Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ - ΣΚΙΑ ΜΑΣ
ΜΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ
Γράφει ο Γιώργος Βαζάκας* - φιλόλογος
Α΄ Μέρος
Μέρες που είναι, γιορτάσαμε μόλις την 25η Μαρτίου τη γιορτή της εθνικής παλιγγενεσίας μας, επέτειο συμβολισμού εθνικής μας ανάτασης. Η όλη ατμόσφαιρα με το χρώμα της ελευθερίας το ελπιδοφόρο με παρακινεί να διατυπώσω κάποιες σκέψεις συσχετίζοντας το τότε με το σήμερα.
Κι ενώ έμειναν δυο χρόνια, για να γιορτάσουμε τη διακοσιοστή επέτειο του ’21, είναι σα να ξαναζούμε ένα déjà vu. Είνα σαν να μην έχει αλλάξει τίποτε από το 1819, τότε που, ο Ελληνόκοσμος, όπως με τη μεστή του ποίηση ο Ανδρέας Κάλβος λέγει: « το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονταν» κάτω από τον ζυγόν. Και τότε ο πόθος της λευτεριάς ήταν ένα άγνωστο ζητούμενο, χωρίς να ξέρει πότε αυτός ο έρμος λαός, πότε θα ξεκινήσει η αφύπνιση του, πότε θα ξεσηκωθεί και θα πάρει τις τύχες του στα χέρια του. Ήταν τότε που ο ραγιάς ένιωθε ανήμπορος, ανίκανος να ξεσηκωθεί, να αντισταθεί, πτοημένος από την εξοντωτική φορολογία που του τσάκιζε τη θέληση, παραδομένος στις απαιτήσεις του σουλτάνου και στη σκληρή πολιτική της ευρωπαϊκής Ιεράς Συμμαχίας, που του υποδείκνυε να «κάτσει στ’ αυγά του» και να μη σηκώσει κεφάλι.
Παρόμοια και σήμερα η ευρωπαϊκή συμμαχία των Βρυξελλών μας λέει να κάτσουμε στ’ αυγά μας και να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την αργή εξόντωση, που εφαρμόζουνε σε βάρος μας, την ίδια ώρα που ο σουλτάνος εξ ανατολών βρυχάται και αντιμετωπίζει τους πολιτικούς μας «εκπροσώπους» πρόθυμους πάντοτε για όλα. Και συνταυτίζονται οι πολιτικοί μας μ’ εκείνους που ο Ανώνυμος Έλληνας της Ελληνικής Νομαρχίας, έγραφε τότε ότι: «…με άκραν ουτιδανότητα ψυχής, αφού πωλήσουν εκουσίως τω τυράννω και την ζωήν και το έχειν τους και την τιμήν τους, καυχώνται εις το να διαφέρωσιν από τους άλλους!» Και σ΄άλλο σημείο αναρωτιόταν ο Ανώνυμος βλέποντας την ανημπόρια και την κατάντια του ραγιά: « Διατί οι Έλληνες να είναι δούλοι; Διατί να μην ελευθερωθούν μέχρι της σήμερον; Είναι δυνατόν, είναι εύκολον ή όχι; Και αν είναι δυνατόν, οποίαι εισί αι αιτίαι οπού το εμποδίζουσι;»
Και μερικά χρόνια μετά, χωρίς κανείς να το περιμένει, ο ανήμπορος και σκυφτός μέχρι τότε Έλληνας ξάφνιασε όλη την υφήλιο, όταν ξεσηκώθηκε ενάντια στην τυραννία, ανοίγοντας το δρόμο για την απελευθέρωση και των υπόλοιπων λαών των Βαλκανίων. Η Ιερά Συμμαχία, ο πρόδρομος ενός διευθυντηρίου για μια « ευρωπαϊκή ένωση» επικυριάρχων, πήρε ένα σκληρό μάθημα του τι σημαίνει να ξεσηκώνεται ένας λαός και να ανατρέπει σχεδιασμούς ετών και καθεστηκυίες τάξεις πραγμάτων, διδάσκοντας παντού το τι σημαίνει πόθος για ελευθερία και εθνική αξιοπρέπεια.
