«Θέλω να διαβεβαιώσω την εκπαιδευτική κοινότητα ότι για τον Δήμο Κατερίνης η φροντίδα των σχολικών μονάδων και η αναβάθμιση των υποδομών τους, αποτελεί προτεραιότητα. Έγκαιρα και σε συνεργασία με τις διευθύνσεις των σχολείων και τους Συλλόγους Γονέων, υλοποιήσαμε σειρά έργων και παρεμβάσεων, που καθιστούν τα σχολεία μας ασφαλή και λειτουργικά»
Τι εννοεί η διοίκηση του δήμου ότι κατέστησαν τις σχολικές μονάδες ασφαλείς και λειτουργικές;
Εννοεί την χρήση κουβάδων για την συλλογή των νερών, εν έτη 2021, στις αίθουσες, στα γυμναστήρια, στα γραφεία καθηγητών, στις αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, στα κλιμακοστάσια, στους διαδρόμους στο 2ο και 5ο ΓΕΛ λόγω έλλειψης συντήρησης της στέγης;
Εννοεί την έλλειψη επικαιροποιημένων μελετών παθητικής πυροπροστασίας και των μέσων αυτών;
Εννοεί την έλλειψη μελετών αντισεισμική θωράκισης σε σχολικά κτίρια;
Εννοεί την μη ασφαλτόστρωση της οδού στο 19ο δημοτικό σχολείο Κατερίνης και τα απαραίτητα μέτρα για την αποκατάσταση του αλεξικέραυνου;
Εννοεί την μη λειτουργία του ανελκυστήρα μαθητών με κινητικά προβλήματα στο 1ο ΕΠΑΛ;
Εννοεί ότι ακόμα μαθητές του δήμου διδάσκονται σε αίθουσες κοντέινερ;
Εννοεί ότι ενέχει κίνδυνος ασφάλειας των παιδιών από πιθανή αποκόλληση επιχρισμάτων από τους προβόλους στο 4ο Γυμνάσιο και Λύκειο;
Εννοεί ότι δεν υπάρχουν τουαλέτες ΑΜΕΑ στο Ενιαίο Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο-Λύκειο;
Προτεραιότητα της διοίκησης, όπως και όλων των προηγούμενων, είναι να υπηρετούν την πολιτική της υποχρηματοδότησης των δήμων για να χρηματοδοτείται το μεγάλο κεφάλαιο, να αποδέχονται ότι αρμοδιότητα της λειτουργίας των σχολείων είναι δημοτική υπόθεση και όχι κρατική, να επιδιώκουν σχολεία διαφορετικών ταχυτήτων, να επικεντρώνονται σε έργα βιτρίνας και όχι σε έργα ικανοποίησης λαϊκών αναγκών.
Το κάλεσμα του ΚΚΕ αναφέρει ;
Σκέψου:
- Πόσες φορές δεν ειπώθηκε το ψέμα ότι από την υλοποίηση των σχεδιασμών για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου, μπορεί να προκύψει και λαϊκή ευημερία;
- Πόσοι μύθοι φτιάχτηκαν για να καλλιεργηθούν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις ότι είναι δυνατόν να ταιριάξουν τα ασυμβίβαστα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων με αυτά των εργαζομένων, του λαού;
- Πόσες φορές η αναζήτηση του δήθεν «μικρότερου κακού» αποδείχτηκε ο σίγουρος δρόμος για να χειροτερέψει η θέση των εργατικών - λαϊκών δυνάμεων;
- Πόσες φορές δεν εμφανίστηκαν ως ρεαλισμός η υποταγή, η προσαρμογή στα ελάχιστα, η παραίτηση απ’ τις απαιτήσεις για μια καλύτερη ζωή;
- Πόσες φορές δεν πληρώσαμε (και θα πληρώσουμε ακόμα πιο ακριβά) τη λογική ότι «με τους αγώνες δεν βγαίνει τίποτα» και ότι η σύγκρουση έχει κόστος;
- Πόσες φορές δεν εγκλωβίστηκε η εργατική - λαϊκή δυσαρέσκεια και δράση στους στόχους μιας κυβερνητικής εναλλαγής, σε «αντιδεξιά» και «αντινεοφιλελεύθερα» μέτωπα που φρενάρουν τη ριζοσπαστικοποίηση, οδηγούν στην ήττα και την απογοήτευση;
- Πόσες φορές η αναμονή λύσεων «από τα πάνω», η εναπόθεση των ελπίδων στις προεκλογικές διακηρύξεις των αστικών κομμάτων άνοιξαν την όρεξη στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, για να μας κλέβει όλο και περισσότερο;
- Πόσες φορές η αποθέωση της «ατομικότητας» και το αφήγημα της «ατομικής ευθύνης» έγιναν το άλλοθι του κεφαλαίου και των αστικών κυβερνήσεων για το τσάκισμα των κοινωνικών δικαιωμάτων και άνοιξαν τον δρόμο για την παραίτηση από την εργατική - λαϊκή πάλη για αυτά;
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό.
Η εκπαιδευτική κοινότητα, οι σύλλογοι γονέων, οι μαθητές, ο λαός να διεκδικήσει σύγχρονα δημόσια σχολεία και παιδεία των ίσων και των πολλών.
Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Κατερίνης
