Πραγματοποιήθηκε σήμερα το απόγευμα στα γραφεία του Πιερικού Αρχέλαου, στο Κελιστό Γυμναστήριο Σιδηροδρομικού Κατερίνης, συνέντευξη τύπου μέσα από την οποία παρουσιαστικά η επόμενη ημέρα της ομάδας.
Μέσα σε ένα έντονα συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα ο απερχόμενος πρόεδρος του Πιερικού Αρχέλαου, Αποστόλης Πόδας ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη διοίκηση του συλλόγου, μετά από δεκατρία χρόνια διοικητικής ενασχόλησης με το άθλημα της καλαθοσφαίρισης.
Ανάλογη απόφαση ανακοινώθηκε και από τον γενικό αρχηγό της ομάδας, Δημήτρη Πόδα, ο οποίος ωστόσο θα παραμείνει στη διοίκηση του συλλόγου.
Αμφότεροι δήλωσαν ότι θα παραμείνουν κοντά στον σύλλογο που υπηρέτησαν από το 2008, αλλά και επί σειρά ετών τον Πιερικό και τον Αρχέλαο, πριν οι δύο σύλλογοι συγχωνευτούν.
Τα ηνία του συλλόγου παραδόθηκαν στους Στέλιο Χατζηιωάννου, Μίλτο Μηλιάτη και Χρήστο Ξηρομερίτη, οι οποίοι έχουν πιάσει ήδη δουλειά, για να φέρουν εις πέρας την σεζόν που ξεκινάει, αγωνιστικά, λίαν συντόμως.
Το λόγο πήρε πρώτος ο απερχόμενος πρόεδρος του Πιερικού Αρχέλαου, Αποστόλης Πόδας ο οποίος είπε:
«Θέλω να ευχαριστήσω τους εκπροσώπους του τύπου της Πιερίας, οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια είναι δίπλα στον σύλλογο, τον Πιερικό Αρχέλαο και είναι και σήμερα κοντά μας, σε άλλη μία σημαντική ημέρα του συλλόγου ο οποίος εκπροσωπεί διαχρονικά την πόλη, αλλά και όλη την ευρύτερη περιοχή.
Θα ξεκινήσω κάνοντας μία σύντομη ιστορική αναδρομή. Όταν, εγώ και κάποιοι πολύ καλοί φίλοι, ξεκινήσαμε το 2004 ξανά τον Πιερικό στο μπάσκετ, ο οποίος ήταν σχεδόν διαλυμένος, τα παιδιά που ασχολούνταν με το μπάσκετ, κατά ομολογία των ανθρώπων που ασχολούνταν με το μπάσκετ, δεν ξεπερνούσαν τα διακόσια πενήντα, εγώ θα πω τριακόσια. Σήμερα, αν ρωτήσει κάποιος, πόσα είναι τα παιδιά που είναι κοντά στο άθλημα, κάποιοι λένε ότι είναι χίλια πεντακόσια, εγώ θα πω χίλια. Το σίγουρο είναι ότι αυτή η πόλη δεν τετραπλασιάστηκε. Το πολύ σημαντικό για όλους εμάς, αυτούς που στελεχώσαμε τον Πιερικό το 2004 και τον Πιερικό Αρχέλαο το 2008, ήταν ότι τα παιδιά που βρέθηκαν κοντά στο άθλημα, πολλαπλασιάστηκαν.
Μία πολύ μεγάλη στιγμή του συλλόγου ήταν το 2008, όταν δημιουργήθηκε αυτός ο σύλλογος. Όταν έγινε μία πολύ μεγάλη συνένωση, η οποία έγινε μεταξύ των δύο μεγάλων συλλόγων της Κατερίνης, του Πιερικού και του Αρχέλαου, η οποία ήταν όνειρο πολλών γενεών, πολλών παραγόντων, πολλών ανθρώπων, αλλά δε γίνονταν. Βάλαμε τα προσωπικά μας κάτω από το γενικό καλό και από τότε ξεκίνησε μία πορεία, μετά από εννέα αγωνιστικές περιόδους, στις οποίες είχα την τιμή να είμαι πρόεδρος, ο σύλλογος αγωνίστηκε από το 2008 έως σήμερα σε επίπεδο Α2 και Β’ Εθνικής Κατηγορίας. Την περίοδο 2008-10 στην ενιαία Β’ Εθνική, από το 2010 έως το 2012 στην Α2 και από το 2012 έως και σήμερα η ομάδα αγωνίζεται στην Β’ Εθνική, με μία σταθερή παρουσία στο υψηλό επίπεδο του ελληνικού μπάσκετ.
Επίσης από το 2012 μέχρι και φέτος, είχαμε τέσσερις συμμετοχές σε τελικές φάσεις Εφήβων και Παίδων. Το 2012 οι Εφηβοι στην Καβάλα, το 2015 οι Παίδες στην Πάτρα, το 2016 στην Καστοριά και το 2017, μία πανάξια πρόκριση στην τελική φάση του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Εφήβων, η οποία διεξήχθη στην Κατερίνη. Όλες αυτές οι προκρίσεις επιτεύχθηκαν με προπονητή τον Στέλιο Χατζηιωάννου, τον οποίο έχω δίπλα μου. Ένα παιδί του συλλόγου, ο οποίος πραγματικά κοσμεί τον σύλλογο και φυσικά, με τη βοήθεια όλων των συνεργατών προπονητών που στάθηκαν δίπλα σε αυτό το όραμα, το οποίο έλεγε μία ομάδα και μία πόλη ενωμένη. Κι εμείς αυτό το κάναμε πράξη. Και για αυτόν το λόγο ήρθαν και αυτά τα αποτελέσματα.
Όλα αυτά τα χρόνια, ο μεγάλος στόχος ήταν, κάποια στιγμή, αυτός ο σύλλογος ο οποίος εκπροσωπεί μία πόλη σαν την Κατερίνη, να έχει ένα γηγενή κορμό. Και αυτό, με πολύ και συστηματική δουλειά και με τη βοήθεια όλων των προπονητών, από το πιο χαμηλό ηλιακό τμήμα, καταφέραμε τα τελευταία χρόνια, ο σύλλογος να έχει μία δομή, πολύ κοντά στο ποσοστό που θέλαμε. Επίσης, τρία παιδιά, ο Γιώργος Τσαλπούρης, ο Κώστας Φακοπουλίδης και ο Κώστας Τσιρογιάννης, έφτασαν στα υψηλότερα κλιμάκια των ηλικιακών εθνικών ομάδων. Μάλιστα, ο Γιώργος Τσαλμπούρης, ένα παιδί δημιούργημα της ακαδημίας μας, κατάφερε να αγωνίζεται στην Α.Ε.Κ. η Τρίτη δύναμη στο ελληνικό μπάσκετ και με πάρα πολύ μεγάλες φιλοδοξίες. Ο Κώστας Φακοπουλίδης αγωνίζεται στον Παπάγο, στην Α2 και ο Κώστας Τσιρογιάννης σε ηλικία 16,5 χρόνών έκανε 28 συμμετοχές στην Β’ Εθνική και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στην τελική φάση του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Εφήβων.