Πιάσαμε το νήμα έναρξης του άρθρου μας από την ελληνική παλιγγενεσία του 1821, ως φάρο για τη σημερινή αποφράδα κατάσταση στην πατρίδα μας, στην οποία από το 2010 επιβλήθηκε μια ιδιότυπη κατοχή με τις χειρότερες μέρα με τη μέρα συνέπειες γι’ αυτή και το λαό μας. Και πώς να μη συμβαίνει κάτι τέτοιο, όταν επιτρέψαμε ως λαός η Ελλάδα να χρησιμοποιηθεί σ’ ένα πρωτοφανές ιστορικό πείραμα: Πώς δηλαδή καταλύεται ένα οργανωμένο κράτος προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα από το 2010, στην ιστορία έχει ξανασυμβεί μόνο σε μια περίπτωση στα 1885 – 1908 με το ελεύθερο κράτος του Κογκό. Ο τρόπος με τον οποίο παρενέβησαν οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες στη λεκάνη του Κογκό στην Αφρική τότε και το κράτος που δημιουργήσανε, είναι σα να βλέπεις τη σημερινή εξέλιξη στη χώρα μας.
Χωρίς μισόλογα εξηγούμε ότι δυο ιδιωτικές εταιρίες, δύο τραστ να το πούμε έτσι, δυο ιδιωτικοί οργανισμοί: η Α.Α.Δ.Ε (Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων) και το Υπερταμείο ασκούν κυριαρχικά δικαιώματα στη χώρα μας. Δεν είναι απλά εταιρείες διαχείρισης. Κατά το θέσμιο ίδρυσής της το 2016 δεν μπορεί η επόμενη βουλή , η όποια επόμενη βουλή να πάρει απόφαση και να διαλύσει την Α.Α.Δ.Ε. Όπως ο καθένας καταλαβαίνει η Α.Α.Δ.Ε. έχει κυριαρχικά δικαιώματα έναντι του ελληνικού κοινοβουλίου. Πότε ξανασυνέβηκε ιδιωτικά τραστ να έχουν ισχύ μεγαλύτερη του κράτους; Ούτε στην ελληνική ιστορία έχει συμβεί ξανά. Στην Α.Α.Δ.Ε, που έχει την έδρα της στην Φραγκφούρτη, η ελληνική κυβέρνηση παρέδωσε το δημόσιο ταμείο. Και δεν είναι συμπτωματικό που τα τελευταία χρόνια οι φορολογικές μας δηλώσεις αναγράφουν τη λέξη Α.Α.Δ.Ε κι όχι όπως παλιότερα το: Ελληνική Δημοκρατία – Υπουργείο Οικονομικών.
Όσο για το Υπερταμείο, είναι αυτός ο μηχανισμός που έστησαν οι Ευρωπαίοι δανειστές εις βάρος της χώρας μας, που προβλέπει, τώρα που «βγήκαμε» απ’ τα μνημόνια, η Ελλάδα να διαθέτει μέσω Υπερταμείου συνεχώς δημόσια περιουσία 25 δις, προκειμένου να ρευστοποιηθεί ή να παραχωρηθεί στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (Ε.Μ.Σ.), εάν η Ελλάδα δεν μπορεί να πληρώσει τα χρέη της. Και η υποθήκευση στο Υπερταμείο της δημόσιας περιουσίας είναι για 99 χρόνια. Γι’ αυτό εκεί εκτός από την εν γένει δημόσια περιουσία πηγαίνουν και τα αρχαιολογικά μνημεία και ετοιμάζεται και η εκκλησιαστική περιουσία. Στο πολυακουσμένο λοιπόν ότι βγήκαμε απ’ τον Αύγουστο του 2018 απ’ τα μνημόνια, οφείλουμε σοβαρά να πούμε ότι οι Ευρωπαίοι δανειστές μόνο βγήκαν απ’ τα μνημόνια, διότι δεν έχουν καμιά υποχρέωση έκτοτε να στηρίζουν χρηματοδοτικά την Ελλάδα, αν αυτή δεν μπορεί να ανταπεξέλθει, γι’ αυτό και επέβαλαν τη δημιουργία του Υπερταμείου.
Θεωρούμε τα όσα αναφέραμε καθοριστικά στην κατάλυση του οργανωμένου κράτους μας. Μπορούμε να αναφέρουμε και άλλα, όπως τον «περίφημο κόφτη», την ασυδοσία των Funds, κλπ., όλα απόρροια των «σωτήριων» μνημονίων.
