Ο χώρος που είναι το μνημείο, πέρυσι το 2020 και μετά από πολλά χρόνια καθαρίστηκε, τοποθετήθηκαν κυβόλιθοι, αλλά μέχρι εκεί.
Υποδομές δεν έγιναν, ένα κιόσκι, ένα παγκάκι να μπορεί κάποιος να κάτσει να ξεκουραστεί δεν τοποθετήθηκε, ούτε μία ταμπέλα-πινακίδα που να εξηγεί τι συμβολίζει το μνημείο δεν υπάρχει, αλλά το κυριότερο κατά την γνώμη μας είναι, ότι το μνημείο δεν είναι εύκολα προσβάσιμο για τους επισκέπτες.
Για να πας στο μνημείο θα πρέπει να αφήσεις το αυτοκίνητο σου είτε σε μια μικρή άκρη του δρόμου ή στον παράδρομο δεξιά, είτε στα χωράφια αριστερά και δεξιά. Και άντε βρήκες χώρο και το άφησες. Πώς θα πας μετά στο μνημείο; Θα πρέπει να περπατήσεις στην άκρη ενός στενού δρόμου με τα αυτοκίνητα να πηγαινοέρχονται και μάλιστα με ταχύτητα. Αν είσαι μόνος σου το ρισκάρεις και πάλι με μεγάλη προσοχή. Άν έχεις μαζί σου όμως την οικογένεια σου, τα παιδιά σου, πώς θα διασχίσεις τον δρόμο; Το σκέφτεσαι και λες, άστο για άλλη φορά... Για όλους εμάς που πηγαίνουμε χρόνια στην κατάθεση στεφάνων στις 15 Οκτωβρίου, το κάναμε αφού η αστυνομία... έκλεινε τον δρόμο. Διαφορετικά δεν μπορείς εύκολα να πας εκεί.
Θα πρέπει ο Δήμος Κατερίνης να βρει κάποια λύση. Είτε κάποια διαπλάτυνση του δρόμου, αν αυτό είναι εφικτό ή ακόμα και την μεταφορά του μνημείου σε έναν πιο ασφαλή και ευκολότερα προσβάσιμο σημείο. Όπως είναι η κατάσταση τώρα, υπάρχει μεγάλη δυσκολία για κάποιον να το επισκεφτεί.
* Εύκολα δεν μπορούμε όμως να επισκεφτούμε και ένα άλλο μνημείο της πόλης μας. Την προτομή του Γεωργάκη Ολύμπιου στον πεζόδρομο Κατερίνης, γιατί μπορεί να... ενοχλήσουμε τους θαμώνες της καφετερίας που πίνουν το καφεδάκι τους μπροστά και δίπλα από την προτομή! Εκτός αν πάμε ή το πρωί με το χάραμα ή μετά τα μεσάνυχτα...
