Παρασκευή 18 Ιουνίου 2021

Αν δεν πεισθούν, θα υποχρεωθούν...

Την πρόβλεψη υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού (σε συγκεκριμένες ομάδες εργαζομένων) ως έσχατη λύση και αν δεν πετύχει η «πειθώ» της κυβέρνησης με μέτρα «ενθάρρυνσης» και ενημέρωσης, προτείνει στον Πρωθυπουργό η "Επιτροπή Βιοηθικής και Τεχνοηθικής".


Την γνωστή παροιμία "όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος", - (λέγεται για κάποιον που δε συνετίζεται με τα λόγια και απαιτούνται δραστικότερα μέτρα συνέτισης) - μας φέρνει στο μυαλό η πρόταση της "Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και Τεχνοηθικής" για το θέμα της υποχρεωτικότητας ή μη των εμβολιασμών.

Με αυτό τον τρόπο η "Επιτροπή Βιοηθικής και Τεχνοηθικής", λύνει τα χέρια της κυβέρνησης που πλέον μπορεί να ισχυρισθεί ότι τα ποσοστά των εμβολιασμένων πολιτών παραμένουν μειωμένα παρά την... υπερπροσπάθεια της να πείσει τους πολίτες, οπότε θα προχωρήσει στον υποχρεωτικό τους εμβολιασμό! 

Και μπορεί σε πρώτη φάση η υποχρεωτικότητα να αφορά το υγειονομικό προσωπικό της χώρας, αλλά ποιος αποκλείει ότι μελλοντικά δεν θα υποχρεωθούν και άλλες κατηγορίες εργαζομένων να εμβολιαστούν, όπως δημόσιοι υπάλληλοι, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στην εστίαση κ.α.;

Η "Επιτροπή Βιοηθικής και Τεχνοηθικής" δεν φαίνεται να λαμβάνει υπ όψιν της τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες και φαίνεται να... ξεχνά ότι κάτι παρόμοιο έκαναν και οι Γερμανοί ΝΑΖΙ στους Εβραίους. Και οι ΝΑΖΙ είχαν επικαλεστεί την «ασφάλεια και την δημόσια υγεία» των πολιτών...

Τα παραπάνω μπορείτε να τα διαβάσετε και στο ΥΠΟΜΝΗΜΑ που έστειλε στην "Επιτροπή Βιοηθικής και Τεχνοηθικής" το ΕΠΑΜ.

Έτσι λοιπόν: η Επιτροπή προτείνει μια προσέγγιση «κλιμακούμενης πρωτοβουλίας» από την πλευρά της Πολιτείας, με τρία στάδια:

α) Προσαρμοσμένες σε κάθε επαγγελματική ομάδα (ιατροί, νοσηλευτές, εργαστηριακοί, προσωπικό μονάδων φροντίδας, κ.λπ.) εκστρατείες στοχευμένης ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για εκούσιο εμβολιασμό, οι οποίες βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία που επικαιροποιούνται συνεχώς, με προϋπόθεση την προηγούμενη κατανόηση των φόβων και των γενικότερων αντιλήψεων.

β) Μέτρα ενθάρρυνσης/αποθάρρυνσης που θα μπορούσαν να σχεδιαστούν από την Πολιτεία σε συνεργασία με τη διοίκηση των μονάδων υγείας, όπως π.χ. διευκόλυνση του ραντεβού για τον εμβολιασμό, ελαστικότητα στο ωράριο εργασίας τις ημέρες του εμβολιασμού, προτεραιότητα στη επιλογή αδειών, ή υποχρεωτική χρήση διπλής μάσκας και εξοπλισμού ατομικής προστασίας.

γ) Πρόβλεψη υποχρεωτικότητας ως έσχατη λύση, η οποία πρέπει να έχει συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα και να εφαρμοσθεί μόνον εφόσον τα προηγούμενα μέτρα δεν αποφέρουν σημαντική αύξηση του ποσοστού εμβολιασμού. Η ακριβής εφαρμογή τέτοιου μέτρου αφενός πρέπει να ορίζεται με βάση το εργατικό ή το δημόσιο δίκαιο, αφετέρου απαιτεί να συνυπολογίζονται τυχόν συνέπειες στον καταμερισμό καθηκόντων και στελέχωση των δομών σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, ώστε να αποφεύγεται η υπολειτουργία των τελευταίων ή η εργασιακή επιβάρυνση των άλλων εργαζομένων.

Η Επιτροπή επισημαίνει ότι η παραπάνω σύσταση αφορά μόνο στις συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες του προσωπικού των μονάδων υγείας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, καθώς και στο προσωπικό μονάδων περίθαλψης ευπαθών ομάδων. Τέλος η Επιτροπή τονίζει ότι, με το πέρασμα του χρόνου, η διστακτικότητα έναντι των εμβολίων κατά της COVID-19, τόσο για συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες όσο και για τον γενικό πληθυσμό, παρουσιάζει δυναμική μείωσης όπως υποδεικνύουν τα καθημερινά στοιχεία εμβολιασμού στην Ελλάδα, γεγονός που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη στην εφαρμογή των παραπάνω επιλογών.

Σύσταση