Και όσο οι Ευρωπαίοι βλέπουν – όχι όλοι – ότι αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας εμείς τα αποδεχόμαστε, θα μας πάνε σε χειρότερες καταστάσεις. Όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια το ελληνικό πολιτικό προσωπικό δεν τους αντιστάθηκε, συμμορφώθηκε στις πιέσεις τους…
Εμείς ως πολιτική άποψη του Ε.ΠΑ.Μ. (Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) διαβλέπουμε πολύ πιο άσχημα πράγματα. Πολύ φοβούμαστε ότι το επόμενο κοινοβούλιο θα προβεί σε πράξεις που μας ανατριχιάζουν. Μία είναι η συνταγματοποίηση των μνημονιακών παρανομιών, μέσω της επικείμενης αναθεώρησης του Συντάγματος, ώστε να μην υπάρχουνε φωνές που να λένε: «εκτροπή από το Σύνταγμα, παραβιάστηκε ο νόμος», δηλ. αυτά τα πράγματα – δεν εννοούμε τους διάφορους περίεργους τύπους – αλλά τους συνταγματολόγους, τους νομικούς, δηλ. αυτούς που γνωρίζουν και φυσικά τα δικαστήρια.
Να μη υπάρχει έστω και μια δυνατότητα να βγαίνει ένα δικαστήριο και να σου λέει, ξέρετε δεν μπορείτε να περικόπτετε π.χ. τις συντάξεις, γιατί αυτό θεωρείται κλοπή, υπεξαίρεση, άρα ξαναδώστε πίσω τα κομμένα. Αυτά πρέπει να τελειώνουνε. Άλλωστε αυτά τα λένε στις εκθέσεις τους, τόσο η Ευρωπαϊκή Κομισιόν όσο και το Δ.Ν.Τ. (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) τονίζοντας: Δεν μπορεί οι δικαστικές αποφάσεις να θίγουν τη δημοσιονομική σταθερότητα της χώρας.
Από κει και πέρα η δεύτερη πράξη του επόμενου κοινοβουλίου πέρα από αυτή τη αναφερθείσα συνταγματοποίηση θα είναι το ότι θα υπογράψει και θα κυρώσει την παραχώρηση των συνόρων της χώρας χάριν δήθεν της σταθερότητας στα Βαλκάνια και της ανατολικής Μεσογείου. Αυτό δηλ. που αργά εγκυμονείται κι όλοι σιγά – σιγά το βλέπουμε να συμβαίνει βήμα – το βήμα, θα το υπογράψει η επόμενη Βουλή. Επομένως σύμφωνα με τα όσα προαναφέραμε κάποιες ενέργειες για αποκατάσταση της έννομης τάξης τόσο σε προσωπικό όσο και σε επίπεδο κοινωνίας πολύ δύσκολα θα μπορούν να περπατήσουν.
Εδώ θεωρούμε σημαντικό να αναφέρουμε μια σημαντική πράξη πολιτικού κόμματος, δυστυχώς πολύ λίγο γνωστή στο πανελλήνιο. Και αυτή είναι η μήνυση – έγκλιση που υπέβαλε στις 5/2/2018 στον Άρειο Πάγο το Ε.ΠΑ.Μ. κατά όλων των υπευθύνων για τα μνημόνια, επειδή αυτά είναι παράνομα, μιας και δεν κυρώθηκαν από την ελληνική Βουλή. Αυτή η πολύ σημαντική μήνυση δεν κατατέθηκε από ένα πρόσωπο, αλλά από ολόκληρο πολιτικό κόμμα, που την υποστηρίζει ως πολιτική αγωγή της και καταδείχνει την αντισυνταγματικότητα των μνημονίων. Φυσικά η «αμεροληψία της πολυφωνίας» των μέσων ενημέρωσης δε έκανε καν κουβέντα ότι κατατέθηκε τέτοια μήνυση. Αυτή η μήνυση μέχρι τώρα έχει πάρει το δικονομικό της δρόμο και να ’στε σίγουροι, ότι θα φτάσει μέχρι τέλος, γιατί πολιτική αγωγή είναι ολόκληρο κόμμα (Ε.ΠΑ.Μ.) και δεν υπάρχει περίπτωση να την αφήσει. Και εδώ θα το πούμε: Είναι απαράδεκτο που άλλα αντιμνημονιακά κόμματα δεν έκαναν ανάλογες κινήσεις. Φυσικά υποψιαζόμαστε, ότι η επόμενη βουλή, αν συμβούν αυτά, που προπεριγράψαμε, ότι μάλλον θα συμβούν, εύκολα θα τη στείλει στο αρχείο.
