"Είμαστε στο χειρότερο σκαλοπάτι.
Αν δεν ανασκουμπωθεί ο Ελληνικός λαός, αν δεν αποδείξει ότι έχει ανάστημα και ότι έχει πατριωτική συνείδηση ξεχάστε την Ελλάδα, θα την σβήσουν από τον χάρτη. Θα υπάρχει μόνο ως γεωγραφικό αποτύπωμα.
Τι λέει το ΕΠΑΜ:
Αυτή η απειλή που δέχεται η χώρα και είναι η μεγαλύτερη απειλή που έχει δεχτεί ποτέ η χώρα (είτε σε πολεμική ή ειρηνική περίοδο) που όχι μόνο θα την οδηγήσει σε πλήρη εξόντωση, θα την οδηγήσει σε κοινωνικό ακρωτηριασμό και μάλιστα σε καθεστώς πολύ χειρότερο από τότε που τα σύνορα ήταν στην Λαμία.
Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να κάνουμε το αυτονόητο, να κάνουμε το βήμα.
Να ενωθούμε στην βάση της πατριωτικής μας συνείδησης, του πατριωτικού καθήκοντος, του εθνικοαπελευθερωτικού καθήκοντος, γιατί ζήτημα απελευθέρωσης μπαίνει. Απελευθέρωσης με σύγχρονους όρους. Για να το κάνουμε θα πρέπει να ξεπεράσουμε τις πολιτικές και ιδεολογικές μας διαφορές.
Όχι να τις ξεχάσουμε αλλά να προτάξουμε το πρωταρχικό που είναι η Πατρίδα.Η επιβίωση της Πατρίδας και του λαού. Αυτό που με μια λέξη λέγεται Έθνος.
Αυτό προέχει.
Με τον ίδιο τρόπο και ακόμη πολύ πιο έντονο από τότε που οι παππούδες μας κλήθηκαν να το υπερασπιστούν στα αλβανικά βουνά ή να αντιμετωπίσουν την σφαγή της ναζιστικής κατοχής.
Η σημερινή απειλή είναι πολύ χειρότερη από τότε.
Γιατί την εποχή εκείνη σε κολάγανε στον τοίχο και είχες δυο επιλογές:
Ή ήρωας ή προδότης.
Τώρα δεν είναι έτσι τα πράγματα. Η εξόντωση είναι συστηματική και είναι με επιστημονικές μεθόδους. Δεν το βλέπεις το όπλο που σε κολλάει στον τοίχο για εκτέλεση. Βλέπεις απλά να πεθαίνει κόσμος γύρω σου ή ακούς για αυτόν τον κόσμο χωρίς να καταλαβαίνεις ότι αυτό το πράγμα είναι γενοκτονία.
Και γίνεται συνειδητά και σκόπιμα.
Χρόνια τώρα ξεχάσαμε ποια είναι η διαφορά της φιλοπατρίας από τον πατριωτισμό.
Φιλοπατρία είναι όταν αγαπώ τον τόπο που γεννήθηκα.
Πατριωτισμός είναι όταν καταθέτω και την ζωή μου αν χρειαστεί για την Πατρίδα.
Και ναι μεν οι Έλληνες είναι φιλοπάτριδες (αγαπούν την πατρίδα τους) αλλά έχουμε πολύ λίγους πατριώτες. Τους λιγότερους που είχαμε ποτέ σε αυτήν την γη. Και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο από όλα.
Και ο πρώτος που το ξέρει είναι ο ξένος κατακτητής με τους ντόπιους δωσίλογους.
Και σε πολεμάει, σε χτυπάει ακριβώς εκεί που πονάει. Και μαζί του είναι το σύνολο του πολιτικού και κομματικού συστήματος της χώρας τουλάχιστον από την μεταπολίτευση και μετά.
Για αυτό πρέπει να σπάσουμε τα δεσμά.
Αν θέλουμε να έχουμε έστω μια πιθανότητα να μπορέσουμε να γλυτώσουμε από τον Αρμαγεδδών και το αδιέξοδο θα πρέπει να κάνουμε αυτό που έκαναν οι Ιταλοί το 2013.
Αφού είδανε όλο το πολιτικό σύστημα δεξιάς και αριστεράς να στηρίζει την κυβέρνηση Μόντι, δηλαδή την κυβέρνηση των τεχνοκρατών που τους αλλάξαν τα φώτα στις συντάξεις κτλπ και χωρίς να τους οδηγούν στην κατάσταση που είμαστε εμείς, τότε κάνανε κάτι φοβερό.
Υποστήριξαν την μόνη αντικαθεστωτική δύναμη που υπήρχε και που τότε συγκέντρωνε στις δημοσκοπήσεις μόλις 0,24% και της έδωσαν 25% στις εκλογές!
Το Κίνημα Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο.
Δεν είχε σημασία αριστερός ή δεξιός. Το θέμα είναι να ξεφορτωθούμε αυτό το καθεστώς και ο καθένας μετά να μπορεί να ευημερεί στον τόπο του στα πλαίσια μιας αληθινής δημοκρατίας.
Αν δεν κάνουμε αυτό το βήμα ξεχάστε τα όλα αυτά.
Έχετε το δικαίωμα στις αυταπάτες και τις ψευδαισθήσεις σας, αλλά και στον θάνατο της πατρίδας σας.
Όσο διατηρούμε ψευδαισθήσεις ότι οι ίδιοι που μας οδήγησαν ή συνέργησαν στο να βρεθούμε εδώ θα δώσουν λύση, δεν γίνεται τίποτα.
Σας εγγυώμαι ότι σε μόλις έξη μήνες ο τόπος αυτός θα έχει ανακάμψει από τις ρίζες του. Θα τους έχει πετάξει έξω.
Αν δεν κάνουμε την επιβίωση της πατρίδας μας, την απαλλαγή από το καθεστώς, προσωπική μας υπόθεση (όπως κάνουμε για την ανατροφή των παιδιών μας, της οικογένειας μας, της επιβίωσης μας) τότε ξεχάστε το. Θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο μέχρι να εξοντωθεί και ο τελευταίος Έλληνας σε αυτόν τον τόπο.
Μέχρι να φέρουν «φελάχους» να κατοικήσουν εδώ, όπως το ήθελε ο Ιμπραήμ. Γιατί δεν μπορούσαν να καταλάβουν τότε πως γίνεται ένας ρακένδυτος ελληνικός λαός, μικρός λαός να κρατάει 9 χρόνια τον Προμαχώνα και να τους αναγκάζει να του δώσουν την ανεξαρτησία του. Θέλανε να φέρουν «φελάχους» στη θέση αυτού του λαού και δεν τα καταφέρανε. Χάρις στους παππούδες μας και τους παππούδες των παππούδων μας.
Θα τα καταφέρουν τώρα;
Αυτό είναι το δικό μας στοίχημα. Το στοίχημα της δικής μας γενιάς."
