Είχε ακούσει για την ανακοίνωση του λαγού στη βελανιδιά.
Καμαρωτή, καμαρωτή, με τη φουντωτή ουρά της, ξεκίνησε πρωί πρωί, πριν την
πιάσουν οι μεσημεριανές λιγούρες.
Καλά το είχε διαισθανθεί. Κάτι είχε ψιλιαστεί, αλλά σε ποιον
να το έλεγε. Κανείς δε θα την πίστευε. Θα την έλεγαν υπερβολική. Τώρα οι
υποψίες της επιβεβαιώθηκαν. Ο λαγός είχε πέσει θύμα της χελώνας. Κρίμα για τον
λαγό, γιατί τον συμπαθούσε πολύ. Και τώρα, για έναν λόγο παραπάνω. Έκατσε σε
μια μεγάλη πέτρα που βρήκε εκεί κοντά. Πρόσεξε τριγύρω να έχει γρασίδι, για να
μη λερώσει την ουρά της και έπεσε σε βαθιά περισυλλογή.