Γράφει ο Γιώργος Βαζάκας* - φιλόλογος
Α΄ Μέρος
Μέρες που είναι, γιορτάσαμε μόλις την 25η Μαρτίου τη γιορτή της εθνικής παλιγγενεσίας μας, επέτειο συμβολισμού εθνικής μας ανάτασης. Η όλη ατμόσφαιρα με το χρώμα της ελευθερίας το ελπιδοφόρο με παρακινεί να διατυπώσω κάποιες σκέψεις συσχετίζοντας το τότε με το σήμερα.
Κι ενώ έμειναν δυο χρόνια, για να γιορτάσουμε τη διακοσιοστή επέτειο του ’21, είναι σα να ξαναζούμε ένα déjà vu. Είνα σαν να μην έχει αλλάξει τίποτε από το 1819, τότε που, ο Ελληνόκοσμος, όπως με τη μεστή του ποίηση ο Ανδρέας Κάλβος λέγει: « το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονταν» κάτω από τον ζυγόν. Και τότε ο πόθος της λευτεριάς ήταν ένα άγνωστο ζητούμενο, χωρίς να ξέρει πότε αυτός ο έρμος λαός, πότε θα ξεκινήσει η αφύπνιση του, πότε θα ξεσηκωθεί και θα πάρει τις τύχες του στα χέρια του. Ήταν τότε που ο ραγιάς ένιωθε ανήμπορος, ανίκανος να ξεσηκωθεί, να αντισταθεί, πτοημένος από την εξοντωτική φορολογία που του τσάκιζε τη θέληση, παραδομένος στις απαιτήσεις του σουλτάνου και στη σκληρή πολιτική της ευρωπαϊκής Ιεράς Συμμαχίας, που του υποδείκνυε να «κάτσει στ’ αυγά του» και να μη σηκώσει κεφάλι.
Παρόμοια και σήμερα η ευρωπαϊκή συμμαχία των Βρυξελλών μας λέει να κάτσουμε στ’ αυγά μας και να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την αργή εξόντωση, που εφαρμόζουνε σε βάρος μας, την ίδια ώρα που ο σουλτάνος εξ ανατολών βρυχάται και αντιμετωπίζει τους πολιτικούς μας «εκπροσώπους» πρόθυμους πάντοτε για όλα. Και συνταυτίζονται οι πολιτικοί μας μ’ εκείνους που ο Ανώνυμος Έλληνας της Ελληνικής Νομαρχίας, έγραφε τότε ότι: «…με άκραν ουτιδανότητα ψυχής, αφού πωλήσουν εκουσίως τω τυράννω και την ζωήν και το έχειν τους και την τιμήν τους, καυχώνται εις το να διαφέρωσιν από τους άλλους!» Και σ΄άλλο σημείο αναρωτιόταν ο Ανώνυμος βλέποντας την ανημπόρια και την κατάντια του ραγιά: « Διατί οι Έλληνες να είναι δούλοι; Διατί να μην ελευθερωθούν μέχρι της σήμερον; Είναι δυνατόν, είναι εύκολον ή όχι; Και αν είναι δυνατόν, οποίαι εισί αι αιτίαι οπού το εμποδίζουσι;»
Και μερικά χρόνια μετά, χωρίς κανείς να το περιμένει, ο ανήμπορος και σκυφτός μέχρι τότε Έλληνας ξάφνιασε όλη την υφήλιο, όταν ξεσηκώθηκε ενάντια στην τυραννία, ανοίγοντας το δρόμο για την απελευθέρωση και των υπόλοιπων λαών των Βαλκανίων. Η Ιερά Συμμαχία, ο πρόδρομος ενός διευθυντηρίου για μια « ευρωπαϊκή ένωση» επικυριάρχων, πήρε ένα σκληρό μάθημα του τι σημαίνει να ξεσηκώνεται ένας λαός και να ανατρέπει σχεδιασμούς ετών και καθεστηκυίες τάξεις πραγμάτων, διδάσκοντας παντού το τι σημαίνει πόθος για ελευθερία και εθνική αξιοπρέπεια.
