μια υπερφορτισμένη παγκόσμια οικονομία από τεράστια κεφάλαια, που δεν μπορούν να διοχετευτούν πουθενά κι ακόμη δεν μπορούν να αποφέρουν κέρδος. Και τι παραδοσιακά, ιστορικά συμβαίνει, όταν το συνολικό παγκόσμιο κεφάλαιο, το οποίο είναι διαθέσιμο να τοποθετηθεί στην παγκόσμια οικονομία, εμφανίζει μια εικόνα, αυτού που λέμε υπερπληθώρα;
Οικονομολόγοι μάλιστα από την εποχή του Κ. Μαρξ, αλλά και άλλοι που μελέτησαν το φαινόμενο, όπως ο Άλφρεντ Μάρσαλ αλλά και ο Κέϋνς χρησιμοποιούν γι’ αυτό το συνολικό κεφάλαιο τον ελληνικό όρο: πληθώρα. Αυτή η υπερπληθώρα των κεφαλαίων αναγκάζει τα επιτόκια να πέσουν πάρα πολύ χαμηλά τείνοντας να γίνουν μηδενικά. Και το γεγονός ότι η τοποθέτηση του χρηματικού κεφαλαίου δεν αποφέρει κέρδη, για να μπορέσει λοιπόν να ανασυνταχθεί η παγκόσμια οικονομία, έπρεπε να πάμε σε πόλεμο. Άραγε συμπτωματικά οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι Α΄και Β΄εξηγήθηκαν από το φαινόμενο του μηδενικού επιτοκίου; Με βάση τα προαναφερθέντα ο κορωνοϊός είναι μια αδήρητη ανάγκη ανάταξης, καταστροφής της παγκόσμιας οικονομίας, έτσι ώστε να υπάρχει περιθώριο τοποθέτησης κεφαλαίου με μεγαλύτερη απόδοση. Με το που πέφτουν τα ρολά της οικονομίας, θα προκληθούν μεγάλες καταστροφές, τα χρέη της θα υπερφορτωθούν, για να επακολουθήσει στη συνέχεια η μεγάλη κερδοφορία για την παγκόσμια βαρβαρότητα. Μέρος αυτής της παγκόσμιας βαρβαρότητας είναι ο κορωνοϊός.
Θέλουμε βέβαια να τονίσουμε, ότι ο κορωνοϊός έξοχα βοήθησε τους διάφορους πυλώνες της παγκοσμιοποίησης, επειδή ως ιός χτυπά και τα καλά σπίτια και τις καλές πολυκατοικίες του πλανήτη και εκείνες με πολλά λεφτά. Έτσι μια χαρά "μάντρωσαν" τον κόσμο στα σπίτια τους καλλιεργώντας μια τρομολαγνεία και μια φοβοϋστερία, που αυτή κατά τους κλασικούς φιλοσόφους γεννά την εθελοδουλεία.
Και επειδή εμείς γιατροί δεν είμαστε, θέλουμε όμως για την ιστορία και τον προβληματισμό να αναφέρουμε κάποια στοιχεία με τις πανδημίες: 1) 1918: Ισπανική γρίπη Η1 Ν1: θάνατοι 50 – 100.000.000, 2)1957: Ασιατική γρίπη Η2 Ν2: θάνατοι 1 – 4.ΟΟΟ.ΟΟΟ, 3) 1968 Γρίπη Χογκ Κονγκ Η3Ν2: θάνατοι 1 – 4.000.000 και 4)2009Γρίπη Μεξικού Η1Ν1: θάνατοι 500.000 – 1.000.000 και για τον κορωνοϊό προς το παρόν έχουμε λιγότερους θανάτους εξαιτίας κορωνοϊού σε σχέση με τις αναγραφείσες πανδημίες. Εκείνο που θέλουμε να σχολιάσουμε είναι ότι μόνο στην Ισπανική γρίπη του 1918, που διάρκεσε 4 χρόνια επιβλήθηκε Lock down και όχι στις υπόλοιπες, ακόμη κι σε εκείνη του Έμπολα την απόλυτα θνησιγενή.
Και θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι, αν αισθητά εκφράσαμε την αντίθεσή μας στην επιλογή αντιμετώπισης του κορωνοϊού με Lock down, δεν προβαλλόμαστε ως «ξερόλες», ούτε είμαστε επιδημιολόγοι αλλά παρακολουθώντας την ιστορία, οι μελέτες οι ιστορικές λένε ότι η επιλογή του εγκλεισμού στην πανδημία της Ισπανικής γρίπης του 1918 κόστισε και σε περισσότερους θανάτους και σε επιμήκυνση της διάρκειας του ιού. Θα συμβεί άραγε αυτό και με τον κορωνοϊό; Το απευχόμαστε.
Αξίζει να αναφέρουμε το τι συνέβη με τη Γρίπη Μεξικού του 2009. Αυτή ήταν πολύ πιο ήπια σε σχέση με τις προηγούμενες κι ως πανδημία κατέληξε σε ένα φιάσκο. Παρόλα αυτά οι κρατούντες αγόρασαν τεράστιες ποσότητες εμβολίων άχρηστα σε μεγάλο βαθμό ή με πολλές παρενέργειες, δίνοντας ανάκαμψη στην κερδοφορία της φαρμακοβιομηχανίας Big – Farma. Τότε κανείς από το ελληνικό πολιτικό προσωπικό δεν τόλμησε να μιλήσει για Lock down. Βέβαια υπήρξαν σχετικά κάποιες συζητήσεις ανάμεσα σε κ. Ξενογιαννακοπούλου και κ. Αβραμόπουλο, που σημειωτέον είχε τότε ως σύμβουλο του τον κ. Τσιόδρα. Και τότε ένα σημαντικό μέρος της ιατρικής κοινότητας στην Ελλάδα εναντιώθηκε στην πιθανή επιλογή του Lock down και είναι τότε, που ο καθηγητής κ. Μπεχράκης απευθύνθηκε στους κυβερνώντες τονίζοντας: «Δε θα μας κλείσετε στα σπίτια μας, δε θα μας απαγορεύσετε να πάμε στις εκκλησιές και στους κινηματογράφους». Τότε σε ανάλογη ευθύνη, όπως τώρα του κ. Τσιόδρα ήταν ο κ. Τριχόπουλος και η κ. Γιαμαρέλου, που κάνοντας εικονικούς εμβολιασμούς προσπαθούσαν να προωθήσουν εμβόλιο αμφίβολης χρησιμότητας και με παρενέργειες. Ευτυχώς τότε οι γιατροί αντιστάθηκαν στον εμβολιασμό στην πράξη,
Όσο για την πανδημία των ημερών μας, με την καμπάνια «μένουμε σπίτι» το πολιτικό μας προσωπικό κατέβασε τα ρολά της κοινωνικής και οικονομικής ζωής έξοχα. Με ακούραστο βέβαια συμπαραστάτη τα Μ.Μ.Ε., τα οποία φυσικά πλουσιοπάροχα αποζημιώθηκαν για την καμπάνια με 11 εκατομμύρια και επίσης τους δόθηκε αναστολή πληρωμής των χρεών τους για τις άδειές τους προς το κράτος.
Κατερίνη 25/5/2020
* Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.
Mail: vazakas1954@gmail.com