Όλα αυτά, δίνουν το στίγμα μιας δουλειάς κι ενός οράματος το οποίο το είχαμε και το τρέξαμε πολλοί άνθρωποι, γιατί το πιστεύαμε.
Επίσης τη χρονιά που πέρασε, έγινε μία τρομερή πρσπάθεια να σωθεί η ομάδα, την οποία, τον Φεβρουάριο, όλοι θεωρούσαν ότι θα υποβιβαστεί από την Β’ Εθνική, πετυχαίνοντας μία παραμονή η οποία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, με ρόστερ αποτελούμενο από παιδιά, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, από την Κατερίνη.
Επίσης τα κορίτσια μας, με προπονήτρια την Τασούλα Τσιρογιάννη, πέτυχαν μία εύκολη παραμονή στην Α2 Εθνική Κατηγορίας.
Ένας σύλλογος ο οποίος δείχνει και βγάζει υγεία. Αυτός ήταν ο στόχος μας από την αρχή και τον υλοποιήσαμε.
Όμως στην ζωή υπάρχουν κύκλοι. Και αυτό που αισθανόμαστε έντονα, οι άνθρωποι οι οποίοι είμαστε δίπλα στον σύλλογο όλα αυτά τα χρόνια, ότι αυτός ο κύκλος έκλεισε. Και αυτός ο σύλλογος, ο οποίος τυγχάνει πολύ μεγάλης αναγνωρισιμότητας και εκτός Πιερίας, γιατί κάνει δουλειά και δεν στέκεται στα λόγια, όλα αυτά τα χρόνια.
Ο σύλλογος πρέπει να προχωρήσει στην επόμενη ημέρα, με ανθρώπους οι οποίοι προέρχονται από τα σπλάχνα του.
Προσωπικά, θέλω να πω ότι συμπλήρωσα τετρακόσια Σαββατοκύριακα στα γήπεδα, από το 2004 και μετά, κοντά στην ομάδα και τα παιδιά και γι’ αυτό είμαι πραγματικά υπερήφανος, όπως και ο Δημήτρης Πόδας δίπλα μου. Όσοι ήμασταν δίπλα στον σύλλογο, πραγματικά καταθέσαμε καρδιά και ψυχή όλα αυτά τα χρόνια και νομίζω ότι κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε για το άθλημα στην πολή μας.
Όταν κλείνει ένας κύκλος, όλα φαίνονται δύσκολα. Έτσι, η απόφαση η δική μας είναι να αποχωρήσουμε από τη διοίκηση του συλλόγου και η επόμενη μέρα ανήκει, δικαιωματικά, στους ανθρώπους οι οποίοι στήριξαν τον σύλλογο και ήταν δίπλα του από την πρώτη στιγμή αυτής της πορείας. Θεωρώ λοιπόν, ότι αυτοί είναι η καλύτερη επιλογή για την καλύτερη ημέρα του συλλόγου.
Ο στόχος του συλλόγου είναι να παραμείνει δυναμικά στο χώρο, όπως έκανε όλα αυτά τα χρόνια και να συνεχίσει να είναι μία από τις κορυφαίες αθλητικές ακαδημίες στο άθλημα της καλαθοσφαίρισης.
Πέρα από τη δουλειά που κάνουν οι προπονητές, αυτό που εγώ θεωρώ τη μεγάλη παρακαταθήκη του συλλόγου, είναι η νοοτροπία. Ότι τα παιδιά του συλλόγου -και γι’ αυτό είμαστε περήφανοι όλοι- είναι παιδιά που ξεχωρίζουν με την παρουσία τους. Εντός κι εκτός σχολείου, στα γήπεδα και γι’ αυτό θεωρώ ότι αυτή η νοοτροπία, η οποία έχει περάσει στο DNA του συλλόγου, είναι αυτή που θα καθορίσει την επόμενη ημέρα του, η οποία θα είναι επίσης πολύ δυνατή.
Όπως είπα και πριν, η επόμενη ημέρα ανήκει δικαιωματικά στους ανθρώπους του συλλόγου. Τον Στέλιο Χατζηιωάννου, τον Χρήστο Ξηρομερίτη και τον Μίλτο Μηλιάτη και είμαι σίγουρος ότι αυτή η προσπάθεια θα στελεχωθεί, πολύ σύντομα, ακόμα πιο δυνατά.
Είναι πολύ σημαντικό ότι οι προπονητές οι οποίοι στηρίξαμε, γιατί οι προπονητές και τα παιδιά ήταν το στήριγμα αυτού του οικοδομήματος, είναι δίπλα και είναι πραγματικά τα στοιχεία αυτά τα οποία χαρακτηρίζονται υγιή.
Επίσης είναι πολύ σημαντικό το να βλέπουμε και να διαβάζουμε ότι οι ομάδες της πόλης, οι οποίες αγωνίζονται στις χαμηλότερες κατηγορίες, στελεχώνονται συντριπτικά από παιδιά τα οποία ξεκίνησαν από τα τμήματα υποδομής του Πιερικού Αρχέλαου και αυτό με κάνει ακόμα πιο χαρούμενο και πραγματικά, εύχομαι σύντομα οι στόχοι όλων αυτών των ομάδων να επιτευχθούν, ώστε η μεγάλη ομάδα της πόλης, που είναι ο Πιερικός Αρχέλαος, να αισθάνεται ακόμα πιο χαρούμενος και υπερήφανος για αυτήν την εξέλιξη.
Θεωρώ ότι ο σύλλογος θα παραμείνει συμπαγής και θα μεγαλώσει. Και αισθάνομαι ότι και κάποιοι άνθρωποι που θέλουν να έρθουν κοντά στον σύλλογο, το γεγονός ότι ήμασταν εμείς για αρκετά χρόνια μπορεί να λειτουργούσε αποτρεπτικά για αυτούς. Οπότε καλώ, όλους αυτούς που αισθάνονται ότι έχουν να δώσουν κάτι, γιατί η δουλειά που έγινε, έγινε για τα παιδιά.
Επίσης να θυμίσω ότι βρισκόμαστε σε ένα χώρο που όλοι θυμόμαστε ότι χαροπάλευε από το 2001 έως το 2007 και με την πορεία αυτού του συλλόγου, κατάφερε να ολοκληρωθεί από τους φορείς αυτής τη πόλης. Ένα γήπεδο που έχει φιλοξενήσει μία Πανελλήνιο Πρωτάθλημα μπάσκετ και Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα βόλεϊ.
Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω όλους αυτούς που στάθηκαν κοντά στον σύλλογο, στην προσπάθεια όλων αυτών των ετών. Είναι πραγματικά αναρίθμητοι και δε θέλω να αδικήσω κάποιον. Σίγουρα ο Δήμαρχος, αλλά και όλη η πόλη, ήταν πολύ κοντά. Οι χορηγοί οι οποίοι στήριξαν όλη αυτήν την προσπάθεια, αυτά τα χρόνια και οι φίλαθλοι οι οποίοι ήταν κοντά. Κάποια στιγμή πιο έντονα, κάποια άλλη αισθανθήκαμε την απουσία τους, αλλά ο φίλαθλος έχει πάντα δίκιο.
Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίσιρης και της τοπικής ένωσης, για την συνεργασία που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια.
Σε ότι αφορά την επόμενη ημέρα, σας ενημερώνω ότι ο στόχος είναι ο σύλλογος να προχωρήσει έχοντας την ακαδημία του ως βασικό κύτταρο της παραγωγικής διαδικασίας. Η γυναικεία ομάδα θα αγωνιστεί στην Α2 Εθνική Κατηγορία και σε ότι αφορά την ανδρική ομάδα, η Β’ Εθνική είναι εδώ. Από εκεί και πέρα, θα γίνει το καλύτερο για το σύλλογοκαι για όλους».
Σε ερώτημα σχετικά με το ότι και φέτος είχαν προαναγγελθεί ανάλογες εξελίξεις και στους λόγους που αυτές συνέβησαν φέτος και όχι πέρυσι, ο Αποστόλης Πόδας απάντησε:
«Πέρυσι είχαν ξεκινήσει οι εξελίξεις, αλλά θεωρήσαμε, μετά από κουβέντες που έγιναν με τους συνεργάτες που βρίσκονται δίπλα μας, ότι ο σύλλογος έπρεπε, εκείνη την στιγμή, να σταθεί απολύτως ενωμένος. Δε θέλω να επεκταθώ σε αυτήν την κουβέντα και να ασχολούμαστε πάντα με μικρά. Εμείς κοιτάμε πάντα τη μεγάλη εικόνα. Αυτό κάναμε πάντα, όλα αυτά τα χρόνια. Κοιτούσαμε, κοιτάμε και θα κοιτάμε το πώς θα γίνουν καλύτερα τα παιδιά στον αθλητισμό και μέσα από τον αθλητισμό.
Δεν ήμουν καλός, το ίδιο και οι συνεργάτες μου, στο να κάνουμε προσεγγίσεις καφενείου. Λάθη έγιναν πάρα πολλά. Λάθη δεν κάνει μόνο όποιος είναι ξαπλωμένος και κάνει κριτική. Πιστεύω απόλυτα στο κριτήριο των Κατερινιωτών και των Πιεριών φιλάθλων.
Ο σύλλογος χαίρει πολύ μεγάλης εκτίμησης σε όλους όσους ασχολούνται με το ελληνικό μπάσκετ. Σήμερα δέχτηκα πολλά τηλέφωνα από φίλους, ανθρώπους του αθλήματος εκτός Κατερίνης. Αν μη τι άλλο, το μπάσκετ μου αφήνει μία πολύ γλυκιά γεύση, σε ότι αφορά τους πραγματικούς φίλους που κάναμε παντού.
Επίσης, συνεργαστήκαμε με προπονητές υψηλής κλάσης, όπως ο Θανάσης Μολυβδάς και ο Στέλιος Καλύβας, οι οποίοι θήτευσαν και σε εθνικές ομάδες. Αν μη τι άλλο, όλα αυτά τα χρόνια βγήκε στην πόλη μία νέα γενιά προπονητών, τους βλέπετε αριστερά και δεξιά μου, για τους οποίους είμαστε πραγματικά υπερήφανοι.
Οφείλω να πω και ότι η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών που αγωνίστηκαν εδώ και δεν είναι Κατερινιώτες, αγάπησαν πραγματικά την ομάδα και δεθήκαν με την πόλη. Παραδείγματα, ο Χρήστος Γκογκίδης που είναι εδώ μαζί μας, ο οποίος έχοντας καταγωγή από το Αιγίνιο, ήρθε εδώ στην πόλη, έπαιξε μπάσκετ και προσέφερε στην ομάδα και πλέον ζει με την οικογένειά του στην Κατερίνη, όπως και ο Αντώνης Γκοντόπουλος, ο οποίος έκανε μία φοβερή τετραετία στην ομάδα, δέθηκε και την αγάπησε, όπως και πολλά άλλα παραδείγματα. Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών και ήρθαν και παίκτες πολύ μεγάλης αξίας, δώσαν τον καλύτερό τους εαυτό, δέθηκαν με την πόλη και γι’ αυτόθέλω να τους ευχαριστήσω όλους».
Στην ερώτηση αν νιώθει ότι το ισχυρό οικοδόμημα του Πιερικού Αρχέλαου κλονίζεται κι εάν θα υπάρξει η στήριξη της απερχόμενης διοίκησης στη νέα προσπάθεια, ο Απόστολος Πόδας δήλωσε:
«Αυτό το ισχυρό, αυτήν την στιγμή δεν είναι ισχυρό. Δεν είναι ψηλά. Θα γίνει ξανά, σιγά σιγά, με υπομονή και δουλειά ισχυρό.
Εγώ έκανα μία κουβέντα με τον Στέλιο Χατζηιωάννου και σύμφωνήσαμε ότι ο σύλλογος πρέπει να κάνει ένα update. Το πώς θα λειτουργήσει αυτό θα το δούμε στην πορεία. Σε ότι με αφορά, εγώ θα είμαι στο γήπεδο. Πλέον έχω και τρία παιδιά και πρέπει να είμαι και με τα παιδιά μου. Είτε στο γήπεδο, είτε εκτός αθλητισμού. Το σημαντικό είναι ότι τα παιδιά είναι στον αθλητισμό».
Ο Δημήτρης Πόδας δήλωσε σχετικά:
«Είναι μία μέρα με ανάμεικτα συναισθήματα, γιατί είναι σα να αφήνουμε το σπίτι μας. Όταν έχεις περάσει τόσες ώρες, όταν έχεις βιώσει τόσα συναισθήματα, τόσες χαρές και τόσες λύπες και τόσο έντονες στιγμές. Υπάρχει πραγματικά φόρτιση. Από την άλλη, νιώθω μία ηρεμία, γιατί ξέρω ότι τα παιδιά που θα τρέξουν την καθημερινότητα του συλλόγου από εδώ και στο εξής, είναι άνθρωποι που βοήθησαν στο να μεγαλουργήσει ο σύλλογος και έχουν ένα πάρα πολύ μεγάλο μερίδιο σε όλο αυτό. Αυτό με κάνει να νιώθω ήρεμος και θεωρώ ότι είναι μία καλή εξέλιξη και ο σύλλογος θα έχει μία καλή μετάβαση. Θέλω και πάλι να τους ευχαριστήσω για την συνεργασία όλα αυτά τα χρόνια
Σχετικά με κάποια δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι αυτή η αλλαγή στον σύλλογο είναι λίγο άκαιρη και γίνεται αργά, έχω να πω ότι μπορεί εκτός συλλόγου μπορεί να θεωρούν ότι όλο αυτό τον καιρό δε γίνονταν διεργασίες, αλλά υπήρχαν και ήταν και πολύ έντονες. Από την πλευρά μας δεν ήταν μία εύκολη απόφαση. Είναι μία απόφαση η οποία χρειάστηκε πολύς χρόνος, ώστε να τη φιλτράρουμε και να την πάρουμε.
