Διαχρονική και άφθαρτη παραμένει η εξέγερση του Πολυτεχνείου
της 17ης Νοέμβρη του 1973 ενάντια στην αμερικανοκίνητη χούντα και μαζί με αυτήν
διαχρονικά και άφθαρτα παραμένουν και τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις της.
Ιδιαίτερα φέτος τόσο η Παρισινή τραγωδία όσο και τα σκληρά
μέτρα του τρίτου μνημονίου, καθιστούν ακόμα πιο ζωντανό και πολύ πιο επίκαιρο
το αντιιμπεριαλιστικό αντιπολεμικό περιεχόμενο του Πολυτεχνείου και πολύ πιο
επίκαιρα τα μεγάλα αιτήματα του για δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία και ”ψωμί –
παιδεία – ελευθερία”.
Η πολύνεκρη τραγωδία του Παρισιού μπορεί να γίνει όχημα μιας
μεγάλης αντιδραστικής οπισθοδρόμησης, αν δεν βγουν στο προσκήνιο οι ευρωπαϊκοί
λαοί για βαθιές δημοκρατικές ανατροπές στην Ευρώπη και πρώτα απ’ όλα ο
ελληνικός λαός για προοδευτική ανατροπή στην Ελλάδα. Την ίδια ώρα που η
καταρρέουσα νεοφιλελεύθερη Ε.Ε. κινδυνεύει να γίνει χώρος ακροδεξιών και
νεοφασιστικών εκτροπών, την ίδια ώρα τα κυβερνητικά μνημονιακά μέτρα πνίγουν
την ελληνική οικονομία, φτωχοποιούν τα μεσαία στρώματα, εξαθλιώνουν τα κατώτερα
και μετατρέπουν σε άνεργους και μετανάστες τους νέους και τις νέες μας.
Η πάλη ενάντια στα μνημόνια και στην συνολική πολιτική που
εκπορεύεται από αυτά όχι μόνο είναι επίκαιρη αλλά παίρνει και πιο βαθιά
χαρακτηριστικά. Ο αντιμνημονιακός αγώνας, ιδιαίτερα σε αυτήν την χρονική
στιγμή, είναι ο πιο αποτελεσματικός και πραγματικός αντικαπιταλιστικός αγώνας,
καθώς τα μνημόνια είναι η μορφή με την οποία ο καπιταλισμός αναπαράγεται και
αναζητεί διέξοδο από την βαθειά κρίση του στη χώρα μας και στον φτωχό Ευρωπαϊκό
Νότο.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου πραγματοποιήθηκε στις πιο
δύσκολες και σκληρές συνθήκες μιας δικτατορίας, που φαινόταν παντοδύναμη και
ανίκητη. Έτσι και τώρα, σε δύσκολες πολιτικές συνθήκες, μετά από εκλογές, που
οι μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις διαθέτουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία και
παρότι φαίνεται ότι το μνημονιακό πολιτικό σύστημα σταθεροποιήθηκε και ότι
είναι ανίκητο, στην πραγματικότητα αυτό δεν ισχύει. Ο αντίπαλος όσο και να
φαίνεται δυνατός, δεν μπορεί να μείνει αλύγιστος στην αποφασιστικότητα και την
ενότητα ενός λαού που διεκδικεί «ψωμί» κι «ελευθερία» κι έχει βροντοφωνάξει ΟΧΙ
στην λιτότητα – ΟΧΙ στα μνημόνια – ΟΧΙ στην υποτέλεια – ΟΧΙ στην υποταγή.
Η αφετηρία ενός νέου, νικηφόρου κύκλου εργατικών και λαϊκών
αγώνων, που θα ανατρέψουν το πολιτικό σκηνικό, τα μνημόνια, την κυβέρνηση και
τις πολιτικές δυνάμεις που τα ψήφισαν, τα υπηρετούν και τα εφαρμόζουν και θα
ανοίξουν νέους, ελπιδοφόρους, δημοκρατικούς, αντιμνημονιακούς, προοδευτικούς
δρόμους είναι εδώ.
Η Λαϊκή Ενότητα καλεί τη νεολαία, τους μαθητές, τους
φοιτητές, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους εργάτες, τους αγρότες, τον λαό
να πάρουν στα χέρια τους αυτόν τον αντιφασιστικό, αντιπολεμικό,
αντιιμπεριαλιστικό, αντιμνημονιακό δημοκρατικό αγώνα.
Εμπρός για τα δικά μας τα Πολυτεχνεία!
Εμπρός για τους αγώνες και τις εξεγέρσεις της εποχής μας!
