Αναρωτήθηκα, τι γυρεύει ο Τσίπρας στην Θεσσαλονίκη, με ομιλία για την Μακεδονία; Μια τόσο καλή και πετυχημένη συμφωνία γιατί χρειάζεται πρόσθετη προβολή και υποστήριξη;
Γιατί ο ίδιος ο Τσίπρας;
Ο μέχρι χθες, πολλά υποσχόμενος Μπουτάρης, που είναι; Στην πολλά προσβλέποντες Ντονοπούλου, δεν έφτανε; Οι κομματικοί βουλευτές της Μακεδονίας, δεν επαρκούσαν, δεν τους εύρισκαν ή δεν τολμούσαν; Οι αστράτευτοι-στρατευμένοι διανοούμενοι, πολιτευτές και κρατικοδίαιτοι δημοσιογράφοι και αναλυτάδες δεν μπορούσαν ή δεν τα κατάφερναν;
Και γιατί ο Τσίπρας χρειάζεται έναν αστυνομικά αποστειρωμένο χώρο για να μιλήσει; (σαν τον γυάλινο κλωβό του Πάπα).
Γιατί σε έναν χώρο 1.500 ατόμων; Για την Μακεδονία ο κόσμος μαζεύεται...., θέλει να ακούσει…
Γιατί ο ίδιος ο Τσίπρας;…
Τα εγχειρίδια τακτικής
Ανέτρεξα στα εγχειρίδια τακτικής. Στο κεφάλαιο: «πως επεμβαίνει ο Διοικητής», όταν κλονίζεται σε κάποιο σημείο το «μέτωπο» και διάβασα**:
- Με διάθεση πρόσθετων πυρών (πυροβολικού και αεροπορίας).
- Με διάθεση πρόσθετων μέσων (οπλικών συστημάτων).
- Με διάθεση πρόσθετων δυνάμεων (ενισχύσεων).
- Με μείωση του τομέως ενεργείας.
- Με τις εφεδρείες. (να αναλάβουν νέες δυνάμεις)
- Και τελευταίο, με την προσωπική παρουσία του Διοικητού. Όταν ο αγώνας χάνεται, οι καθ΄ ύλην αρμόδιοι, δεν μπορούν … δεν εξαρκούν…
Το τελευταίο… έσχατο μέτρο όταν κλονίζεται το μέτωπο…, χάνεται η μάχη…, χάνονται τα πάντα…
Ιστορικό παράδειγμα:
Στον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο, το 1913, πάλι για την Μακεδονία, για την Ελλάδα, έγινε η φονικότατη μάχη «Κιλκίς-Λαχανά», για κατάληψη της ομωνύμου οχυρωμένης τοποθεσίας που κατείχαν οι Βούλγαροι και την απελευθέρωση της πόλεως του Κιλκίς.
Αγώνας αδυσώπητος. Μάχη φονικοτάτη. Οι στρατιώτες μαχητές αποφασισμένοι. «Οι αυτοί, ή εμείς». Τα πυρά του εχθρού θεριστικά. Πρέπει να κρατηθεί η επιθετικότητα των Ελληνικών τμημάτων. Δεν πρέπει ο εχθρός να απορροφήσει, να καταβάλλει την επιθετική ορμή τους.
Σε αυτή την μάχη σκοτώθηκαν 9 ηρωικοί Διοικητές Συνταγμάτων***, που στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν την επιθετική ορμή των τμημάτων, έπεσαν στην πρώτη γραμμή μαζί με τους πρώτους ακροβολιστές – μαχητές στρατιώτες. Απτό παράδειγμα ηγεσίας.
Αυτοί με την προσωπική τους παρουσία έκριναν την έκβαση του αγώνα. Έπεσαν, αλλά νίκησαν και οι ανδριάντες τους κοσμούν τον λόφο των Ηρώων έξω από το Κιλκίς. 9 Διοικητές Συνταγμάτων.
Η προσωπική παρουσία… Συνήθως σκοτώνεσαι άσχετα από την έκβαση της μάχης… Κάποιος ανδριάντας, πορτραίτο ή έστω αναμνηστικό, έεεε… δεν μπορεί θα υπάρξει…
Αυτά λεν τα εγχειρίδια, αυτά λέει η Ιστορία.
Σε έναν απέλπιδα αγώνα, λέγεται: «δια παντός διαθεσίμου μέσου»
Σε ένα αγώνα οπισθοχώρησης, ονομάζεται: «Μάχη οπισθοφυλακών». Τελευταίες βολές πριν την άτακτο φυγή και τη πανωλεθρία…
Εγχειρίδια είναι αυτά… θεωρεία και πράξη…
Άτιμα Εγχειρίδια….
Ο Λόφος του Κιλκίς της Μακεδονίας …χωράει και άλλους ανδριάντες…
Κάποιοι έπεσαν για τη Μακεδονία…
Κάποιοι θα «πέσουν» εξαιτίας της Μακεδονίας.
*Ο Ευάγγ. Αθανασιάδης είναι Συνταγματάρχης ε.α.
**Τα αναγραφόμενα στα τεχνικά Εγχειρίδια αποδίδονται εκλαϊκευμένα και απλοποιητικά για ευχερέστερη κατανόηση από το ευρύτερο κοινό
***Στη διάταξη μάχης στη α΄γραμμή βρίσκονται Ομαδάρχες, πιο πίσω οι Διμοιρίτες, ακόμα πιο πίσω οι Διοικητές λόχων, ακολούθως πολύ πιο πίσω, οι Διοικητές Ταγμάτων και σε απόσταση περίπου 1500 μ από τη α΄γραμμή οι Διοικητές Συνταγμάτων. Στη συγκεκριμένη μάχη οι Διοικητές Συνταγμάτων βρέθηκαν δίπλα στους Ομαδάρχες.
