Απόκοσμο αερικό, να πάρει τη ψυχή μας.
Ζούμε με χρόνο βερεσέ, στιγμές, απόγνωσης και απελπισίας,
Όλοι μπροστά σε ένα γκισέ, για λίγο χρόνο διεφθαρμένης εξουσίας.
Ζούμε, σε χρόνο άλλης εποχής,
με όνειρα, που πάντα τελματώνουν,
Ψάχνουμε εξόδους, σε αδιέξοδα στενά,
γύρω μας, τοίχοι, που πάντα, όρθιοι μένουν.
Ζούμε με χρόνο δανεικό, κάποιοι, με τόκο, μας δανείζουν,
Χρωστάμε ακόμη, στον ίδιο το θεό, ψυχές, που άλλοι τις ορίζουν.
Ζούμε σε χρόνο βερεσέ, παράταση ζωής με αγωνία,
Πληρώνουμε τις δόσεις ρεφενέ, και αυτοί χαμογελούν, με ειρωνεία.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ
