Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Ημικρανία: Διάγνωση, θεραπεία και αγωγή του Κωνσταντινίδη Ηλία (Ιατρός-Νευρολόγος)




ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ

Πρωτοεμφανίζεται στην παιδική ηλικία, την εφηβεία ή κατά τα πρώτα χρόνια της ενήλικου ζωής (80% πριν τα 30 έτη). Είναι συχνότερη σε γυναίκες, υπάρχει κληρονομική επιβάρυνση(60-80%), και συχνά εμφανίζεται όταν η περίοδος της έντασης τελειώνει, π.χ. σαββατοκύριακο ή διακοπές.
Ο επιπολασμός της ημικρανίας ήταν 12% στο γενικό πληθυσμό, 18% στις γυναίκες και 6% στους άντρες.
~1,000,000 ασθενείς στην Ελλάδα
15-18% του συνόλου των γυναικών
8-10% του συνόλου των ανδρών
Η γενετική μπορεί να προδιαθέτει τα άτομα στις ημικρανιακές κρίσεις, αλλά οι περιβαλλοντολογικοί παράγοντες διαδραματίζουν τεράστιο ρόλο ως προς την τροποποίηση αυτής της προδιάθεσης


Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της ημικρανίας, ως χρόνια νευρολογική διαταραχή που είναι, είναι και η συσχετισή της με άλλα νοσήματα, συμπεριλαμβανομένων νευρολογικών, παθολογικών,  και ψυχιατρικών διαταραχών, αλλά και επώδυνων  διαταραχών. Η ημικρανία παρουσιάζει  συνοσηρότητα με ένα αυξανόμενο σε μέγεθος κατάλογο παθολογικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένης της καρδιαγγειακής νόσου [ cardiovascular disease: CVD], του άσθματος,  της αποφρακτικής  άπνοιας του ύπνου, του φαινομένου Raynaud, του συστηματικού ερυθηματώδη λύκου, του συνδρόμου  ανήσυχων κάτω άκρων και των διαταραχών άλγους που δεν συμπεριλαμβάνουν κεφαλαλγία.
Έως και το 25% των πασχόντων από ημικρανία εμφανίζουν παροδικά  εστιακά νευρολογικά  συμπτώματα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται διαταραχές από την όραση, μονόπλευρες  παραισθησίες, κινητικά συμπτώματα και διαταραχές του λόγου.


Η διάγνωση της ημικρανίας βασίζεται στο τυπικό ιστορικό και την φυσιολογική νευρολογική εξέταση. Αξονική ή μαγνητική συστήνονται όταν:

1. Η νευρολογική εξέταση δεν είναι φυσιολογική
2. Όταν εμφανίζονται ημικρανικές κρίσεις μετά την ηλικία των 40 ετών
3. Όταν η συχνότητα ή η ένταση των κρίσεων συνεχώς αυξάνεται
4. Τα συνοδά συμπτώματα αλλάζουν
5. Καινούργια ψυχιατρικά συμπτώματα παρουσιάζονται με τις κρίσεις

H θεραπεία της ημικρανίας περιλαμβάνει τη χορήγηση φαρμάκων τόσο για την αντιμετώπιση του ημικρανικού πόνου, όσο και για την πρόληψη ή τη μείωση της συχνότητας εμφάνισης των ημικρανιακών παροξυσμών.
Σ' ένα μεγάλο ποσοστό ο ημικρανικός πόνος απαντά στο ακετυλοσαλικυλικό οξύ(ασπιρίνη), που είναι περισσότερο αποτελεσματικό στην αρχή της ημικρανικής κρίσης. Tο ίδιο ισχύει και για τα άλλα συνήθη αναλγητικά (π.χ. παρακεταμόλη). Περισσότερο ενδεδειγμένη είναι η χορήγηση αναβραζόντων δισκίων, γιατί κατά τη διάρκεια της κρίσης της ημικρανίας μειώνεται ο περισταλτισμός στον γαστρεντερικό σωλήνα με συνέπεια να καθυστερεί η απορρόφηση των φαρμάκων. Ως δεύτερη επιλογή είναι τα αντιφλεγμονώδη. Αν δεν μειωθεί ο πονοκέφαλος, η 3η γραμμή άμυνας και ειδικά μόνο για τις ημικρανίες είναι οι τριπτάνες. Οποιαδήποτε τριπτάνη μπορεί να συνδυαστεί  με κάποιο αντιφλεγμονώδες  φάρμακο,  με συνήθη την εμφάνιση  σημαντικού οφέλους.

H προφυλακτική θεραπεία της ημικρανίας εφαρμόζεται όταν οι κρίσεις είναι συχνές και είναι αποτελεσματική στο μεγαλύτερο ποσοστό των αρρώστων.
Δεν συνιστάται προφυλακτική θεραπεία όταν οι κρίσεις εμφανίζονται μια φορά τον μήνα ή αραιότερα. Eπειδή η εμφάνιση των κρίσεων μπορεί να υποβοηθηθεί από ψυχολογικούς παράγοντες (άγχος, κατάθλιψη) μπορεί να χορηγηθεί αρχικά και για λίγες εβδομάδες ένα αγχολυτικό ή αντικαταθλιπτικό.
Η προπρανολόλη, η τοπιραμάτη, το βαλπροϊκό νάτριο και η αμιτριπτιλίνη διαθέτουν αποδεδειγμένη δραστικότητα και θεωρούνται φάρμακα πρώτης γραμμής.
Σαν γενική κατευθυντήρια οδηγία, όλα τα προφυλακτικά φάρμακα θα πρέπει να ξεκινούν σε χαμηλές δόσεις και να τιτλοποιούνται βραδέως μέχρι να επιτευχθεί η ελάχιστη αποτελεσματική δόση.
Ένας λογικός στόχος για την προφύλαξη δεν είναι να εξαλειφθούν όλες οι κεφαλαλγίες, αλλά να μειωθεί η συχνότητα και έντασή τους. Όλες οι μελέτες προφυλακτικών θεραπειών θα πρέπει να έχουν διάρκεια τουλάχιστον 3 μηνών, σε θεραπευτική δόση, πριν να μπορεί να ληφθεί μια απόφαση αναφορικά με τη δραστικότητα. Ένα προφυλακτικό φάρμακο θα πρέπει να θεωρείται επιτυχημένο εάν μειώσει τη συχνότητα κεφαλαλγίας κατά 50%.


