«Υπάρχει μια λέξη η οποία κυριολεκτεί: "αποτειχίζομαι". Αυτός λοιπόν που διαφωνεί και δεν θέλει να τηρήσει τη γραμμή της Εκκλησίας και να αφήσει τα καθήκοντά του και να αποσυρθεί στο σπίτι του, στο μοναστήρι του, στο κελί του, και από εκεί να έχει τις θέσεις τις δικές του» -- Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος 11/10/2021
Τα παραπάνω ειπώθηκαν από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο για όσους έχουν διαφορετική άποψη από αυτή της ηγεσίας της Εκκλησίας και άκουσον άκουσον, τολμάν να την εκφέρουν. Και αυτή τη χρονική στιγμή η άποψή τους είναι διαφορετική για το θέμα του κορονωιού και του εμβολιασμού.
Το αλάθητο του Πάπα και των καρδιναλίων (κονκλάβιου) μεταφέρεται στην Ελληνική Εκκλησία; Τι σημαίνει η «αποτείχιση»; Αφορισμός; Θα έχουμε Μητροπολίτες ή Επισκόπους; Πού βαδίζει η ηγεσία της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας; Μόνο η χούντα κυνήγησε ιερείς… Ο Έλληνας πιστός, είτε ιερέας είτε πολίτης δεν είναι υπόδουλος ούτε υπόλογος σε κανέναν «βαθμοφόρο», δίνει λόγο μόνο στον Θεό. Δεν μπορεί να μπει κριτήριο για το ποιος είναι χριστιανός ή για το ποιος θα μπορεί να εκφέρει την γνώμη του, αναλόγως αν συμφωνεί ή όχι με τις κατευθυντήριες οδηγίες του εκάστοτε Αρχιεπίσκοπου και των συνοδικών του ακολούθων. Δεν δίδαξε τέτοια πράγματα ο Χριστός…
Η ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος οφείλει να υπερασπίζεται πρώτη από όλους το δικαίωμα στην ελευθερία της επιλογής του ανθρώπου, της ελευθερίας της βούλησης. Αυτό διδάσκει ο χριστιανισμός και αυτό είναι που διαφοροποιεί την ορθοδοξία από τις άλλες εκκλησίες.
Από το «ελάτε στην εκκλησία όπως είστε» του μακαριστού Χριστόδουλου», οδηγηθήκαμε στο «αν δεν συμφωνείτε με τις αποφάσεις μου, θα μείνετε εκτός εκκλησίας» του Αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου.
Και δεν έχει καμία σημασία αν τώρα το θέμα είναι ο εμβολιασμός και το αν συμφωνούν οι ιερείς αλλά και οι πιστοί (γιατί αύριο ποιος αποκλείει το γεγονός να απαγορευτεί η είσοδος στις εκκλησίες για τους ανεμβολίαστους) με την επίσημη θέση της ηγεσίας της εκκλησίας. Το θέμα είναι ότι δεν μπορεί η εκκλησία να δέχεται μόνο όσους συμφωνούν με τις επιλογές της ηγεσίας της, του Αρχιεπισκόπου δηλαδή και της Ιεράς Συνόδου. Γιατί αύριο μπορεί να υπάρξει κάποιος άλλος λόγος, όπως π.χ. η «κλιματική κρίση», οι ενώσεις εκκλησιών, κ.α. Όποτε διαφωνεί ο πιστός θα «αποτειχίζεται;» Αυτό που θα μείνει από την εκκλησία μας τελικά θα είναι μία μάζα ανθρώπων χωρίς βούληση που απλά θα ακολουθεί τις εντολές της εκάστοτε ηγεσίας, πολιτικής ή εκκλησιαστικής. Και η εκκλησία μας θα μικρύνει…
Και μερικές φορές το να «αποτειχίζεσαι», δηλαδή να μένεις εκτός των τειχών δεν είναι κακό, όταν ιδίως αυτό το τείχος έχει γίνει για να κρατάει μέσα του ένα μαντρί. Όπως επίσης η ιστορία μας διδάσκει ότι εντός των τειχών κατοικούσαν οι έχοντες και φύλαγαν τις περιουσίες τους από τον απλό κόσμο που έμενε εκτός και πεινούσε. Το δίλημμα λοιπόν δεν είναι από ποια πλευρά του τείχους θέλουμε να είμαστε, αλλά αν θα αφήσουμε τελικά να χτιστεί αυτό το τείχος ή αν θα το γκρεμίσουμε για να είμαστε όλοι μαζί...
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να διαχωρίζει τους πιστούς. Αντιθέτως όσοι πρόσκαιρα βρίσκονται στην ηγεσία της, έχουν την υποχρέωση να ενώνουν με τα λόγια και τις πράξεις τους τους πιστούς.