Από την πλευρά μας υπήρχαν πολλές συζητήσεις, ώστε να φτιαχτεί ένα νέο σχήμα βασισμένο στο μοντέλο της δικής μας διοίκησης. Υπήρξαν ενδιαφέρουσες και σοβαρές συζήτήσεις και όχι μόνο για ένα σχήμα, αλλά δεν προέκυψε κάτι. Οφείλω να ομολογής ότι όλοι οι ενδιαφερόμενοι ήταν τίμιοι απέναντί μας, αλλά είναι μία διαδικασία η οποία ήταν χρονοβόρα. Θέλαμε να βρούμε την καλύτερη λύση για τον σύλλογο, γιατί είναι πολύ απλό να πεις μια μέρα, αποχωρώ και δε μ’ ενδιαφέρει τι γίνεται πίσω. Αυτό για εμάς δεν συμβαίνει. Και η επόμενη ημέρα μας βρίσκει υποστηρικτές του συλλόγου.
Εγώ προσωπικά θα αναλάβω και κάποια θέματα που θα βοηθήσουν στην ομάλή μετάβαση του συλλόγου και δε θα το κάνω από υποχρέωση, αλλά από αγάπη για τον σύλλογο.
Η μέρα αυτή είναι πολύ δύσκολη για εμάς. Είναι πολύ πιο δύσκολη από την ημέρα που ήρθαμε. Νομίζω ότι έγινε το καλύτερο. Το δικό μας μοντέλο διοίκησης νομίζω ότι ταβάνιασε, έφτασε στο τέλος και πλέον υπάρχει μία νέα εποχή για τον σύλλογο, πολύ φωτεινή και όλο αυτό θα είμαστε δίπλα στον σύλλογο. Απλώς δε θα είμαστε εμείς η καθημερινότητα του συλλόγου. Δε θα είμαστε εμείς οι άνθρωποι που θα τρέχουν τον σύλλογο. Υποστηρικτές και φίλοι του συλλόγου θα είμαστε για πάντα.
Κλείνοντας, να πω ότι της επόμενες ημέρες θα συσταθεί ένα νέο διοικητικό συμβούλιο και θα ανακοινωθεί και θα υπάρξουν και κάποιες ακόμα εξελίξεις για τις οποίες θα ενημερωθείτε τις επόμενες ημέρες.».
Στην συνέχεια το μικρόφωνο πήγε στον Χρήστο Ξηρομερίτη, ο οποίος είπε:
«Εγώ θέλω να ευχαριστήσω τον Αποστόλη και τον Δημήτρη για την συνεργασία που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια. Έχουμε διαφωνήσει, έχουμε μαλώσει, έχουμε κάνει τα πάντα, αλλά αυτό που μένει στο τέλος, είναι μία ευχάριστη ανάμνηση.
Όσον αφορά το μέλλον, τα δεκαεπτά χρόνια που βρίσκομαι στο μπάσκετ, έχω κανει έναν κύκλο από προπονητές και παίκτες που πέρασαν από την ομάδα, συμφοιτητές κτλ. Κάθε χρόνο, ένας φίλος με παίρνει κάθε Μάιο και με ρωτάει: «Πώς τα καταφέρνετε; Τι είναι αυτό που κάνετε». Κι επειδή με μου αρέσει η μεμψιμοιρία, θέλω να βάλουμε ένα στόχο και να με πάρει και τον ερχόμενο Μάιο και να μου πει: «Πώς τα καταφέρατε και φέτος».
Ο Αποστόλης λέει ότι το 2004 ανέλαβε τον Πιερικό με μηδέν δελτία. Εμείς αναλαμβάνουμε μία ομάδα που λειτουργεί, τα παιδιά είναι κάτω και προπονούνται, έχουμε μία οργάνωση σε αξιοπρεπές επίπεδο και θα προχωρήσει και παραπάνω και το πιο βασικό έχει κτίσει κάποιες αρχές και τον οδικό χάρτη για το τι θέλει να κάνει με τα παιδιά, και όσον αφορά το κοινωνικό κομμάτι και όσο αφορά το αθλητικό. Αυτή είναι μία παρακαταθήκη που θα την κρατήσουμε και θα προσπαθήσουμε να την εξελίξουμε.
Να πούμε για την Τασούλα και το γυναικείο, που το έκανε μία φορά πέρυσι, ότι είμαστε εδώ να την στηρίξουμε για να τα καταφέρουμε και φέτος».
Τέλος, ο Μίλτος Μιλιάτης δήλωσε:
«Όπως είπαν και οι προλαλήσαντες, έκλεισε ένα κύκλος. Η ομάδα όμως συνεχίζει και υπάρχει. Από εκεί και πέρα, εμείς εφόσον αναλάβαμε αυτήν την ευθύνη, θα προσπαθήσουμε να τρέξουμε τον σύνολο και να μη φανεί έντονα αυτή η αλλαγή. Σίγουρα θα υπάρξουν αλλαγές, αλλά θα προσπαθήσουμε να μη γίνει αυτό εμφανές. Πιστεύω ότι η επόμενη μέρα θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Όσοι αναλαμβάνουμε όλο αυτό, έχουμε και κάποια εμπειρία και παραστάσεις και εκτός Κατερίνης. Έχω δουλέψει ως υπεύθυνος ακαδημιών στον Άρη, έχω δουλέψει στον Πανιώνιο και σε εθνικές ομάδες. Όλοι έχουμε να δώσουμε το κάτι παραπάνω. Είναι καλό το γεγονός ότι δε θα διοικεί ένας. Αυτό κάνει τα πράγματα πιο εύκολα και πιο λειτουργικά. Δεν θα πέσει όλο το βάρος σε έναν. Εύχομαι και πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά. Και όλα για τον Πιερικό Αρχέλαο.
Την συνέντευξη τύπου έκλεισε ο Αποστόλης Πόδας λέγοντας:
«Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους που ήσασταν παρόντες και που ήσασταν δίπλα στον σύλλογο από την πρώτη ημέρα. Δίπλα σε αυτό το εγχείρημα το όποιο το αγκάλιασε η πόλη, το αγκαλιάσατε κι εσείς και γι’ αυτόν το λόγο είχε αυτήν την πορεία. Ο Πιερικός Αρχέλαος ήταν ένα εγχείρημα το όποιο όλη η Ελλάδα στοιχημάτιζε ότι δε θα πετύχει η συνένωση και είναι από τα λίγα μοντέλα συνένωσης το οποίο έχει επιτύχει τόσο πολύ. Γιατί το αγκάλιασε η πόλη. Πάμε για τα επόμενα, με υπομονή και με πολύ δουλειά, την οποία ξέρω ότι τα παιδιά την κάνουν με τον καλύτερο τρόπο. Βήμα βήμα θα επιτύχει».