Πιάσαμε το νήμα έναρξης του άρθρου μας από την ελληνική παλιγγενεσία του 1821, ως φάρο για τη σημερινή αποφράδα κατάσταση στην πατρίδα μας, στην οποία από το 2010 επιβλήθηκε μια ιδιότυπη κατοχή με τις χειρότερες μέρα με τη μέρα συνέπειες γι’ αυτή και το λαό μας. Και πώς να μη συμβαίνει κάτι τέτοιο, όταν επιτρέψαμε ως λαός η Ελλάδα να χρησιμοποιηθεί σ’ ένα πρωτοφανές ιστορικό πείραμα: Πώς δηλαδή καταλύεται ένα οργανωμένο κράτος προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα από το 2010, στην ιστορία έχει ξανασυμβεί μόνο σε μια περίπτωση στα 1885 – 1908 με το ελεύθερο κράτος του Κογκό. Ο τρόπος με τον οποίο παρενέβησαν οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες στη λεκάνη του Κογκό στην Αφρική τότε και το κράτος που δημιουργήσανε, είναι σα να βλέπεις τη σημερινή εξέλιξη στη χώρα μας.
Χωρίς μισόλογα εξηγούμε ότι δυο ιδιωτικές εταιρίες, δύο τραστ να το πούμε έτσι, δυο ιδιωτικοί οργανισμοί: η Α.Α.Δ.Ε (Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων) και το Υπερταμείο ασκούν κυριαρχικά δικαιώματα στη χώρα μας. Δεν είναι απλά εταιρείες διαχείρισης. Κατά το θέσμιο ίδρυσής της το 2016 δεν μπορεί η επόμενη βουλή , η όποια επόμενη βουλή να πάρει απόφαση και να διαλύσει την Α.Α.Δ.Ε. Όπως ο καθένας καταλαβαίνει η Α.Α.Δ.Ε. έχει κυριαρχικά δικαιώματα έναντι του ελληνικού κοινοβουλίου. Πότε ξανασυνέβηκε ιδιωτικά τραστ να έχουν ισχύ μεγαλύτερη του κράτους; Ούτε στην ελληνική ιστορία έχει συμβεί ξανά. Στην Α.Α.Δ.Ε, που έχει την έδρα της στην Φραγκφούρτη, η ελληνική κυβέρνηση παρέδωσε το δημόσιο ταμείο. Και δεν είναι συμπτωματικό που τα τελευταία χρόνια οι φορολογικές μας δηλώσεις αναγράφουν τη λέξη Α.Α.Δ.Ε κι όχι όπως παλιότερα το: Ελληνική Δημοκρατία – Υπουργείο Οικονομικών.
Όσο για το Υπερταμείο, είναι αυτός ο μηχανισμός που έστησαν οι Ευρωπαίοι δανειστές εις βάρος της χώρας μας, που προβλέπει, τώρα που «βγήκαμε» απ’ τα μνημόνια, η Ελλάδα να διαθέτει μέσω Υπερταμείου συνεχώς δημόσια περιουσία 25 δις, προκειμένου να ρευστοποιηθεί ή να παραχωρηθεί στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (Ε.Μ.Σ.), εάν η Ελλάδα δεν μπορεί να πληρώσει τα χρέη της. Και η υποθήκευση στο Υπερταμείο της δημόσιας περιουσίας είναι για 99 χρόνια. Γι’ αυτό εκεί εκτός από την εν γένει δημόσια περιουσία πηγαίνουν και τα αρχαιολογικά μνημεία και ετοιμάζεται και η εκκλησιαστική περιουσία. Στο πολυακουσμένο λοιπόν ότι βγήκαμε απ’ τον Αύγουστο του 2018 απ’ τα μνημόνια, οφείλουμε σοβαρά να πούμε ότι οι Ευρωπαίοι δανειστές μόνο βγήκαν απ’ τα μνημόνια, διότι δεν έχουν καμιά υποχρέωση έκτοτε να στηρίζουν χρηματοδοτικά την Ελλάδα, αν αυτή δεν μπορεί να ανταπεξέλθει, γι’ αυτό και επέβαλαν τη δημιουργία του Υπερταμείου.
Θεωρούμε τα όσα αναφέραμε καθοριστικά στην κατάλυση του οργανωμένου κράτους μας. Μπορούμε να αναφέρουμε και άλλα, όπως τον «περίφημο κόφτη», την ασυδοσία των Funds, κλπ., όλα απόρροια των «σωτήριων» μνημονίων.
