Σύμφωνα με τον μύθο του σοφιστή Πρωταγόρα ο Δίας είχε μοιράσει στους ανθρώπους διάφορες τεχνικές γνώσεις και δεξιότητες. Αργότερα διαπίστωσε ότι αυτά τα χαρίσματα δεν ήταν ικανά να τους αποτρέψουν από τις συγκρούσεις και τον αλληλοσπαραγμό μεταξύ τους. Γι’ αυτό έστειλε τον Ερμή να μοιράσει σε όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους την αιδώ και την δίκη, βασικές ηθικές αξίες για την αρμονική συμβίωσή τους.
Η αιδώς είναι το συναίσθημα της ντροπής του ανθρώπου για πράξεις που προσκρούουν στις καθιερωμένες ηθικές αξίες και τα κοινωνικώς αποδεκτά πρότυπα . Στην έννοια της διαλαμβάνεται ο αυτοσεβασμός, η ευγένεια, η σωφροσύνη, ο σεβασμός του άλλου και η αξιοπρέπεια του ατόμου. Η δίκη, από την άλλη μεριά, αποτελεί το συναίσθημα της δικαιοσύνης, ο σεβασμός των δικαιωμάτων των συνανθρώπων μας και η δίκαιη τιμωρία των παρανομούντων.
Σήμερα που ο τεχνικός πολιτισμός με την ιλιγγιώδη ανάπτυξη του έφθασε σε δυσθεώρητα ύψη, ο πνευματικός , όπως τον εννοεί ο Πρωταγόρας με την αιδώ και την δικαιοσύνη , είναι σχεδόν ανύπαρκτος. Οι τεχνικές δεξιότητες και εφευρέσεις χρησιμοποιούνται από τους αναιδείς και ανήθικους ισχυρούς της γης για πολέμους και εκμετάλλευση των ανίσχυρων λαών ,τον πολιτισμό των οποίων αφανίζουν, όπως συμβαίνει με την γειτονική Συρία, το Ιράκ, Αφγανιστάν, την Λιβύη, παλιότερα με την Σερβία και έπεται συνέχεια . Χωρίς ίχνος ντροπής και δικαιοσύνης οι τοπικοί ηγέτες αντιμετωπίζονται σαν μαριονέτες από τους αδίστακτους ιμπεριαλιστές και αλαζόνες του πλούτου και των όπλων.
Αν έρθουμε τώρα στο εσωτερικό της χώρας μας ,που γέννησε τις προαναφερόμενες αξίες, θα διαπιστώσουμε μετά λύπης ότι ατυχώς τείνουν να εκλείψουν τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στον ευρύτερο δημόσιο βίο. Από την ανεξέλεγκτη κοινωνική και ενδοοικογενειακή βία και εγκληματικότητα, την σεξουαλική αποχαύνωση και παραπληροφόρηση του κοινού από τα ΜΜΕ, μέχρι τους βάναυσούς βιασμούς και κακοποιήσεις αθώων παιδιών από ασυνείδητους ηλικιωμένους. Περαιτέρω η αδιάντροπη συμπεριφορά των εκπροσώπων μας στο Κοινοβούλιο με αισχρές βωμολοχίες και χειροδικίες, η ατιμωρησία επίορκων δημόσιων λειτουργών και καταχραστών του δημοσίου χρήματος , η ασυλία καταστροφέων αναρχικών, οι απρόκλητες επιθέσεις κατά τοπικών αρχόντων και ανωτάτων εκπαιδευτικών καταδεικνύουν απερίφραστα την απαξίωση κάθε έννοιας δικαίου και ηθικής. Φθάσαμε στο επαίσχυντο σημείο να θεωρείται η αναίδεια, η απρόκλητη βία, η ξετσιπωσιά και η αδικία σαν φυσικός τρόπος της καθημερινής διαβίωσης μας . Αλήθεια, που οδηγούμαστε;