Μέσα σε ένα έντονα συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα ο απερχόμενος πρόεδρος του Πιερικού Αρχέλαου, Αποστόλης Πόδας ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη διοίκηση του συλλόγου, μετά από δεκατρία χρόνια διοικητικής ενασχόλησης με το άθλημα της καλαθοσφαίρισης.
Ανάλογη απόφαση ανακοινώθηκε και από τον γενικό αρχηγό της ομάδας, Δημήτρη Πόδα, ο οποίος ωστόσο θα παραμείνει στη διοίκηση του συλλόγου.
Αμφότεροι δήλωσαν ότι θα παραμείνουν κοντά στον σύλλογο που υπηρέτησαν από το 2008, αλλά και επί σειρά ετών τον Πιερικό και τον Αρχέλαο, πριν οι δύο σύλλογοι συγχωνευτούν.
Τα ηνία του συλλόγου παραδόθηκαν στους Στέλιο Χατζηιωάννου, Μίλτο Μηλιάτη και Χρήστο Ξηρομερίτη, οι οποίοι έχουν πιάσει ήδη δουλειά, για να φέρουν εις πέρας την σεζόν που ξεκινάει, αγωνιστικά, λίαν συντόμως.
Το λόγο πήρε πρώτος ο απερχόμενος πρόεδρος του Πιερικού Αρχέλαου, Αποστόλης Πόδας ο οποίος είπε:
«Θέλω να ευχαριστήσω τους εκπροσώπους του τύπου της Πιερίας, οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια είναι δίπλα στον σύλλογο, τον Πιερικό Αρχέλαο και είναι και σήμερα κοντά μας, σε άλλη μία σημαντική ημέρα του συλλόγου ο οποίος εκπροσωπεί διαχρονικά την πόλη, αλλά και όλη την ευρύτερη περιοχή.
Θα ξεκινήσω κάνοντας μία σύντομη ιστορική αναδρομή. Όταν, εγώ και κάποιοι πολύ καλοί φίλοι, ξεκινήσαμε το 2004 ξανά τον Πιερικό στο μπάσκετ, ο οποίος ήταν σχεδόν διαλυμένος, τα παιδιά που ασχολούνταν με το μπάσκετ, κατά ομολογία των ανθρώπων που ασχολούνταν με το μπάσκετ, δεν ξεπερνούσαν τα διακόσια πενήντα, εγώ θα πω τριακόσια. Σήμερα, αν ρωτήσει κάποιος, πόσα είναι τα παιδιά που είναι κοντά στο άθλημα, κάποιοι λένε ότι είναι χίλια πεντακόσια, εγώ θα πω χίλια. Το σίγουρο είναι ότι αυτή η πόλη δεν τετραπλασιάστηκε. Το πολύ σημαντικό για όλους εμάς, αυτούς που στελεχώσαμε τον Πιερικό το 2004 και τον Πιερικό Αρχέλαο το 2008, ήταν ότι τα παιδιά που βρέθηκαν κοντά στο άθλημα, πολλαπλασιάστηκαν.
Μία πολύ μεγάλη στιγμή του συλλόγου ήταν το 2008, όταν δημιουργήθηκε αυτός ο σύλλογος. Όταν έγινε μία πολύ μεγάλη συνένωση, η οποία έγινε μεταξύ των δύο μεγάλων συλλόγων της Κατερίνης, του Πιερικού και του Αρχέλαου, η οποία ήταν όνειρο πολλών γενεών, πολλών παραγόντων, πολλών ανθρώπων, αλλά δε γίνονταν. Βάλαμε τα προσωπικά μας κάτω από το γενικό καλό και από τότε ξεκίνησε μία πορεία, μετά από εννέα αγωνιστικές περιόδους, στις οποίες είχα την τιμή να είμαι πρόεδρος, ο σύλλογος αγωνίστηκε από το 2008 έως σήμερα σε επίπεδο Α2 και Β’ Εθνικής Κατηγορίας. Την περίοδο 2008-10 στην ενιαία Β’ Εθνική, από το 2010 έως το 2012 στην Α2 και από το 2012 έως και σήμερα η ομάδα αγωνίζεται στην Β’ Εθνική, με μία σταθερή παρουσία στο υψηλό επίπεδο του ελληνικού μπάσκετ.
Επίσης από το 2012 μέχρι και φέτος, είχαμε τέσσερις συμμετοχές σε τελικές φάσεις Εφήβων και Παίδων. Το 2012 οι Εφηβοι στην Καβάλα, το 2015 οι Παίδες στην Πάτρα, το 2016 στην Καστοριά και το 2017, μία πανάξια πρόκριση στην τελική φάση του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Εφήβων, η οποία διεξήχθη στην Κατερίνη. Όλες αυτές οι προκρίσεις επιτεύχθηκαν με προπονητή τον Στέλιο Χατζηιωάννου, τον οποίο έχω δίπλα μου. Ένα παιδί του συλλόγου, ο οποίος πραγματικά κοσμεί τον σύλλογο και φυσικά, με τη βοήθεια όλων των συνεργατών προπονητών που στάθηκαν δίπλα σε αυτό το όραμα, το οποίο έλεγε μία ομάδα και μία πόλη ενωμένη. Κι εμείς αυτό το κάναμε πράξη. Και για αυτόν το λόγο ήρθαν και αυτά τα αποτελέσματα.
Όλα αυτά τα χρόνια, ο μεγάλος στόχος ήταν, κάποια στιγμή, αυτός ο σύλλογος ο οποίος εκπροσωπεί μία πόλη σαν την Κατερίνη, να έχει ένα γηγενή κορμό. Και αυτό, με πολύ και συστηματική δουλειά και με τη βοήθεια όλων των προπονητών, από το πιο χαμηλό ηλιακό τμήμα, καταφέραμε τα τελευταία χρόνια, ο σύλλογος να έχει μία δομή, πολύ κοντά στο ποσοστό που θέλαμε. Επίσης, τρία παιδιά, ο Γιώργος Τσαλπούρης, ο Κώστας Φακοπουλίδης και ο Κώστας Τσιρογιάννης, έφτασαν στα υψηλότερα κλιμάκια των ηλικιακών εθνικών ομάδων. Μάλιστα, ο Γιώργος Τσαλμπούρης, ένα παιδί δημιούργημα της ακαδημίας μας, κατάφερε να αγωνίζεται στην Α.Ε.Κ. η Τρίτη δύναμη στο ελληνικό μπάσκετ και με πάρα πολύ μεγάλες φιλοδοξίες. Ο Κώστας Φακοπουλίδης αγωνίζεται στον Παπάγο, στην Α2 και ο Κώστας Τσιρογιάννης σε ηλικία 16,5 χρόνών έκανε 28 συμμετοχές στην Β’ Εθνική και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στην τελική φάση του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Εφήβων.
