-Κρυώνω, κρυώνω πολύ….
-Μα ποιος μιλάει αφού όλοι φύγανε, είπε με απορία
κοιτάζοντας δεξιά και αριστερά του.
-Εδώ κάτω είμαι κύριε κέδρε, εδώ κάτω χαμηλά, συνέχισε η
φωνούλα.
Ο κέδρος έσκυψε και είδε ένα μικρό, ένα πολύ μικρό δενδράκι.
-Τι γυρεύεις του λόγου σου εδώ πέρα, είσαι μικρούλι, πολύ
μικρούλη, του αποκρίθηκε.
Το δενδράκι μαζεύτηκε. Δεν ήξερε αν έκανε καλά που μίλησε.