Προσπερνώ την ουτοπία, ψάχνω γι’άλλη πολιτεία.
Σε μια θέση κουρνιασμένος , στον Μορφέα πια δοσμένος,
Ίδια με εφιάλτη μοιάζει, όλη μου η ζωή.
-Ρ-
Όνειρο δεν έχει μείνει,
Μονοπάτι μου να γίνει,
Μια θηλιά μ’έχει κυκλώσει
Και ρωτώ, τι θα με σώσει.
Μια θηλιά μ’έχει κυκλώσει
Και ρωτώ, τι θα με σώσει.
Σε μια στάση κατεβαίνω,
Με το ζόρι ανασαίνω,
Όνειρο δεν έχει μείνει,
Μονοπάτι μου να γίνει.
Σ’ένα λεωφορείο άδειο, με την σκέψη μου ναυάγιο,
Σε ένα ράδιο που παίζει, αναζητώ ,λίγο κουράγιο.
Δίπλα μου έρχονται επιβάτες, της ζωής οι ακροβάτες,
Πρόσωπα, σκυφτά, θλιμμένα, δίχως μέλλον, αγχωμένα.
-Ρ-
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.