Όλα αυτά, δίνουν το στίγμα μιας δουλειάς κι ενός οράματος το οποίο το είχαμε και το τρέξαμε πολλοί άνθρωποι, γιατί το πιστεύαμε.
Επίσης τη χρονιά που πέρασε, έγινε μία τρομερή πρσπάθεια να σωθεί η ομάδα, την οποία, τον Φεβρουάριο, όλοι θεωρούσαν ότι θα υποβιβαστεί από την Β’ Εθνική, πετυχαίνοντας μία παραμονή η οποία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, με ρόστερ αποτελούμενο από παιδιά, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, από την Κατερίνη.
Επίσης τα κορίτσια μας, με προπονήτρια την Τασούλα Τσιρογιάννη, πέτυχαν μία εύκολη παραμονή στην Α2 Εθνική Κατηγορίας.
Ένας σύλλογος ο οποίος δείχνει και βγάζει υγεία. Αυτός ήταν ο στόχος μας από την αρχή και τον υλοποιήσαμε.
Όμως στην ζωή υπάρχουν κύκλοι. Και αυτό που αισθανόμαστε έντονα, οι άνθρωποι οι οποίοι είμαστε δίπλα στον σύλλογο όλα αυτά τα χρόνια, ότι αυτός ο κύκλος έκλεισε. Και αυτός ο σύλλογος, ο οποίος τυγχάνει πολύ μεγάλης αναγνωρισιμότητας και εκτός Πιερίας, γιατί κάνει δουλειά και δεν στέκεται στα λόγια, όλα αυτά τα χρόνια.
Ο σύλλογος πρέπει να προχωρήσει στην επόμενη ημέρα, με ανθρώπους οι οποίοι προέρχονται από τα σπλάχνα του.
Προσωπικά, θέλω να πω ότι συμπλήρωσα τετρακόσια Σαββατοκύριακα στα γήπεδα, από το 2004 και μετά, κοντά στην ομάδα και τα παιδιά και γι’ αυτό είμαι πραγματικά υπερήφανος, όπως και ο Δημήτρης Πόδας δίπλα μου. Όσοι ήμασταν δίπλα στον σύλλογο, πραγματικά καταθέσαμε καρδιά και ψυχή όλα αυτά τα χρόνια και νομίζω ότι κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε για το άθλημα στην πολή μας.
Όταν κλείνει ένας κύκλος, όλα φαίνονται δύσκολα. Έτσι, η απόφαση η δική μας είναι να αποχωρήσουμε από τη διοίκηση του συλλόγου και η επόμενη μέρα ανήκει, δικαιωματικά, στους ανθρώπους οι οποίοι στήριξαν τον σύλλογο και ήταν δίπλα του από την πρώτη στιγμή αυτής της πορείας. Θεωρώ λοιπόν, ότι αυτοί είναι η καλύτερη επιλογή για την καλύτερη ημέρα του συλλόγου.
Ο στόχος του συλλόγου είναι να παραμείνει δυναμικά στο χώρο, όπως έκανε όλα αυτά τα χρόνια και να συνεχίσει να είναι μία από τις κορυφαίες αθλητικές ακαδημίες στο άθλημα της καλαθοσφαίρισης.
Πέρα από τη δουλειά που κάνουν οι προπονητές, αυτό που εγώ θεωρώ τη μεγάλη παρακαταθήκη του συλλόγου, είναι η νοοτροπία. Ότι τα παιδιά του συλλόγου -και γι’ αυτό είμαστε περήφανοι όλοι- είναι παιδιά που ξεχωρίζουν με την παρουσία τους. Εντός κι εκτός σχολείου, στα γήπεδα και γι’ αυτό θεωρώ ότι αυτή η νοοτροπία, η οποία έχει περάσει στο DNA του συλλόγου, είναι αυτή που θα καθορίσει την επόμενη ημέρα του, η οποία θα είναι επίσης πολύ δυνατή.
Όπως είπα και πριν, η επόμενη ημέρα ανήκει δικαιωματικά στους ανθρώπους του συλλόγου. Τον Στέλιο Χατζηιωάννου, τον Χρήστο Ξηρομερίτη και τον Μίλτο Μηλιάτη και είμαι σίγουρος ότι αυτή η προσπάθεια θα στελεχωθεί, πολύ σύντομα, ακόμα πιο δυνατά.
Είναι πολύ σημαντικό ότι οι προπονητές οι οποίοι στηρίξαμε, γιατί οι προπονητές και τα παιδιά ήταν το στήριγμα αυτού του οικοδομήματος, είναι δίπλα και είναι πραγματικά τα στοιχεία αυτά τα οποία χαρακτηρίζονται υγιή.
Επίσης είναι πολύ σημαντικό το να βλέπουμε και να διαβάζουμε ότι οι ομάδες της πόλης, οι οποίες αγωνίζονται στις χαμηλότερες κατηγορίες, στελεχώνονται συντριπτικά από παιδιά τα οποία ξεκίνησαν από τα τμήματα υποδομής του Πιερικού Αρχέλαου και αυτό με κάνει ακόμα πιο χαρούμενο και πραγματικά, εύχομαι σύντομα οι στόχοι όλων αυτών των ομάδων να επιτευχθούν, ώστε η μεγάλη ομάδα της πόλης, που είναι ο Πιερικός Αρχέλαος, να αισθάνεται ακόμα πιο χαρούμενος και υπερήφανος για αυτήν την εξέλιξη.
Θεωρώ ότι ο σύλλογος θα παραμείνει συμπαγής και θα μεγαλώσει. Και αισθάνομαι ότι και κάποιοι άνθρωποι που θέλουν να έρθουν κοντά στον σύλλογο, το γεγονός ότι ήμασταν εμείς για αρκετά χρόνια μπορεί να λειτουργούσε αποτρεπτικά για αυτούς. Οπότε καλώ, όλους αυτούς που αισθάνονται ότι έχουν να δώσουν κάτι, γιατί η δουλειά που έγινε, έγινε για τα παιδιά.
Επίσης να θυμίσω ότι βρισκόμαστε σε ένα χώρο που όλοι θυμόμαστε ότι χαροπάλευε από το 2001 έως το 2007 και με την πορεία αυτού του συλλόγου, κατάφερε να ολοκληρωθεί από τους φορείς αυτής τη πόλης. Ένα γήπεδο που έχει φιλοξενήσει μία Πανελλήνιο Πρωτάθλημα μπάσκετ και Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα βόλεϊ.
Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω όλους αυτούς που στάθηκαν κοντά στον σύλλογο, στην προσπάθεια όλων αυτών των ετών. Είναι πραγματικά αναρίθμητοι και δε θέλω να αδικήσω κάποιον. Σίγουρα ο Δήμαρχος, αλλά και όλη η πόλη, ήταν πολύ κοντά. Οι χορηγοί οι οποίοι στήριξαν όλη αυτήν την προσπάθεια, αυτά τα χρόνια και οι φίλαθλοι οι οποίοι ήταν κοντά. Κάποια στιγμή πιο έντονα, κάποια άλλη αισθανθήκαμε την απουσία τους, αλλά ο φίλαθλος έχει πάντα δίκιο.
Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίσιρης και της τοπικής ένωσης, για την συνεργασία που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια.
Σε ότι αφορά την επόμενη ημέρα, σας ενημερώνω ότι ο στόχος είναι ο σύλλογος να προχωρήσει έχοντας την ακαδημία του ως βασικό κύτταρο της παραγωγικής διαδικασίας. Η γυναικεία ομάδα θα αγωνιστεί στην Α2 Εθνική Κατηγορία και σε ότι αφορά την ανδρική ομάδα, η Β’ Εθνική είναι εδώ. Από εκεί και πέρα, θα γίνει το καλύτερο για το σύλλογοκαι για όλους».
Σε ερώτημα σχετικά με το ότι και φέτος είχαν προαναγγελθεί ανάλογες εξελίξεις και στους λόγους που αυτές συνέβησαν φέτος και όχι πέρυσι, ο Αποστόλης Πόδας απάντησε:
«Πέρυσι είχαν ξεκινήσει οι εξελίξεις, αλλά θεωρήσαμε, μετά από κουβέντες που έγιναν με τους συνεργάτες που βρίσκονται δίπλα μας, ότι ο σύλλογος έπρεπε, εκείνη την στιγμή, να σταθεί απολύτως ενωμένος. Δε θέλω να επεκταθώ σε αυτήν την κουβέντα και να ασχολούμαστε πάντα με μικρά. Εμείς κοιτάμε πάντα τη μεγάλη εικόνα. Αυτό κάναμε πάντα, όλα αυτά τα χρόνια. Κοιτούσαμε, κοιτάμε και θα κοιτάμε το πώς θα γίνουν καλύτερα τα παιδιά στον αθλητισμό και μέσα από τον αθλητισμό.
Δεν ήμουν καλός, το ίδιο και οι συνεργάτες μου, στο να κάνουμε προσεγγίσεις καφενείου. Λάθη έγιναν πάρα πολλά. Λάθη δεν κάνει μόνο όποιος είναι ξαπλωμένος και κάνει κριτική. Πιστεύω απόλυτα στο κριτήριο των Κατερινιωτών και των Πιεριών φιλάθλων.
Ο σύλλογος χαίρει πολύ μεγάλης εκτίμησης σε όλους όσους ασχολούνται με το ελληνικό μπάσκετ. Σήμερα δέχτηκα πολλά τηλέφωνα από φίλους, ανθρώπους του αθλήματος εκτός Κατερίνης. Αν μη τι άλλο, το μπάσκετ μου αφήνει μία πολύ γλυκιά γεύση, σε ότι αφορά τους πραγματικούς φίλους που κάναμε παντού.
Επίσης, συνεργαστήκαμε με προπονητές υψηλής κλάσης, όπως ο Θανάσης Μολυβδάς και ο Στέλιος Καλύβας, οι οποίοι θήτευσαν και σε εθνικές ομάδες. Αν μη τι άλλο, όλα αυτά τα χρόνια βγήκε στην πόλη μία νέα γενιά προπονητών, τους βλέπετε αριστερά και δεξιά μου, για τους οποίους είμαστε πραγματικά υπερήφανοι.
Οφείλω να πω και ότι η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών που αγωνίστηκαν εδώ και δεν είναι Κατερινιώτες, αγάπησαν πραγματικά την ομάδα και δεθήκαν με την πόλη. Παραδείγματα, ο Χρήστος Γκογκίδης που είναι εδώ μαζί μας, ο οποίος έχοντας καταγωγή από το Αιγίνιο, ήρθε εδώ στην πόλη, έπαιξε μπάσκετ και προσέφερε στην ομάδα και πλέον ζει με την οικογένειά του στην Κατερίνη, όπως και ο Αντώνης Γκοντόπουλος, ο οποίος έκανε μία φοβερή τετραετία στην ομάδα, δέθηκε και την αγάπησε, όπως και πολλά άλλα παραδείγματα. Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών και ήρθαν και παίκτες πολύ μεγάλης αξίας, δώσαν τον καλύτερό τους εαυτό, δέθηκαν με την πόλη και γι’ αυτόθέλω να τους ευχαριστήσω όλους».
Στην ερώτηση αν νιώθει ότι το ισχυρό οικοδόμημα του Πιερικού Αρχέλαου κλονίζεται κι εάν θα υπάρξει η στήριξη της απερχόμενης διοίκησης στη νέα προσπάθεια, ο Απόστολος Πόδας δήλωσε:
«Αυτό το ισχυρό, αυτήν την στιγμή δεν είναι ισχυρό. Δεν είναι ψηλά. Θα γίνει ξανά, σιγά σιγά, με υπομονή και δουλειά ισχυρό.
Εγώ έκανα μία κουβέντα με τον Στέλιο Χατζηιωάννου και σύμφωνήσαμε ότι ο σύλλογος πρέπει να κάνει ένα update. Το πώς θα λειτουργήσει αυτό θα το δούμε στην πορεία. Σε ότι με αφορά, εγώ θα είμαι στο γήπεδο. Πλέον έχω και τρία παιδιά και πρέπει να είμαι και με τα παιδιά μου. Είτε στο γήπεδο, είτε εκτός αθλητισμού. Το σημαντικό είναι ότι τα παιδιά είναι στον αθλητισμό».
Ο Δημήτρης Πόδας δήλωσε σχετικά:
«Είναι μία μέρα με ανάμεικτα συναισθήματα, γιατί είναι σα να αφήνουμε το σπίτι μας. Όταν έχεις περάσει τόσες ώρες, όταν έχεις βιώσει τόσα συναισθήματα, τόσες χαρές και τόσες λύπες και τόσο έντονες στιγμές. Υπάρχει πραγματικά φόρτιση. Από την άλλη, νιώθω μία ηρεμία, γιατί ξέρω ότι τα παιδιά που θα τρέξουν την καθημερινότητα του συλλόγου από εδώ και στο εξής, είναι άνθρωποι που βοήθησαν στο να μεγαλουργήσει ο σύλλογος και έχουν ένα πάρα πολύ μεγάλο μερίδιο σε όλο αυτό. Αυτό με κάνει να νιώθω ήρεμος και θεωρώ ότι είναι μία καλή εξέλιξη και ο σύλλογος θα έχει μία καλή μετάβαση. Θέλω και πάλι να τους ευχαριστήσω για την συνεργασία όλα αυτά τα χρόνια
Σχετικά με κάποια δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι αυτή η αλλαγή στον σύλλογο είναι λίγο άκαιρη και γίνεται αργά, έχω να πω ότι μπορεί εκτός συλλόγου μπορεί να θεωρούν ότι όλο αυτό τον καιρό δε γίνονταν διεργασίες, αλλά υπήρχαν και ήταν και πολύ έντονες. Από την πλευρά μας δεν ήταν μία εύκολη απόφαση. Είναι μία απόφαση η οποία χρειάστηκε πολύς χρόνος, ώστε να τη φιλτράρουμε και να την πάρουμε.