Και όσο οι Ευρωπαίοι βλέπουν – όχι όλοι – ότι αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας εμείς τα αποδεχόμαστε, θα μας πάνε σε χειρότερες καταστάσεις. Όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια το ελληνικό πολιτικό προσωπικό δεν τους αντιστάθηκε, συμμορφώθηκε στις πιέσεις τους…
Εμείς ως πολιτική άποψη του Ε.ΠΑ.Μ. (Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) διαβλέπουμε πολύ πιο άσχημα πράγματα. Πολύ φοβούμαστε ότι το επόμενο κοινοβούλιο θα προβεί σε πράξεις που μας ανατριχιάζουν. Μία είναι η συνταγματοποίηση των μνημονιακών παρανομιών, μέσω της επικείμενης αναθεώρησης του Συντάγματος, ώστε να μην υπάρχουνε φωνές που να λένε: «εκτροπή από το Σύνταγμα, παραβιάστηκε ο νόμος», δηλ. αυτά τα πράγματα – δεν εννοούμε τους διάφορους περίεργους τύπους – αλλά τους συνταγματολόγους, τους νομικούς, δηλ. αυτούς που γνωρίζουν και φυσικά τα δικαστήρια.
Να μη υπάρχει έστω και μια δυνατότητα να βγαίνει ένα δικαστήριο και να σου λέει, ξέρετε δεν μπορείτε να περικόπτετε π.χ. τις συντάξεις, γιατί αυτό θεωρείται κλοπή, υπεξαίρεση, άρα ξαναδώστε πίσω τα κομμένα. Αυτά πρέπει να τελειώνουνε. Άλλωστε αυτά τα λένε στις εκθέσεις τους, τόσο η Ευρωπαϊκή Κομισιόν όσο και το Δ.Ν.Τ. (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) τονίζοντας: Δεν μπορεί οι δικαστικές αποφάσεις να θίγουν τη δημοσιονομική σταθερότητα της χώρας.
Από κει και πέρα η δεύτερη πράξη του επόμενου κοινοβουλίου πέρα από αυτή τη αναφερθείσα συνταγματοποίηση θα είναι το ότι θα υπογράψει και θα κυρώσει την παραχώρηση των συνόρων της χώρας χάριν δήθεν της σταθερότητας στα Βαλκάνια και της ανατολικής Μεσογείου. Αυτό δηλ. που αργά εγκυμονείται κι όλοι σιγά – σιγά το βλέπουμε να συμβαίνει βήμα – το βήμα, θα το υπογράψει η επόμενη Βουλή. Επομένως σύμφωνα με τα όσα προαναφέραμε κάποιες ενέργειες για αποκατάσταση της έννομης τάξης τόσο σε προσωπικό όσο και σε επίπεδο κοινωνίας πολύ δύσκολα θα μπορούν να περπατήσουν.
Εδώ θεωρούμε σημαντικό να αναφέρουμε μια σημαντική πράξη πολιτικού κόμματος, δυστυχώς πολύ λίγο γνωστή στο πανελλήνιο. Και αυτή είναι η μήνυση – έγκλιση που υπέβαλε στις 5/2/2018 στον Άρειο Πάγο το Ε.ΠΑ.Μ. κατά όλων των υπευθύνων για τα μνημόνια, επειδή αυτά είναι παράνομα, μιας και δεν κυρώθηκαν από την ελληνική Βουλή. Αυτή η πολύ σημαντική μήνυση δεν κατατέθηκε από ένα πρόσωπο, αλλά από ολόκληρο πολιτικό κόμμα, που την υποστηρίζει ως πολιτική αγωγή της και καταδείχνει την αντισυνταγματικότητα των μνημονίων. Φυσικά η «αμεροληψία της πολυφωνίας» των μέσων ενημέρωσης δε έκανε καν κουβέντα ότι κατατέθηκε τέτοια μήνυση. Αυτή η μήνυση μέχρι τώρα έχει πάρει το δικονομικό της δρόμο και να ’στε σίγουροι, ότι θα φτάσει μέχρι τέλος, γιατί πολιτική αγωγή είναι ολόκληρο κόμμα (Ε.ΠΑ.Μ.) και δεν υπάρχει περίπτωση να την αφήσει. Και εδώ θα το πούμε: Είναι απαράδεκτο που άλλα αντιμνημονιακά κόμματα δεν έκαναν ανάλογες κινήσεις. Φυσικά υποψιαζόμαστε, ότι η επόμενη βουλή, αν συμβούν αυτά, που προπεριγράψαμε, ότι μάλλον θα συμβούν, εύκολα θα τη στείλει στο αρχείο.
Κατερίνη 4/4/2019
*Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ. (Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) και ήταν υποψήφιος με το Ε.ΠΑ.Μ. στις εκλογές του 2015
*Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ. (Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) και ήταν υποψήφιος με το Ε.ΠΑ.Μ. στις εκλογές του 2015
