Εγκαταλελειμμένη η διάβαση, συνθήματα στους τοίχους, στα σκαλοπάτια, παντού. Το ασανσέρ δεν δουλεύει, δεν δούλεψε ποτέ και αυτό γιατί κάποιοι είχαν κλέψει την γεννήτρια και τον πίνακα όταν τοποθετήθηκε το ασανσέρ και κανείς δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να τα αντικαταστήσει, μάλλον γιατί σκέφτηκαν ότι θα τα ξανακλέψουν...
Δεν είναι απλά αισθητικό το πρόβλημα (λερωμένοι τοίχοι με συνθήματα), αλλά όλη η εικόνα σε κάνει να αποφεύγεις να ξαναπεράσεις από εκεί. Σου δημιουργεί ένα αίσθημα φόβου, ιδίως τις βραδυνές ώρες.
Την ώρα του ρεπορτάζ μιλήσαμε με κόσμο που χρησιμοποιούσε την διάβαση και μας είπαν ότι αποφεύγουν να περνάνε από εκεί μόλις νυχτώνει, ενώ το παράπονο κάποιων ηλικιωμένων συνδημοτών μας ήταν ότι δεν υπάρχει μια ράμπα, κάτι να μπορούν να κουβαλήσουν τα ψώνια τους από τα σκαλοπάτια, το καροτσάκι τους, κάτι να τους διευκολύνει.
Την υπόγεια διάβαση χρησιμοποιούν και αρκετά παιδιά με ποδήλατα, που τα παίρνουν στα χέρια, μιας και είναι πολύ επικίνδυνο για τους ποδηλάτες να πάνε από το τούνελ που είναι ιδιαίτερα στενό (μετά βίας χωράει δύο αυτοκίνητα απέναντι το ένα στο άλλο.
Είχαμε γράψει παλιά (πριν 6 χρόνια) για αυτό το θέμα πάλι: Σταθμός-Περίσταση με ποδήλατο ή με τα πόδια, ξανασκεφτείτε το…
* Αργότερα θα ανεβάσουμε και βίντεο από την υπόγεια διάβαση.
