Ήταν συμπαίκτες στην εθνική Γιουγκοσλαβίας. Μοιράζονταν το ίδιο δωμάτιο σε όλες τις αποστολές. Η κοινή τους πορεία στο ΝΒΑ τους ένωσε περισσότερο.
Ο Κροάτης καλαθοσφαιριστής Ντράζεν Πέτροβιτς και ο Σέρβος Βλάντε Ντίβατς ξεχώρισαν ως "ιερά τέρατα" του παγκόσμιου μπάσκετ...
"Ο Βλάντε βοηθούσε περισσότερο τον γιο μου όταν αυτός είχε δυσκολίες στο ΝΒΑ, απ' όσο βοηθούσα εγώ", παραδέχεται η μητέρα του Ντράζεν.
Το Once Brothers, ντοκιμαντέρ του ESPN, τιμώντας τη μνήμη του αδικοχαμένου Ντράζεν, αποτυπώνει ταυτόχρονα το σκληρό πρόσωπο του πολέμου.
Ο εμφύλιος της Γιουγκοσλαβίας άφησε πίσω του χιλιάδες νεκρούς και κατεδάφισε μια τεράστια δύναμη στο χώρο του αθλητισμού και όχι μόνο.
Η ενιαία Γιουγκοσλαβία διέθετε στο μπάσκετ μια υπερομάδα που κοντράριζε στα ίσα τους All Stars του ΝΒΑ . Το καλοκαίρι του 1990 οι Γιουγκοσλάβοι κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Αργεντινής κατατροπώνοντας τους Αμερικάνους και τους Σοβιετικούς. Την ώρα των πανηγυρισμών ένας φίλαθλος εισήλθε στο παρκέ ανεμίζοντας την Κροατική σημαία. Ο Ντίβατς άρπαξε την σημαία και την πέταξε θέλοντας, κατά τους ισχυρισμούς του, να προστατεύσει την ενιαία Γιουγκοσλαβία. Το ίδιο θα έπραττε, πάντα κατά τα λεγόμενα του, και για την σημαία της Σερβίας.
Αυτή ήταν η αιτία στην αλλαγή της συμπεριφοράς του Ντράζεν απέναντι του. Δεν τον συγχώρεσε ποτέ παρά τις προσπάθειες του Βλάντε να τα ξαναβρούν.
Τη φιλία τους τη σκότωσε ο πόλεμος και ο θάνατος του Πέτροβιτς το 1993 σε αυτοκινητιστικό ατύχημα.
"Ο Ντράζεν έφυγε τόσο απρόσμενα που δεν προλάβαμε ποτέ να κάτσουμε κάτω και να τα βρούμε. Αυτό θα με στοιχειώνει για πάντα", αναφέρει ο Βλάντε στο αφιέρωμα του ESPN.
Το 2010 αποφάσισε να ταξιδέψει ξανά για το Ζάγκρεμπ, μετά από είκοσι χρόνια. Στη διαδρομή από Σερβία για Κροατία τα ερείπια που άφησε πίσω ο πόλεμος ήταν ακόμη νωπά. Περπατώντας στους δρόμους της πόλης πολλοί ήταν αυτοί που διέκριναν την παρουσία του μα μόλις ένας τον χαιρέτησε.
Επισκέφτηκε την μητέρα και τον αδελφό του Ντράζεν συζητώντας και ταξιδεύοντας μαζί τους στο παρελθόν.
Στον τάφο του Πέτροβιτς ο Ντίβατς με συγκίνηση ψέλλιζε:" Είναι ωραία που σε ξαναβλέπω φίλε μου".
Τα συμφέροντα των λίγων σκοτώνουν αθώους, ακόμη και ανθρώπινες σχέσεις. Ο παραλογισμός των πολέμων καταστρέφει σπουδαία οικοδομήματα, καλλιεργεί μίση, τραυματίζει ψυχές, πλημμυρίζει με αίμα και βία την ομορφιά και την αγνότητα.
Ο Ντράζεν και ο Βλάντε ήταν ιδιαίτεροι, διαφορετικοί χαρακτήρες. Ήταν όμως φίλοι.
Άραγε πόσες φιλίες να σκότωσε ένας εμφύλιος;
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