Κριτήρια Έναρξης Προφυλακτικής Αγωγής της Ημικρανίας

1. Πολύ συχνές ημικρανικές κρίσεις (>2 κρίσεις την εβδομάδα)
2. Σημαντική Ανικανότητα (>2 προσβολές τον μήνα διάρκειας >3 ημέρες ή λιγότερο συχνές με πολύ σοβαρή δυσλειτουργία)
3. Η οξεία αντιμετώπιση έχει αποδειχθεί ανεπαρκής ή αντενδείκνυται ή προκαλεί σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες.
4. Κατάχρηση φαρμάκων της οξείας αντιμετώπισης (π.χ. αναλγητικά)
5. Σπάνιες Ημικρανικές καταστάσεις

•Ημικρανία της βασικής αρτηρίας
•Οικογενής Ημιπληγική ημικρανία
•Ημικρανία με παρατεταμένη αύρα
•Ημικρανικά Έμφρακτα

6.Προτίμηση Ασθενούς




Το βιογραφικό  του κυρίου Κωνσταντινίδη Ηλία:
 





ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ:ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΣ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
·Απόφοιτος σχολής επιστημών υγείας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου – τμήμα ιατρικής το 16/11/2001.
·Απόκτηση τίτλου ιατρικής ειδικότητας νευρολογίας 16/7/ 2012

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
·Έναρξη άσκησης ιατρικού επαγγέλματος 05/10/2001, αρ.πρωτ. 16/13781.
·Στο ΓΝ Κατερίνης  από 22/2/2002 έως 21/5/2002.
·Στο ΠΙ Τριλόφου, ΚΥ Αιγινίου από 22/5/2002 έως 21/5/2003.
·Στο Γ.Ν. Ζακύνθου ‘ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ’ από 9/3/2004 έως 8/9/2004 ως ειδικευόμενος παθολογίας.
·Στο Ψ.Ν.Π.Ο από 14/1/2005 έως 13/7/2005 ως ειδικευόμενος ψυχιατρικής.
·Στη Β΄ πανεπιστημιακή νευρολογική κλινική του νοσοκομείου ΆΧΕΠΑ΄από 31/7/2008 έως 30/4/2012 ως ειδικευόμενος νευρολογίας.
·Ως ελεύθερος επαγγελματίας ιατρός νευρολόγος στο νομό Πιερίας από 10/10/2012

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΕΡΓΟ
·Συμμετοχή σε συγγραφή επιστημονικού βιβλίου: «περί ανοιών». ΨΝΠΟ 2007

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΕΡΓΟ
Παρακολούθηση ιατρικών συνεδρίων και σεμιναρίων:
·επιστημονικό συνέδριο ψυχιατρικής  ΨΝΠΟ – 8-9/7/2005
·11ο διεθνές συνέδριο ψυχιατρικής – 2-5/5/2006
·23ο πανελλήνιο συνέδριο Ελλήνων νευρολόγων – 14-17/5/2009
·8Ο πανελλήνιο συνέδριο σκλήρυνσης κατά πλάκας – 27-28/5/2010
·εκπαιδευτικό σεμινάριο της ελληνική νευρολογικής εταιρίας – 27/11/10
·9η πανελλήνια διημερίδα εταιρίας μελέτης παθήσεων διαβητικού ποδιού – 10-12/12/2010
·εκπαιδευτικά σεμινάρια στατιστική επεξεργασίας δεδομένων (SPSS) - 14-20/12/2010
·7ο πανελλήνιο ιατρικό-διεπιστημονικό συνέδριο νόσου Alzheimer και συγγενών διαταραχών – 16-20/2/2011
·21ο πανευρωπαϊκό νευρολογικό συνέδριο (ENS) – 28-31/5/2011
·ημερίδα διαβητικό πόδι – 4/6/2011
·10η πανελλήνια διημερίδα εταιρίας μελέτης παθήσεων διαβητικού ποδιού – 21-23/8/2011
·εκπαιδευτικό σεμινάριο της ελληνική νευρολογικής εταιρίας –  5/11/11
·κλινικά ζητήματα στην πρωτοβάθμια αντιμετώπιση ασθενών με υπέρταση – 8/11/2011
·εκπαιδευτικό σεμινάριο της ελληνική νευρολογικής εταιρίας –  28/4/12
·11η πανελλήνια διημερίδα εταιρίας μελέτης παθήσεων διαβητικού ποδιού  – 6-8/7/2012
·26ο πανελλήνιο συνέδριο Ελλήνων νευρολόγων – 20-23/6/2013
·15η πανελλήνια διημερίδα εταιρίας μελέτης παθήσεων διαβητικού ποδιού – 2-4/5/2-14
4Ο πανελλήνιο συνέδριο κλινικής νευροφυσιολογίας – 25-28/8