Από την πλευρά μας υπήρχαν πολλές συζητήσεις, ώστε να φτιαχτεί ένα νέο σχήμα βασισμένο στο μοντέλο της δικής μας διοίκησης. Υπήρξαν ενδιαφέρουσες και σοβαρές συζήτήσεις και όχι μόνο για ένα σχήμα, αλλά δεν προέκυψε κάτι. Οφείλω να ομολογής ότι όλοι οι ενδιαφερόμενοι ήταν τίμιοι απέναντί μας, αλλά είναι μία διαδικασία η οποία ήταν χρονοβόρα. Θέλαμε να βρούμε την καλύτερη λύση για τον σύλλογο, γιατί είναι πολύ απλό να πεις μια μέρα, αποχωρώ και δε μ’ ενδιαφέρει τι γίνεται πίσω. Αυτό για εμάς δεν συμβαίνει. Και η επόμενη ημέρα μας βρίσκει υποστηρικτές του συλλόγου.
Εγώ προσωπικά θα αναλάβω και κάποια θέματα που θα βοηθήσουν στην ομάλή μετάβαση του συλλόγου και δε θα το κάνω από υποχρέωση, αλλά από αγάπη για τον σύλλογο.
Η μέρα αυτή είναι πολύ δύσκολη για εμάς. Είναι πολύ πιο δύσκολη από την ημέρα που ήρθαμε. Νομίζω ότι έγινε το καλύτερο. Το δικό μας μοντέλο διοίκησης νομίζω ότι ταβάνιασε, έφτασε στο τέλος και πλέον υπάρχει μία νέα εποχή για τον σύλλογο, πολύ φωτεινή και όλο αυτό θα είμαστε δίπλα στον σύλλογο. Απλώς δε θα είμαστε εμείς η καθημερινότητα του συλλόγου. Δε θα είμαστε εμείς οι άνθρωποι που θα τρέχουν τον σύλλογο. Υποστηρικτές και φίλοι του συλλόγου θα είμαστε για πάντα.
Κλείνοντας, να πω ότι της επόμενες ημέρες θα συσταθεί ένα νέο διοικητικό συμβούλιο και θα ανακοινωθεί και θα υπάρξουν και κάποιες ακόμα εξελίξεις για τις οποίες θα ενημερωθείτε τις επόμενες ημέρες.».
Στην συνέχεια το μικρόφωνο πήγε στον Χρήστο Ξηρομερίτη, ο οποίος είπε:
«Εγώ θέλω να ευχαριστήσω τον Αποστόλη και τον Δημήτρη για την συνεργασία που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια. Έχουμε διαφωνήσει, έχουμε μαλώσει, έχουμε κάνει τα πάντα, αλλά αυτό που μένει στο τέλος, είναι μία ευχάριστη ανάμνηση.
Όσον αφορά το μέλλον, τα δεκαεπτά χρόνια που βρίσκομαι στο μπάσκετ, έχω κανει έναν κύκλο από προπονητές και παίκτες που πέρασαν από την ομάδα, συμφοιτητές κτλ. Κάθε χρόνο, ένας φίλος με παίρνει κάθε Μάιο και με ρωτάει: «Πώς τα καταφέρνετε; Τι είναι αυτό που κάνετε». Κι επειδή με μου αρέσει η μεμψιμοιρία, θέλω να βάλουμε ένα στόχο και να με πάρει και τον ερχόμενο Μάιο και να μου πει: «Πώς τα καταφέρατε και φέτος».
Ο Αποστόλης λέει ότι το 2004 ανέλαβε τον Πιερικό με μηδέν δελτία. Εμείς αναλαμβάνουμε μία ομάδα που λειτουργεί, τα παιδιά είναι κάτω και προπονούνται, έχουμε μία οργάνωση σε αξιοπρεπές επίπεδο και θα προχωρήσει και παραπάνω και το πιο βασικό έχει κτίσει κάποιες αρχές και τον οδικό χάρτη για το τι θέλει να κάνει με τα παιδιά, και όσον αφορά το κοινωνικό κομμάτι και όσο αφορά το αθλητικό. Αυτή είναι μία παρακαταθήκη που θα την κρατήσουμε και θα προσπαθήσουμε να την εξελίξουμε.
Να πούμε για την Τασούλα και το γυναικείο, που το έκανε μία φορά πέρυσι, ότι είμαστε εδώ να την στηρίξουμε για να τα καταφέρουμε και φέτος».
Τέλος, ο Μίλτος Μιλιάτης δήλωσε:
«Όπως είπαν και οι προλαλήσαντες, έκλεισε ένα κύκλος. Η ομάδα όμως συνεχίζει και υπάρχει. Από εκεί και πέρα, εμείς εφόσον αναλάβαμε αυτήν την ευθύνη, θα προσπαθήσουμε να τρέξουμε τον σύνολο και να μη φανεί έντονα αυτή η αλλαγή. Σίγουρα θα υπάρξουν αλλαγές, αλλά θα προσπαθήσουμε να μη γίνει αυτό εμφανές. Πιστεύω ότι η επόμενη μέρα θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Όσοι αναλαμβάνουμε όλο αυτό, έχουμε και κάποια εμπειρία και παραστάσεις και εκτός Κατερίνης. Έχω δουλέψει ως υπεύθυνος ακαδημιών στον Άρη, έχω δουλέψει στον Πανιώνιο και σε εθνικές ομάδες. Όλοι έχουμε να δώσουμε το κάτι παραπάνω. Είναι καλό το γεγονός ότι δε θα διοικεί ένας. Αυτό κάνει τα πράγματα πιο εύκολα και πιο λειτουργικά. Δεν θα πέσει όλο το βάρος σε έναν. Εύχομαι και πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά. Και όλα για τον Πιερικό Αρχέλαο.
Την συνέντευξη τύπου έκλεισε ο Αποστόλης Πόδας λέγοντας:
«Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους που ήσασταν παρόντες και που ήσασταν δίπλα στον σύλλογο από την πρώτη ημέρα. Δίπλα σε αυτό το εγχείρημα το όποιο το αγκάλιασε η πόλη, το αγκαλιάσατε κι εσείς και γι’ αυτόν το λόγο είχε αυτήν την πορεία. Ο Πιερικός Αρχέλαος ήταν ένα εγχείρημα το όποιο όλη η Ελλάδα στοιχημάτιζε ότι δε θα πετύχει η συνένωση και είναι από τα λίγα μοντέλα συνένωσης το οποίο έχει επιτύχει τόσο πολύ. Γιατί το αγκάλιασε η πόλη. Πάμε για τα επόμενα, με υπομονή και με πολύ δουλειά, την οποία ξέρω ότι τα παιδιά την κάνουν με τον καλύτερο τρόπο. Βήμα βήμα θα επιτύχει».