Από εκεί που το Β΄ ΔΑΚ έσφυζε από ζωή και οι φωνές και τα γέλια των μικρών αθλητών-τριων, έδιναν και έπαιρναν, φτάσαμε στο ακριβώς αντίθετο άκρο.
Ερημιά, σιωπή, μελαγχολία και απογοήτευση...
Δυστυχώς αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις έχουν καταφέρει να προκαλέσουν τόσο μεγάλο κακό στις ζωές μας και στις ζωές των παιδιών μας.
Με όλα αυτά τα περιοριστικά, απαγορευτικά και αστυνομικά μέτρα αντί να προστατέψουν τις ζωές μας, τελικά καταφέρνουν μόνο να τις καταστρέφουν σιγά σιγά...
