Σε ένα δωμάτιο, πολυθρόνες και κρεβάτια,
Κορμιά εξουθενωμένα, με τις ψυχές κομμάτια.
Ο ορός στο αίμα, ξεκίνησε, αργά-αργά κυλάει,
Δύο ώρες θα περάσουν, η φλέβα μου πονάει.
Την διπλανή μου, νοιώθω, να κλαίει να βογγάει,
Η φλέβα δεν αντέχει και σε λίγο σπάει.
Μέσα μου αρχίζουν, το πάρτι, οι διαβόλοι,
Άρχισε η μάχη μας, κουράγιο παίρνουμε όλοι.
<<Για κάποιους μήνες, ξέχασε, σχέδια και όνειρα που είχες>>,
Μου λέει, μια μέρα ο γιατρός και γέμισα με πίκρες.
Έτσι λοιπόν απρόσμενα, άλλαξε η ζωή μου,
Πάγωσε το αίμα μου, πάγωσε η ψυχή μου.
Από την άλλη, σκέφτηκα, πως πρέπει να παλέψω,
Κι’όλες τις μπόρες, που έρχονται, σαν βράχος, να αντέξω.
Γιατί έχω ανθρώπους, δίπλα μου, που όλοι με αγαπάνε,
Η αγάπη αυτή, μια προσευχή και όλα καλά θα πάνε.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ
* 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021 - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
Ο ορός στο αίμα, ξεκίνησε, αργά-αργά κυλάει,
Δύο ώρες θα περάσουν, η φλέβα μου πονάει.
Την διπλανή μου, νοιώθω, να κλαίει να βογγάει,
Η φλέβα δεν αντέχει και σε λίγο σπάει.
Μέσα μου αρχίζουν, το πάρτι, οι διαβόλοι,
Άρχισε η μάχη μας, κουράγιο παίρνουμε όλοι.
<<Για κάποιους μήνες, ξέχασε, σχέδια και όνειρα που είχες>>,
Μου λέει, μια μέρα ο γιατρός και γέμισα με πίκρες.
Έτσι λοιπόν απρόσμενα, άλλαξε η ζωή μου,
Πάγωσε το αίμα μου, πάγωσε η ψυχή μου.
Από την άλλη, σκέφτηκα, πως πρέπει να παλέψω,
Κι’όλες τις μπόρες, που έρχονται, σαν βράχος, να αντέξω.
Γιατί έχω ανθρώπους, δίπλα μου, που όλοι με αγαπάνε,
Η αγάπη αυτή, μια προσευχή και όλα καλά θα πάνε.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ
* 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021 - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
* Φωτογραφία από Teyssier Gwenaelle από το Pixabay
